Klik op de bovenstaande hotspots om meer te weten te komen over de gangbare mythen over het uiterlijk van de Vikingen

‘Viking’ is een verzamelnaam voor de mensen die tussen de achtste en de elfde eeuw uit Scandinavië kwamen, het huidige Noorwegen, Denemarken en Zweden, beter bekend als de Noormannen of Noormannen.

Zij hebben lang een beruchte reputatie gehad als de rovers en piraten van de middeleeuwse wereld en die is zeker niet onterecht: hun rooftochten waren angstaanjagend en van lange duur. Zij waren echter ook ontdekkingsreizigers en bekwame zeelieden, die erin slaagden zich over Europa en oostwaarts naar Azië, zuidwaarts naar Noord-Afrika en zo ver westwaarts als Newfoundland te verspreiden. Zij legden handelsroutes over de bekende wereld aan en vestigden zich in Noord-Brittannië, Ierland en onder de Franken, waar zij het koninkrijk Kievan Rūs aan de rivier de Wolga vormden.

De Noormannen waren aanvankelijk heidens en mikten bij hun rooftochten op de rijke christelijke kloosters, maar bekeerden zich later. Enkele van de prachtige staafkerken die zij in Scandinavië bouwden, zijn vandaag de dag nog te zien.

De opmars van de Noormannen: de omvang van de Noorse nederzettingen en contacten in de bekende wereld

De oorsprong van de naam ‘Viking’ is niet zeker. Misschien is hij afgeleid van het Oudnoordse woord vík, ‘kreek, inham, baai’, wat betekent dat de Vikingen degenen waren die afkomstig waren van, of woonden aan, de randen van het land en de zee. Het zou ook een Anglo-Friese naam kunnen zijn, van het Oud-Engelse wīc, ‘kamp’, verwijzend naar de tijdelijke nederzettingen die zij tijdens hun rooftochten bouwden.

Zij spraken Oud-Noors, een taal die dankzij hun vestiging in het noorden van Engeland een opvallende invloed op het Engels heeft gehad (zij heeft ons onder meer ‘slacht’, ‘geboorte’, ’taart’ en ‘gelukkig’ gegeven). Vroege vermeldingen van hun schrift zijn te vinden in runeninscripties, die vaak heel alledaags zijn, in voorwerpen gekerfd en als graffiti (‘Eyjolfr Kolbeinsson kerfde deze runen hoog op’ staat boven een deur in Orkney). Maar de belangrijkste bron voor hun cultuur, naast wat geschreven is door de volkeren die zij ontmoetten, zijn de sagen, die in het 13e-eeuwse IJsland werden geschreven. Dit zijn de verhalen van hun geschiedenis – een geromantiseerde mix van waarheid en legende.

Voor meer over de Vikingen, lees Barbaarse schoonheid in het juninummer van History Today.

Onze dank gaat uit naar Rory Naismith van King’s College London Sheryl McDonald Werronen van de Universiteit van Kopenhagen voor hun hulp bij dit stuk