Copernicus, een van de meest prominente kraters op de Maan. Het is een klassiek voorbeeld van een relatief jonge, goed bewaarde maanslagkrater. Copernicus ligt op 10° noorderbreedte, 20° westerlengte, nabij de zuidelijke rand van de inslagstructuur van het Imbriumbekken (Mare Imbrium). Hij heeft een diameter van 93 km en is een bron van radiale heldere stralen, lichtgekleurde strepen op het maanoppervlak die worden gevormd door materiaal dat door de inslag is uitgeworpen. Op foto’s van de krater die vanuit ruimtevaartuigen boven de maan zijn genomen, zijn op de kraterwanden terrassen te zien die lijken op reusachtige trappen die naar de bodem leiden, 3,8 km onder de rand. Vanuit het midden van de krater rijzen bergen met pieken op tot een hoogte van 800 meter; zij zijn waarschijnlijk gevormd als gevolg van het terugspringen van diepgelegen gesteenten op de plaats van inslag. Maanwetenschappers schatten dat Copernicus minder dan een miljard jaar geleden is ontstaan.
Geef een antwoord