Zeeschildpad

Een zeeschildpad is een van de zeven verschillende soorten zeeschildpadden. Deze grote reptielen leven in de oceaan en komen alleen aan land om hun eieren te leggen.

Onderzoekers plaatsen zes van de zeeschildpadsoorten in de familie Cheloniidae, en de zevende soort in de familie Dermochelyidae. Zij plaatsen alle zeven in de superfamilie Chelonioidea. Lees verder om meer te leren over de zeeschildpad.

Beschrijving van de zeeschildpad

Weliswaar verschilt elke schildpadsoort een beetje van de andere, maar de overgrote meerderheid heeft een paar belangrijke kenmerken gemeen. Ze hebben lange, peddelachtige voorflippers, en korte achterflippers. Alle soorten, behalve de lederschildpad, hebben een hard, ovaalvormig schild om hen tegen aanvallen te beschermen.

De kleinste soort meet slechts 2 voet lang en weegt op zijn kleinst ongeveer 80 pond. De grootste soort daarentegen wordt regelmatig 3 meter of meer lang. Het zwaarste individu woog meer dan 2.000 pond en was bijna 1 meter lang!

Interessante feiten over de zeeschildpad

Deze dieren zijn ongelooflijk. Leer hieronder meer over wat deze groep van soorten zo uniek maakt.

• Zeven zeeschildpadden- De zeven verschillende soorten zeeschildpadden zijn als volgt; de Platrugschildpad, Lederschildpad, Kemp’s Riley schildpad, Olive Ridley schildpad, Groene schildpad, en Hawksbill schildpad.
• Kritieke wezens – Elke soort in deze groep wordt op een bepaalde manier bedreigd als gevolg van menselijke interactie. De IUCN noemt de Olive Ridley en Leatherback soorten als Kwetsbaar. Ze noemen ook de Groene soort als bedreigd, en de Hawksbill en Kemp’s Ridley als kritisch bedreigd. De laatste soort, de platte rug, wordt als kwetsbaar beschouwd.
• Superzeevaren- Het is niet ongewoon voor deze aquatische reptielen om ongelooflijk lange afstanden af te leggen. Onderzoekers registreerden een lederschildpad die in twee jaar tijd 12.774 mijl aflegde. Ze plaatsten een satelliettag op de schildpad toen ze haar eieren legde en registreerden haar reis naar haar voederplaatsen voor de kust van Oregon.
• Nestelnoodzaak – Hoewel niet alle soorten dezelfde toewijding hebben, keren de meeste vrouwelijke zeeschildpadden terug naar hetzelfde gebied als waar ze geboren zijn om hun eieren te leggen. Sommige keren zelfs terug naar precies hetzelfde strand als waar ze geboren zijn!

Habitat van de Zeeschildpad

Deze groep reptielen leeft alleen in zoutwater habitats. Als ze eenmaal uit het ei in de oceaan zijn, keren ze vele jaren niet meer terug naar land. De mannetjes verlaten de oceaan helemaal niet!

Elke soort geeft de voorkeur aan verschillende soorten habitats. Sommige leven voornamelijk in ondiepe kustwateren, terwijl andere over de open oceaan zwerven op zoek naar voedsel.

Distributie van de zeeschildpad

Elke soort heeft zijn eigen unieke distributie en verspreidingsgebied. De meeste leven in betrekkelijk grote gebieden en trekken naar broedplaatsen. De verschillende soorten leven onder andere in de Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan, de Indische Oceaan en de Middellandse Zee.

Dieet van de Zeeschildpad

Verschillende soorten hebben verschillende voedingsvoorkeuren. Sommige soorten zijn carnivoren en eten voornamelijk vis en ongewervelde dieren. Andere zijn herbivoor en eten vooral planten, en weer andere zijn omnivoor, en eten zowel planten als dieren.

Enkele van de verschillende dingen die de verschillende soorten eten zijn zeegras, kwallen, garnalen, krabben, sponzen, zee-egels, inktvis, kleine visjes, en nog veel meer. Schildpadden in verschillende regio’s voeden zich met verschillende soorten prooi op basis van wat er in dat gebied beschikbaar is.

Zeeschildpadden en menselijke interactie

Menselijke interactie is zeer schadelijk voor alle zeven soorten op een aantal verschillende manieren. Mensen jagen rechtstreeks op veel verschillende soorten voor hun vlees en schildpadden, en rapen en eten ook hun eieren. Mensen raken ze ook per ongeluk met boten en schepen, waarbij ze vaak gedood of ernstig verminkt worden.

Klimaatverandering en vervuiling hebben ook op een aantal verschillende manieren invloed op deze dieren. De ongewervelde dieren en zeegrassen waarmee veel soorten zich voeden, sterven af als gevolg van vervuiling of veranderingen in de temperatuur en de zuurgraad van de zee. Hun voortplanting loopt ook gevaar door de klimaatverandering, omdat de temperatuur van invloed is op de incubatie.

De activiteit van mensen op stranden veroorzaakt ook problemen voor deze reptielen. Wanneer mensen gaten graven in het zand of afval achterlaten op het strand, raken de jongen verstrikt of verstrikt, waardoor ze een gemakkelijke prooi vormen voor roofdieren.

Lichtvervuiling ontregelt ook de jonge kuikens, die gewoonlijk de oceaan vinden door de weerkaatsing van de maan op het water. Hierdoor trekken ze weg van de oceaan en komen in het verkeer en andere gevaren terecht.

Domesticatie

De mens heeft deze reptielen op geen enkele manier gedomesticeerd.

Zijn zeeschildpadden een goed huisdier

Nee, zeeschildpadden zijn geen goede huisdieren. De meeste worden vrij groot, wat het moeilijk maakt ze goed te huisvesten. Ze hebben ook vrij ingewikkelde voedingsbehoeften. Tenslotte is het op de meeste plaatsen illegaal om deze dieren als huisdier te hebben.

Zeeschildpadden verzorgen

Soms vinden mensen gewonde wilde schildpadden. In dat geval worden ze in dierentuinen en aquaria ondergebracht en behandeld tot ze gezond genoeg zijn om terug te keren naar de oceaan. Voor dieren die niet in het wild kunnen overleven, bieden veel dierentuinen en aquaria ook permanente huisvesting.

De dierentuinen en aquaria huisvesten deze reptielen op basis van hun grootte en gezondheid. Pas uitgekomen en zeer zieke schildpadden leven in kleinere bassins en tanks om verdrinking of verwonding te voorkomen. Gezondere individuen leven in grote tanks met veel ruimte om te zwemmen en te verkennen. Dierverzorgers variëren hun dieet op basis van de soort, meestal onder leiding van een dierenarts.

Gedrag van de zeeschildpad

Deze reptielen zijn solitair en brengen hun leven alleen door. Hun gewoonlijke gedrag bestaat uit rondzwemmen op zoek naar voedsel, en het berijden van stromingen om lange afstanden te migreren. Sommige soorten kunnen ook indrukwekkend diepe duiken maken op zoek naar voedsel.

Bij sommige soorten hopen zich tijdens het broedseizoen enorme aantallen op. Buiten de paring zijn hun interacties echter niet sociaal. In feite verdringen veel vrouwtjes elkaar voor de beste nestplaats op het strand.

Productie van de zeeschildpad

De exacte voortplantingssnelheid varieert van soort tot soort. De meeste soorten beginnen pas te broeden als ze enkele jaren oud zijn. Sommige beginnen pas te broeden als ze 20 of 30 jaar of ouder zijn!

Alle soorten graven hun nesten op zandstranden en leggen hun eieren in een hol in het zand. De legsels variëren van gemiddeld 50 eieren tot gemiddeld 100 eieren of meer, afhankelijk van de soort. Bij alle soorten graven de jongen zich uit het nest en gebruiken het licht van de maan om hun weg naar de oceaan te vinden.