Er zijn vier belangrijke bergketens in Mongolië: het Altai gebergte in West-Mongolië, dat overgaat in het Gobi-Altai gebergte wanneer het zich zuidoostwaarts uitstrekt in de Gobi woestijn. Het Khentii gebergte ligt ten oosten van Ulan Bator, en het Khangai gebergte beslaat het grootste deel van centraal Mongolië. Zie hieronder voor een beschrijving van elke bergketen in Mongolië.
Het is duidelijk dat de topografie direct van invloed is op de vorming van waterwegen, dus na een bezoek aan deze pagina kunt u wellicht ook mijn pagina over rivieren en meren in Mongolië lezen.
Klik op bovenstaande afbeelding voor een full size .pdf Kaart van gebergte van Mongolië (Opent in een nieuw venster)
Khentii gebergte
Het Khentii gebergte (spreek uit als “Hentii”) loopt van noord naar zuid, en ligt net ten oosten van Ulan Bator. Het Khentii gebergte in Mongolië vormt een waterscheiding: van de oostelijke hellingen stromen rivieren in het noordelijk Arctisch bekken (o.a. via de Selenge rivier), en van de westelijke hellingen stromen de Onon en Kherlen rivieren helemaal tot aan de Stille Oceaan. Het Khentii gebergte krijgt veel regen en is het meest bebost, met vrij moerassige valleien die tussen de heuveltoppen liggen.
Genghis Khan groeide op langs de oostelijke hellingen van het Khentii gebergte, en de meeste expedities (zonder succes) op zoek naar zijn graftombe concentreren hun inspanningen rond dat gebied. Genghis stond erom bekend dat hij bad op de berg Burkhan Khaldun (‘Burkhan Khaldun Uul’, in het Mongools), die in het Khentii gebergte ligt en beschouwd wordt als de heiligste berg van Mongolië (de plaatselijke bevolking is er niet blij mee als toeristen hem beklimmen!).
Oostelijk van het Khentii gebergte wordt de topografie snel vlakker en vormen zich de grote vlaktes van Oost-Mongolië.
Een luchtfoto van het ruige, rotsachtige Altai gebergte
Altai gebergte
Het Altai gebergte strekt zich uit over een deel van Rusland, China, Kazachstan en West-Mongolië. Het Russische deel grenzend aan Mongolië is aangewezen als UNESCO-werelderfgoed, de ‘gouden bergen van Altai’. Het Altai gebergte aan de Mongoolse kant wordt gedomineerd door de etnische Kazachse minderheid, die haar eigen taal, gewoonten en (moslim) religie heeft, en gescheiden leeft van de (Kalach) Mongoolse meerderheid, maar afgesneden is van haar thuisland door de imposante bergketens.
Nabij de drielandengrens met China en Rusland ligt Khuiten Peak (‘Koude Piek’, in het Mongools). Khuiten Peak is met zijn 4.370 meter de hoogste top van Mongolië, en is het hele jaar door bedekt met sneeuw. Als u ooit een kaart van Mongolië heeft bestudeerd en gedacht, “jeetje, het zou zoveel makkelijker zijn als Kazachstan echt aan Mongolië grensde”, wees er dan van verzekerd dat het drielandenpunt geen wegen heeft en niet te paard kan worden doorkruist. Vanaf de hoge toppen in de buurt van de drielandenpunt, daalt het Altai gebergte geleidelijk naar beneden, met plateaus op een aantal plaatsen die ideaal zijn voor wandelen, kamperen en trektochten te paard.
Aan het oostelijke einde van de Altai is een relatief laaggelegen gebied (maar nog steeds 1.000 m boven de zeespiegel), genaamd de Grote Meren Depressie, dat ligt tussen het Altai gebergte en de andere grote reeks van Centraal Mongolië bergen – de Khangai. De Grote Meren Depressie bevat een aantal (u raadt het al) meren, die vermeld staan op mijn pagina over waterwegen in Mongolië.
In het Altai gebergte leven een aantal zeldzame Mongoolse bergdieren, zoals het wilde Argali schaap, de indrukwekkende, kromgehoornde steenbok, en de zeldzame en bedreigde Sneeuwluipaard (u zult veel geluk hebben om er een te zien).
Paarden met uitzicht op een bergmeer in de Altai
Het Gobi-Altaigebergte
Het Gobi-Altaigebergte (vaak gespeld als “Govi-Altaigebergte”) vormt het zuidoostelijke deel van het Altaigebergte als het zich uitstrekt tot in de Gobiwoestijn. Zij blijven meer dan 3.000 m hoog, zelfs wanneer zij zich uitstrekken tot in een van ’s werelds droogste woestijnen, en helpen een “regenschaduw” te creëren door regendragende wolken tegen te houden die het droge Gobi-plateau bereiken. Aan hun meest oostelijke uiteinde, in het zuiden van Mongolië, fungeren de bergen als een barrière voor het woestijnzand dat door de winden over de Gobi wordt meegevoerd, en vormen zij de formidabele Gobi-zandduinen.
Naast steenbokken en argali-schapen leven in het Gobi-Altai gebergte enkele bedreigde Gobi-beren (een kleinere verwant van de bruine beer) en de iets minder indrukwekkende Gobi-Altai bergwoelmuis, een klein knaagdier dat lijkt op een te dikke rat, zo niet een beetje schattiger.
Wandelen door het glooiende Khangai gebergte in Centraal Mongolië
Het Khangai gebergte
Het Khangai gebergte (uitgesproken als “Hangai”) beslaat het grootste gebied van alle Mongoolse gebergten, en strekt zich uit over het grootste deel van Centraal en Noord Mongolië. Uit het Khangai gebergte ontspringen de meeste van de grootste rivieren van Mongolië, die in noordoostelijke richting naar het Arctische rivierbekken stromen: onder andere de Ider (d.w.z. Selenge), Orkhon, Zavkhan en Delgermoron. Het Ider-Selenge-systeem is het op vier na langste rivierenstelsel ter wereld, en begint als een klein stroompje op een van de afgelegen toppen van de Khangai. In het zuiden gaat het Khangai gebergte over in de Gobi woestijn, en in het westen ligt de Darkhad Depressie.
Veel van het Khangai gebergte zijn de zachte, glooiende bergen die de grasachtige Mongoolse steppe onderbreken – zo typisch voor toeristische foto’s van Mongolië. Maar sommige van de Khangai pieken behoren tot de hoogste bergen in Mongolië. Een van deze is Otgon Tenger Uul, die net op 4.000m en een van de meer heilige van Mongolië bergen. De lokale bevolking houdt er niet van dat westerlingen de berg zelf beklimmen, maar de omgeving is prachtig en wordt beschermd als een nationaal park.
Omdat het Khangai gebergte het Karakorum omringt en in de relatieve nabijheid van Ulan Bator ligt, zijn het de meest populaire Mongoolse bergen voor toeristen. Ze bevatten een aantal meren en ger kampen die populaire toeristische attracties vormen, maar hebben bereikt ruig en afgelegen genoeg om de meest avontuurlijke reiziger te behagen.
De droge landschappen van de Grote Meren Depressie, die ligt tussen de Altai en Khangai bergketens
Terug naar mijn pagina met feiten over Mongolië
Terug naar homepage****grote rechthoek afbeeldingen***
Geef een antwoord