Gods wil is dat gelovigen zich verheugen in hun beproevingen! Maar, waarom in de wereld zou een gelovige dat doen? Omdat hij weet dat God deze beproevingen gebruikt om volharding en een bewezen karakter voort te brengen, en om hem uiteindelijk hoop op eeuwige heerlijkheid te geven door hem de zekerheid van een behoudend geloof te geven.

Podcast: Play in new window | Download (Duur: 42:19 – 19.4MB)

Romeinen 5:3-5

Paulus, hier in Romeinen 5, bevindt zich midden in een gedeelte over verblijden. Het woord “verheugen” komt in dit hoofdstuk 3 keer voor, en betekent “zich zeer verheugen, of zich triomfantelijk verheugen”. Het staat in vers 2 – verblijden in hoop, vers 3 – verblijden in beproevingen, en in vers 11 – verblijden in God.

We hebben het enkele weken geleden gehad over verblijden in hoop. Hier in Romeinen 5:1-11, vertelt Paulus ons wat de vruchten van onze rechtvaardiging zijn. Het zijn Vrede met God, Staan in de Genade, en Zich verheugen in de Hoop.

Omdat God ons gerechtvaardigd heeft (ons wettig rechtvaardig verklaard heeft door de volmaakte gerechtigheid van Christus op onze rekening bij te schrijven), hebben wij vrede met God. Wij zijn niet langer vijanden van God. Wij zijn niet langer in oorlog met Hem. In plaats daarvan zijn wij Zijn vrienden, en hebben vrede met God gevonden. Datgene wat de vijandschap veroorzaakte, de zonde, is uit de weg geruimd, door Jezus Christus. Christus heeft vrede gemaakt door het bloed van Zijn kruis.

Omdat God ons gerechtvaardigd heeft, staan wij in genade. We glijden niet in en uit de genade. Nee, we staan in genade. En deze genade is niet alleen Gods vriendelijke gezindheid jegens ons, maar is Zijn almacht die op een soevereine manier jegens ons wordt uitgeoefend. Vroeger had de zonde de heerschappij over ons als een koning, maar nu heerst de genade over ons als een koning. Dezelfde genade die ons gevonden en gerechtvaardigd heeft, zal ons helemaal in Gods heerlijke tegenwoordigheid brengen om voor eeuwig bij Hem te wonen.

Omdat God ons gerechtvaardigd heeft, verheugen wij ons in de hoop op de heerlijkheid van God. Deze hoop, is niet een soort onzekere wens, maar het is iets dat zeker is in de toekomst, omdat het gebaseerd is op Gods beloften die niet kunnen liegen. En deze hoop is het ervaren van de heerlijkheid van God. We hebben het hier over Gods eeuwige koninkrijk, schijnend als de zon in de heerlijkheid van onze Vader. We hebben het over geen ziekte, pijn, tranen of dood meer. We hebben het over Jezus zien van aangezicht tot aangezicht, op ons aangezicht vallen voor Hem, en onze kronen werpen aan Zijn voeten. We hebben het over het genieten van de gemeenschap met God op de nieuwe aarde, terwijl we Hem dienen en elkaar liefhebben.

En omdat God ons gerechtvaardigd heeft, verheugen we ons ook in onze beproevingen. Dat lezen we in de verzen 3-5: “En dit niet alleen, maar wij verheugen ons ook in onze verdrukkingen, wetende dat verdrukking volharding teweegbrengt; en volharding, bewezen karakter; en bewezen karakter, hoop; en hoop stelt niet teleur, omdat de liefde Gods in onze harten is uitgestort door de Heilige Geest, die ons gegeven is.”

Vers 3 begint met: “En dit niet alleen, maar wij verheugen ons ook…” Met andere woorden, Paulus zegt dat we ons niet alleen verheugen in de hoop op toekomstige vreugden in de eeuwigheid, maar dat we ons ook nu verheugen, zelfs te midden van pijn en lijden. We zien hier een keten van vier schakels: beproevingen – volharding – bewezen karakter – hoop. En elke schakel in de keten leidt naar de volgende schakel.

Nu denk je misschien: “Brian, de Bijbel lijkt soms gekke dingen te zeggen! Hier staat dat ik me moet verheugen in mijn beproevingen. Maar hoe kan ik me in hemelsnaam verblijden in mijn beproevingen?” En deze waarheid komt niet alleen van Paulus. Jezus zei in Mattheüs 5:10-12: “Zalig zijt gij, wanneer de mensen u beledigen en vervolgen, en u valselijk allerlei kwaad zeggen, om Mij. Verheugt u en weest blij, want uw loon in de hemel is groot.” En, naast Paulus en Jezus, zegt Jakobus ons in Jakobus 1:2-4: “Beschouw het als een vreugde, mijn broeders, wanneer u verschillende beproevingen ontmoet, in de wetenschap dat de beproeving van uw geloof volharding voortbrengt. En laat de volharding haar volkomen resultaat hebben, opdat het u aan niets ontbreekt en gij volmaakt en volledig zijt.” En dat niet alleen, de apostelen brachten deze bizar klinkende praktijk ook in praktijk. Toen de Joodse religieuze leiders de apostelen geselden, “gingen zij op weg uit de aanwezigheid van de Raad, zich verheugend dat zij waardig waren geacht om schande te lijden voor Zijn naam” (Handelingen 5:40-41).

Hoe reageren wij op beproevingen? Sommigen van ons mopperen en klagen erover. Anderen geven toe aan zelfmedelijden. Anderen doen het misschien een beetje beter. Zij klagen niet, maar verdragen ze stoïcijns. Maar de Bijbel zegt dat we ons moeten verheugen in onze beproevingen. Hoe kunnen we dat doen? Wel, dat is wat we vandaag willen ontdekken. Laten we in deze tekst graven om te zien of we deze harde noot kunnen kraken!

Tribulaties

Het woord “verdrukking” heeft het idee van “drukken” of “omhullen”. Het woord werd gebruikt voor het persen van olijven om de olie eruit te persen, en voor het persen van druiven om het sap eruit te persen. Het betekent alles in ons leven dat druk op ons uitoefent. Het kan lichamelijke pijn of ziekte zijn. Het kunnen conflicten in het huwelijk zijn, of de druk van een opstandig kind. Het kunnen moeilijkheden op het werk zijn, of problemen met de buren. Het kan de druk zijn van niet genoeg geld hebben om je rekeningen te betalen. Het kunnen de moeilijkheden zijn die u ondervindt omdat u het evangelie waarachtig met anderen deelt. Het kan het verlies van een geliefde zijn. Het verwijst naar een aandoening, een benauwdheid, of een beproeving waar je mee te maken hebt. Deze beproevingen kunnen alles zijn wat druk in je leven brengt. Alles wat je geloof in de goedheid en kracht en wijsheid van God bedreigt, is een beproeving.

Het Engelse woord “tribulation” is afgeleid van het Latijnse woord “tribulum” (letterlijk een ding met tanden dat scheurt), dat een zwaar stuk hout met spijkers erin was, dat gebruikt werd om het koren of graan te dorsen. Het tribulum werd over het graan getrokken en het scheidde het kaf van het koren. Als gelovigen de “tribulum” van beproevingen ervaren, en afhankelijk zijn van Gods genade, zuiveren de beproevingen ons en ontdoen ons van het kaf.

Wetenschappers geloven dat diamanten worden gevormd wanneer koolstof diep in de aarde in de loop van de tijd wordt blootgesteld aan intense hitte en druk, en vervolgens door een vulkaan naar het aardoppervlak wordt gekatapulteerd om daar snel af te koelen. Wel, jij en ik, als gelovigen, zijn als de koolstof. En om God in staat te stellen ons in prachtige diamanten te veranderen, past Hij megadoses hitte en druk toe op ons leven. We zien er nu misschien niet zo uit, maar het doel van God is om ons te veranderen in prachtige diamanten die Zijn glorie zullen weerspiegelen! En Hij doet dat door beproevingen die Hij in ons leven toelaat.

Soms hebben we het idee dat zolang we de Heer dienen en Zijn wil doen, dat God ons zal sparen voor beproevingen en tegenspoed. Maar dat is NIET de waarheid! Jezus zei in Johannes 16:33: “In deze wereld zult gij verdrukkingen hebben.” In Handelingen 14:22 zegt Paulus: “Door vele verdrukkingen moeten wij het Koninkrijk Gods binnengaan.” En in 1 Petrus 4:12 schrijft Petrus: “Geliefden, weest niet verbaasd over de vurige beproeving onder u, die over u komt om u te beproeven, alsof u iets vreemds overkwam.” In 1 Petrus 4:19 zegt Petrus zelfs dat gelovigen lijden naar de wil van God. Beproevingen zijn te verwachten. God verordent ze voor ons leven omdat Hij er een goed plan mee heeft.

De eerste aanwijzing voor hoe we ons kunnen verheugen in beproevingen is het woord “weten” in vers 3. “En dit niet alleen, maar wij verheugen ons ook in onze verdrukkingen, wetende dat…” Onze vreugde in beproevingen komt voort uit het feit dat we iets weten. We weten dat God deze beproevingen gebruikt om iets heel belangrijks in ons leven te doen. God gebruikt beproevingen om iets tot stand te brengen. Wat is dat?

Doorzettingsvermogen

Dit woord voor “doorzettingsvermogen” heeft het over het vermogen om onder moeilijke omstandigheden te blijven. Het is een samengesteld woord. In het Grieks wordt dit woord gevormd door het woord voor “blijven” samen te brengen met het woord voor “onder”. Dus, dit woord betekent letterlijk “eronder blijven.” Paulus zegt ons dus dat we ons moeten verheugen in onze beproevingen, omdat we weten dat deze beproevingen volharding in ons leven teweegbrengen. En volharding is een zeer kostbare karaktereigenschap.

2 Thessalonicenzen 1:4, “daarom spreken wij zelf trots over u onder de gemeenten van God vanwege uw volharding en geloof te midden van al uw vervolgingen en verdrukkingen die u verdraagt.”

1 Timoteüs 6:11 “Maar onttrekt u aan deze dingen, gij man Gods, en streeft naar gerechtigheid, godsvrucht, geloof, liefde, volharding en zachtmoedigheid.”

2 Petrus 1:5-7, “En daarom ook, geeft alle ijver, in uw geloof, zedelijke voortreffelijkheid, en in uw zedelijke voortreffelijkheid, kennis, en in uw kennis, zelfbeheersing, en in uw zelfbeheersing, volharding, en in uw volharding, godsvrucht, en in uw godsvrucht, broederlijkheid, en in uw broederlijkheid, liefde.

Openbaring 2:3 “en gij hebt volhard en hebt volhard om Mijns Naams wil, en zijt niet moede geworden.”

Zoals u ziet, is volharding een prachtige eigenschap. Het is een karaktereigenschap die we moeten nastreven, en de Heer prijst het als Hij het in Zijn gemeente ziet.

Waarom blijft de christen onder de verdrukkingen in plaats van Christus op te geven? Het is omdat hij in genade staat. Bedenk, dat genade regeert als een koning, en de gelovige in staat zal stellen te volharden in de moeilijkste beproevingen van het leven. Het is vanwege Gods almacht dat wij in staat worden gesteld om te volharden. In het onsterfelijke boek van John Bunyan, Pilgrim’s Progress, is er een scène waarin de duivel water giet op een vuur tegen een muur, maar het vuur dooft niet. Dit is mysterieus, totdat we teruggaan achter de muur en zien dat de Heilige Geest benzine op het vuur aan het gieten is. Het maakt niet uit hoeveel water de duivel over ons geloof giet, het zal volharden, want de Geest van God giet er benzine over!

Getoond karakter

Dit is het doel – bewezen karakter! Het woord werd gebruikt om metalen te beschrijven die zijn getest en waarvan is bewezen dat ze zuiver zijn. De metalen worden in het vuur gelegd om ze te smelten, en de onzuiverheden worden van de top afgeroomd, zodat alleen het zuivere zilver of goud overblijft. Onze beproevingen zijn de vuren waarin wij geplaatst worden. En wanneer ons geloof deze beproevingen doorstaat, komen we er aan de andere kant verfijnd en gezuiverd uit. Ons geloof is bewezen authentiek en oprecht te zijn. Wij hebben het bewijs dat ons geloof echt is, omdat het op de proef is gesteld en de proef heeft doorstaan.

Onvermijdelijk zijn onze beproevingen onverwacht, en de meeste ervan zijn slechts de gewone irritaties, druk en ergernissen van het leven. Het zijn popquizzen van God. God verrast ons zo nu en dan met een Pop Quiz. Zullen we slagen of zakken? We slagen alleen, als we volharden in de beproeving, afhankelijk van de trouw van Christus. Als we uit het vlees reageren, klagen en murmureren, of als we van Christus weglopen omdat we boos of bitter zijn, zakken we voor de quiz. Druk is Gods klaslokaal, en God onderwijst ons elke dag.

James 1:12 zegt: “Zalig de man die onder beproeving volhardt; want als hij eenmaal is goedgekeurd, zal hij de kroon des levens ontvangen, die de Here heeft beloofd aan hen die Hem liefhebben.”

1 Petrus 1:6-7 zegt: “Hierin verheugt gij u zeer, ook al hebt gij nu, zo nodig, een korte tijd door verschillende beproevingen beproefd moeten worden, opdat het bewijs van uw geloof, dat kostbaarder is dan vergankelijk goud, ook al wordt het door vuur beproefd, zal blijken te resulteren in lof en heerlijkheid en eer bij de openbaring van Jezus Christus.”

In Genesis 22 stelde God Abraham op de proef door hem op te roepen zijn zoon Izaäk op te offeren als een brandoffer. Abraham doorstond de test door te volharden en erop te vertrouwen dat God, indien nodig, zijn zoon uit de dood zou opwekken.

Dus het doel van God in het plaatsen van beproevingen in onze levens, is om bewezen karakter voort te brengen. Hij is het meest geïnteresseerd in het gelijkvormig maken van ons aan het beeld van Jezus Christus. Dit is precies wat Paulus ons later vertelt, in Romeinen 8:28-29. In Romeinen 8:28 vertelt Paulus ons dat God alle dingen (zelfs beproevingen en tegenspoed) laat meewerken voor ons welzijn. Maar wat is dat “goede” waar alle dingen voor samenwerken? Dat lezen we in vers 29: “Want wie Hij heeft voorbestemd, die heeft Hij ook voorbestemd om gelijkvormig te worden aan het beeld van zijn Zoon”. Dat is het goede – gelijkvormig worden aan het beeld van Jezus Christus. Dit bewezen karakter is precies dat. Het is de gelovige die meer en meer op Christus, zijn Heiland, gaat lijken.

Nu, laten we eens kijken naar de vierde schakel in deze keten – hoop.

Hoop

Tribuleringen brengen volharding teweeg, en volharding brengt bewezen karakter teweeg, en bewezen karakter brengt hoop teweeg. Zie je hoe we de cirkel rond hebben gemaakt? Paulus vertelt ons in vers 2 dat een van de gevolgen van onze rechtvaardiging is dat we ons verheugen in de hoop op de heerlijkheid van God. Omdat we gerechtvaardigd zijn, hebben we een sterk vertrouwen dat we zullen delen in Gods eeuwige heerlijkheid en vreugde. Deze hoop is niet slechts een zwakke wens. Het is een sterk vertrouwen, gebaseerd op Gods belofte.

Dus, waarom versterkt bewezen karakter onze hoop om voor eeuwig bij God in heerlijkheid te wonen? Het is juist omdat bewezen karakter ons verzekert dat we waarachtig, reddend geloof bezitten. Jakobus heeft het over geloof dat dood is en geloof dat levend is. Geloof dat dood is, is geloof in naam alleen. Het zal je niet redden op de dag des oordeels. Alleen levend geloof kan helpen. En wanneer we door beproevingen heen komen en ons karakter hebben bewezen, ons geloof in God sterker is geworden en onze vastberadenheid om Hem te dienen groter is geworden, wordt onze hoop nog sterker. Toen Paulus aan Titus schreef, sprak hij over het “geloof van hen die uitverkoren zijn door God”. Wanneer wij slagen voor Gods popquizzen, en onder druk volharden, en Gods trouw bewijzen, en niet vluchten, wordt onze zekerheid dat wij het geloof bezitten van hen die uitverkoren zijn door God, steeds groter. Daarom leidt het tot hoop. Als wij het geloof bezitten van hen die uitverkoren zijn door God, dan betekent dat dat wij voor eeuwig met Hem in heerlijkheid zullen wonen!

Paulus vertelt ons verder dat “hoop niet teleurstelt.” Als we ons hele leven op iets hoopten en het nooit kregen, zou onze hoop teleurstellen. Maar Paulus’ punt is dat deze hoop om voor altijd van God en zijn heerlijkheid te genieten ons niet zal teleurstellen. Met andere woorden, Paulus wijst op de zekerheid van onze redding. Hij zegt ons dat onze toekomstige hoop op de heerlijkheid van God ons niet zal teleurstellen. Zij is gebaseerd op de rotsvaste beloften van het Woord van God. Wanneer wij komen te sterven, zal onze hoop ons niet in de steek laten. In plaats daarvan zal onze hoop gerealiseerd worden.

Maar hoe kunnen we weten dat deze hoop op eeuwige heerlijkheid voor ons is? Wat als die beloften waar waren, maar voor anderen, en niet voor ons? Hoe kan ik weten dat deze hoop persoonlijk is, voor mij? Wel, Paulus heeft ons daar al een argument voor gegeven. Het argument is dat als wij ontdekken dat wij door beproevingen heen volharden, dit ons moet bemoedigen dat wij het geloof hebben van hen die uitverkoren zijn door God.

Hoewel, Paulus is niet tevreden met ons alleen een argument te geven. Hij wijst op een ervaring. Let op vers 5, “en de hoop stelt niet teleur, want de liefde Gods is uitgestort in onze harten door de heilige Geest, die ons gegeven is.” Hoe weten we dat onze hoop niet zal teleurstellen? Het is omdat de liefde van God is uitgestort door de Heilige Geest die ons gegeven is.

Nu, wat bedoelt Paulus met “de liefde van God”? Is het onze liefde voor God, of Gods liefde voor ons? Ik geloof dat het Gods liefde voor ons moet zijn, vanwege de context. In vers 8 zegt Paulus: “Maar God bewijst zijn eigen liefde voor ons, doordat Christus voor ons gestorven is, toen wij nog zondaars waren.”

Laten we proberen deze ervaring waar Paulus het over heeft beter te begrijpen? Is deze ervaring van de liefde Gods die in onze harten wordt uitgestort alleen voor enkele bevoorrechte christenen of voor allen? Paulus zegt: “de liefde Gods is uitgestort in onze harten door de heilige Geest, die ons gegeven is.” Ons – Ons. Paulus rekent zichzelf tot deze groep, en alle gelovigen aan wie hij in Rome schrijft. Het is duidelijk dat Paulus verwacht dat alle christenen deze ervaring zullen hebben, niet slechts sommigen.

We kunnen ook concluderen dat dit niet het werk van de mens is, maar het werk van God. De liefde van God wordt uitgestort in onze harten door de Heilige Geest. Dit heeft niets te maken met u die een gevoel van de liefde van God bewerkt. Dit is God die Zijn liefde voor u meedeelt door het werk van de Heilige Geest in uw harten. Hij “giet uit” Gods liefde in je hart. Dit is bovennatuurlijk. Het is niet het product van onze omstandigheden. Wij laten het niet gebeuren. De Heilige Geest laat het gebeuren.

Maar we kunnen ook concluderen dat dit werk van de Heilige Geest in onze harten bemiddeld wordt door historische feiten. Met andere woorden, er ligt een objectieve inhoud ten grondslag aan deze ervaring. Hoe weet ik dit? Gewoon blijven lezen. Vers 6 zegt: “want toen wij nog hulpeloos waren, is Christus te zijner tijd voor de goddelozen gestorven.” Deze liefde van God wordt gezien in het feit dat Christus stierf voor de hulpelozen en goddelozen. Dan weer in vers 8: “Maar God bewijst zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, toen wij nog zondaars waren.” Zie je dat de liefde van God het best te zien is in de dood van Christus voor goddeloze zondaars? Dus, wordt de liefde van God aan ons getoond in de geschiedenis, zodat we het kunnen bestuderen en erover kunnen mediteren? Of wordt de liefde van God ervaren in onze harten om ons zekerheid te geven tegen onze twijfels? Het antwoord is Ja en Ja! Het is beide. Deze liefde van God die door de Heilige Geest in onze harten wordt uitgestort, is een liefde die in de geschiedenis is gedemonstreerd in de kruisiging van Jezus Christus. Wanneer de Heilige Geest Gods liefde in onze harten uitstort, doet Hij dat door de ogen van ons hart te openen om de alles bevredigende schoonheid van Gods liefde te zien die in het kruis wordt getoond. Deze ervaring is niet zoals elektriciteit. Het is niet zomaar een hemels zapje midden in de nacht dat je een warm, donzig en geliefd gevoel geeft. Het is niet zoals gehypnotiseerd worden of een buitenlichamelijke ervaring. De Heilige Geest is geen stemmingsveranderende drug. Hij is de verlichter van het wonder van Gods liefde in het kruis van Christus. Hij opent het hart voor de realiteit dat in het kruis van Christus, God ons oneindig liefhad! De Geest neemt de waarheid van Christus’ dood voor ons, en opent ons hart om de overweldigende liefde van God te zien en te voelen!!!

Conclusie

Laten we er dus enkele toepassingslessen uit trekken voor ons eigen leven.

Verblijding in beproevingen maakt deel uit van een normaal christelijk leven. Het is 98.6. Het is niet alleen voor de supergeestelijken, of de mystieke monniken, of de geestelijke mariniers in de kerk. Dit is hoe elk echt kind van God bedoeld was om te reageren op beproevingen. Verheugd! Opgetogen! God gebiedt je niet om je te verheugen in de pijn, het verdriet of het lijden, alsof je ervan geniet. God beveelt ons niet om masochisten te zijn. Integendeel, we verheugen ons in wat we weten dat deze beproeving gaat opleveren. En wat zal het opleveren? Volharding, bewezen karakter, en een hoop die niet teleurstelt. Deze beproevingen zullen je zekerheid van verlossing versterken, en ze zullen je vormen naar het evenbeeld van Christus. Nu, kun je je daarover verheugen? Natuurlijk kun je dat! Beproevingen doorstaan is een beetje als een vrouw die een bevalling doormaakt. Haar pijn en lijden zijn groot, maar aan het eind is de nieuwe kleine baby het allemaal waard, en zij verheugt zich. Zie je beproevingen als een bevalling, maar kijk uit naar de baby die op komst is!

Dus, wat zijn de beproevingen waar je vandaag, deze week, dit jaar mee te maken hebt? Noem ze. Als je door deze moeilijke tijden gaat die je in de verleiding brengen om aan Gods goedheid, wijsheid en macht te twijfelen, verheug je er dan in plaats daarvan over dat God deze popquizzen heeft verordend, zodat je kunt zien of je geloof echt, oprecht en reddend is, en verheug je erover dat Hij deze beproevingen gebruikt om je meer op Jezus te laten lijken.

Dus, mijn vermaning aan jou is: verheug je in beproevingen! Wanneer u de pijn en de smart van scherpe beproevingen voelt, geef dan niet toe aan zelfmedelijden. Wees niet met jezelf bezig. Begin niet te mopperen en te klagen over je beproevingen. Begin na te denken over wat God aan het doen is in deze beproevingen. Begin Hem te prijzen voor het vergroten van uw zekerheid door deze beproevingen heen.

Vragen:

  1. Welke beproevingen hebt u nu te doorstaan, en hoe succesvol bent u geweest in het u er in verheugen?
  2. Kunt u een tijd beschrijven waarin de liefde van God in uw hart werd uitgestort?
  3. Denkt u dat God wil dat wij zekerheid van verlossing hebben? Wat heeft u geholpen om meer zekerheid van verlossing te krijgen?