Zeven manieren om effectief te disciplineren

Laten we beginnen met de effectieve grote zeven — de meest effectieve, vriendelijkste, meest positieve disciplinaire technieken die er zijn. Dit zijn degenen die je zou moeten gebruiken. Hier zijn ze, in alfabetische volgorde (zodat je niet denkt dat ik ze rangschik naar verdienste):

  • opvoeding
  • afkeuring
  • discussie
  • ontkenning
  • afscheiding en vervanging
  • time-outs (ook bekend als “denktijd”)
  • waarschuwingen

opvoeding

Opvoeding is een disciplinaire techniek, en ik heb het niet over het normale gebruik van discipline als een leermiddel. Ik bedoel het gebruik van opvoeding als een direct gevolg van wangedrag. Opvoeding is een mogelijkheid om uw kind te bewegen tot bedachtzaamheid vanuit zijn normale houding als onnadenkend.

In veel gevallen is het wangedrag van een kind gebaseerd op onwetendheid. Rassenscheldingen, of fysiek riskant gedrag (zoals roken en te hard rijden), kunnen vaak gemakkelijker en doeltreffender worden gecorrigeerd door een specifiek opvoedkundige reactie dan door andere vormen van discipline (zoals uitschelden of regels stellen).

Een kind dat een paar keer wordt betrapt op overmatig drinken, kan worden meegenomen naar een AA-bijeenkomst om de verwoestingen van alcohol uit de eerste hand te zien. Een kind dat deelneemt aan racistisch gedrag zou de film Schindler’s List kunnen zien, naar een lezing over Martin Luther King kunnen worden gebracht, of, beter nog, het hele gezin zou betrokken kunnen raken bij gemeenschapsactiviteiten waarbij het kind mensen uit verschillende raciale groepen kan ontmoeten en met hen bevriend kan raken.

Onderwijs gaat niet over de les lezen, en aangezien uw kind er misschien niet voor open staat om de waarheid van u te horen, kan een educatieve consequentie het beste worden opgelegd door een andere volwassene die hij respecteert.

Het is een goed idee!

Natuurlijke consequenties zijn ook educatieve kansen. Doe geen concessies aan de veiligheid, maar laat uw kind binnen die grenzen door ervaring de consequenties van haar daden leren.

Uiting van afkeuring

De eenvoudigste en meest effectieve manier om het gedrag van een kind te veranderen is haar te laten weten dat u het afkeurt. Maak uw bezwaren duidelijk en geef redenen. “Judy, ik vind het niet leuk als je je zusje slaat. Het is wreed en ondoordacht, en ik wil dat mijn kinderen aardig en meelevend zijn.” Als je kind je teleurstelling of afkeuring hoort, kan ze zich gaan gedragen. Uw kind heeft uw goedkeuring nodig. Juffrouw Judy zal uw boosheid horen, en besluiten te veranderen.

Afkeuring werkt als het een keer duidelijk wordt gezegd. Zeur niet, wrijf het er niet in, ga niet door, of houd afkeuring als een wrok. Wat als je het niet kunt loslaten? Dat is iets tussen jou en jou. Breng het niet meer ter sprake (en dan bedoel ik jou)! Kinderen kunnen een klacht of afkeuring één keer horen – meer dan één keer wist de boodschap uit hun kleine hersenen en sluit hun oren strakker dan Scrooge’s portemonnee.

Uw afkeuring moet worden uitgedrukt met overtuiging en passie, maar zonder woede. Wees niet watje of bazig:

  • Watje ouders hebben de neiging om de afkeuring te voelen, maar uiten het zo mild en zacht dat geen effect registreert. Hier is een voorbeeld: “Schat, trek alsjeblieft niet aan Muffy’s staart, lieverd. Ik vind het echt vreselijk als je dat doet, het is niet aardig, lieverd, en je wilt toch een lief jongetje zijn, nietwaar? Lieverd? Stop alsjeblieft voor mama, schat. Mama wordt een beetje boos en bezorgd,” en ga zo maar door.
  • Bazige ouders hebben de neiging om hun afkeuring zo hard te laten aankomen dat ze hun kind bang maken, of het laten voelen als een persoonlijke mislukking of een vies rot stuk tuig. Zorg ervoor dat je afkeuring de boodschap overbrengt dat het het gedrag is dat je niet leuk vindt, niet het kind.