Als de platentektoniek de wetten van de Hollywood-fysica zou volgen, zou Los Angeles op dit moment met geweld van het vasteland scheuren. Het scenario zou waarschijnlijk ook een rondborstige seismologe en een geheime kernkop bevatten.

Maar wees gerust dat, buiten de films, Californië-eiland op geen enkele kaart zal opduiken. Een groot deel van Californië ligt langs de San Andreasbreuk, een 800 mijl lange breuk in de aardkorst die zich uitstrekt van de Golf van Californië tot San Francisco. Hier ontmoeten twee immense rotsplaten, drijvend op een halfgesmolten laag, elkaar en bewegen tegen elkaar in wat een strike-slip breuk wordt genoemd. De door deze beweging veroorzaakte spanning kan leiden tot verwoestende aardbevingen, zoals de beving van 1906 die een groot deel van San Francisco verwoestte.

Maar de beweging tussen deze twee rotsmassa’s onder de Golden State is meestal horizontaal. Dat wil zeggen, de Pacifische plaat beweegt “omhoog” naar de kust, niet weg van de Noord-Amerikaanse plaat, met een snelheid van tientallen millimeters per jaar.

Dus over enkele miljoenen jaren zullen de inwoners van San Francisco de skyline van L.A. uit hun ramen zien.

Volg Life’s Little Mysteries op Twitter @llmysteries. We zijn ook op Facebook & Google+.