De meeste vrouwen krijgen wel eens te maken met een schimmelinfectie: 75 procent van de vrouwen krijgt er ten minste één in haar leven. Hoewel er genoeg vrij verkrijgbare behandelingen zijn, is het soms verstandig om naar de dokter te gaan.
Het is heel normaal om gist in de vagina te hebben. Het is ongeveer 20 procent van de tijd aanwezig, en het is meestal niets om je zorgen over te maken, zegt Dr. Amanda Selk, een gynaecoloog aan het Women’s College Hospital. Pas als het overgroeid raakt en symptomen veroorzaakt, wordt het een schimmelinfectie genoemd. Symptomen kunnen zijn: jeuk, een branderig gevoel, pijnlijke geslachtsgemeenschap, pijnlijk plassen en een dikke witte klonterige afscheiding.
Maar het is belangrijk om op te merken dat alleen omdat je een of meer van deze symptomen hebt, dit niet noodzakelijkerwijs betekent dat je een schimmelinfectie hebt. Studies hebben aangetoond dat vrouwen zichzelf vaak verkeerd diagnosticeren.
“Wanneer mensen nog nooit een schimmelinfectie hebben gehad, diagnosticeren ze zichzelf slechts ongeveer 11 procent van de tijd juist, en wanneer ze er eerder een hebben gehad, diagnosticeren ze zichzelf slechts ongeveer 35 procent van de tijd juist,” zegt Dr. Selk. “Zelfs als een arts ernaar kijkt en denkt dat het gist is zonder daadwerkelijk een uitstrijkje of een uitstrijkje te maken en onder een microscoop te kijken, is het niet echt een zeer nauwkeurige diagnose.”
Als je symptomen hebt en je hebt nog nooit eerder een schimmelinfectie gehad, raadt Dr. Selk aan een arts te bezoeken, die een uitstrijkje of een uitstrijkje kan maken om een solide diagnose te krijgen. Ze raadt ook aan om naar de dokter te gaan als je al eerder een schimmelinfectie hebt gehad en je denkt dat het hetzelfde is, maar je symptomen niet beter worden met een behandeling zonder recept.
“Als je niet beter wordt, zorg er dan voor dat er niet iets anders aan de hand is,” zegt Dr. Selk. Uw symptomen kunnen worden veroorzaakt door een andere aandoening. “Het kunnen blaasontstekingen zijn, het kan gonorroe of Chlamydia zijn, het kan gewoon normale afscheiding zijn, het kan van alles zijn.” In sommige gevallen blijkt het een huidprobleem te zijn, zoals eczeem of contactdermatitis.
“Veel mensen denken dat ze een schimmelinfectie hebben en dat is niet zo,” zegt Dr. Selk. “Het is echt belangrijk om dat te weten, in tegenstelling tot alleen jezelf behandelen. Als je jezelf behandelt en je wordt niet beter, ga dan alsjeblieft en laat je zien.”
Gistinfecties zijn niet seksueel overdraagbaar. Ook kunnen sommige vrouwen vatbaarder zijn voor gistinfecties. Vrouwen met diabetes, die zwanger zijn, of die steroïden of antibiotica gebruiken, hebben meer kans op schimmelinfecties. Deze vrouwen, en vrouwen die meer dan vier schimmelinfecties per jaar krijgen, kunnen moeilijker te behandelen zijn en moeten met hun arts praten.
“Als deze mensen schimmelinfecties krijgen, zijn ze gecompliceerder en hebben ze soms langere behandelingskuren nodig”, zegt Dr. Selk.
Over-the-counter behandelingen voor schimmelinfecties zijn veilig om te gebruiken zoals voorgeschreven, en zijn verkrijgbaar in schimmelwerende een- of meerdaagse crèmes en tabletten en een orale pil met één dosis. De orale pil mag niet worden gebruikt door zwangere vrouwen, noch mag het vaker worden gebruikt dan voorgeschreven.
Er is geen overtuigend bewijs waaruit blijkt dat alternatieve behandelingen zoals knoflook, tea tree olie, lactobacillus, probiotica of dieetveranderingen effectieve remedies zijn voor schimmelinfecties.
“Er zijn geen goede studies, dus we weten het gewoon niet,” zegt Dr. Selk over alternatieve behandelingen, eraan toevoegend dat vrouwen er veel geld aan kunnen uitgeven. “Als je geld gaat uitgeven aan dingen, dan zijn er dingen waarvan we weten dat ze werken.”
Als bewezen behandelingen voor schimmelinfecties niet werken, ga dan naar je arts voor een definitieve diagnose.
Geef een antwoord