Vliegtuigen worden steeds geavanceerder. Binnenkort heb je misschien je eigen bed in het vrachtruim op langeafstandsroutes, terwijl hele menu’s aan boord worden ontworpen om jetlag tegen te gaan. Maar, er zijn een paar basics die we nog steeds missen op de meeste vliegtuigen, zoals onbeperkt, gratis Wi-Fi. Binnenlands, is het beperkt tot JetBlue, die gratis Wi-Fi op alle vluchten sinds 2017 heeft aangeboden. Nu test Delta onbeperkte, gratis Wi-Fi voor een paar weken.
Hoewel dit een zegen kan zijn voor degenen onder ons die werk gedaan moeten krijgen op transcontinentale vluchten, is er iets puurs aan vluchten die ons laatste tech-vrije toevluchtsoord zijn. In plaats van overspoeld te worden met nieuws, updates en babyfoto’s, heb je een uur, of zelfs 19 uur, rust op 30.000 voet om een jaren ’80 film te kijken of dat boek te lezen dat je al een tijdje van plan bent te lezen. Dus, moeten luchtvaartmaatschappijen Wi-Fi aanbieden aan iedereen? Reizigersbijdragen hebben hun mening klaar:
Waarom kunnen we niet gewoon de stekker uittrekken?
Terwijl anderen misschien opgetogen zijn (en terecht) bij het vooruitzicht van snellere, betere Wi-Fi, zodat ze op elk moment toegang hebben tot hun werkemails, kunnen bellen of door Facebook kunnen scrollen, zie ik op tegen het idee. Vliegen is een zeldzaam stukje tijd waarin je voor een paar heilige uren door niemand bereikt kunt worden. Geen sms’jes, geen Twitter, niets. En het is geweldig! Ik word echt opgewonden van het vooruitzicht om aan boord te gaan van een langeafstandsvlucht, gewapend met een roman en een stapel tijdschriften die sterk in kwaliteit verschillen (een exemplaar van de New Yorker ligt altijd comfortabel genesteld naast de laatste US Weekly in mijn handbagage). Dan is er nog het plezier van het bestellen uit de drankkar en het doorbrengen van lange ongestoorde uren met het kijken naar slechte films zonder oordeel. Ik weet dat WiFi-toegang, altijd en overal beschikbaar, onvermijdelijk is, maar aangezien we al in een wereld leven waar we bijna constant verbonden zijn, zou ik graag vasthouden aan mijn toevluchtsoord in de lucht – tenminste voor een beetje langer. -Lale Arikoglu
Retro Hugh Grant zou genoeg entertainment moeten zijn.
Wi-Fi op vluchten is handiger, zeker. Het heeft zijn voordelen. Maar als het koor om Wi-Fi toe te voegen dat is sneller, gratis (er), en meer alomtegenwoordige luider wordt, merk ik dat ik pauzeer. Ik hou van het idee dat vliegtuig reizen – een soort van – een van deze laatste bastions van ontkoppeling is, waar je vrij bent om te zweven boven wolken, kijken naar alle romantische komedies van Hugh Grant, en niet worden verwacht om te beantwoorden die werk e-mails, snel stapelen zich op. Noem me naïef, maar als reizen is echt over de reis en niet alleen de bestemming, dan ik liever mijn reis-ten minste, dit stadium-kanaal een meer romantische tijdperk van reizen. Herinner je je de Gouden Eeuw? -Katherine LaGrave
Het is de toekomst van het vliegen. Accepteer het.
Zoals veel discussies over vliegen, ben ik niet helemaal overtuigd van het debat over gratis WiFi aan boord en de vraag of luchtvaartmaatschappijen dit aan iedereen moeten aanbieden of niet. Is het niet onvermijdelijk? Zal in de nabije toekomst niet gewoon iedereen gratis WiFi aan boord krijgen? Luchtvaartmaatschappijen mogen dan veel van hun tijd besteden aan het uitzoeken hoe ze ons aanzienlijk minder kunnen blijven bieden voor meer, maar als het op Internet-service aankomt, ga ik er gewoon van uit dat ze uiteindelijk zullen toegeven en het gratis zullen aanbieden. Nu, denk ik dat zo’n service nodig is? Niet echt. Heb ik tot nu toe mijn hele leven zonder te Googlen dingen op vliegtuigen gratis? Ja. Heeft het reizen door de lucht zonder gratis internet ooit een negatieve invloed gehad op mijn bestaan? Niet dat ik weet. Zou ik mijn dagen kunnen slijten zonder internet en me goed voelen? Voor zover ik weet wel. -Logan Orlando
Laat me mijn multimedia hebben.
Is dit een strikvraag? Nee, echt, ik vraag het alleen omdat ik, net als veel van mijn mede-millennials, een niet aflatende liefde heb voor (oké, mogelijke verslaving aan) mijn verschillende apparaten en gadgets, en vooral als er een langeafstandsvlucht mee gemoeid is. Begrijp me niet verkeerd, ik koester het idee om een paar uur boven de wolken te verdwijnen, mezelf te begraven in oude nummers van The New Yorker en gelukzalig onbereikbaar te zijn voor iedereen (een meisje mag dromen, toch?), maar ik hou misschien nog wel meer van de mogelijkheid om spontaan een heel seizoen Veep op HBO Go te kijken, vrij van extra kosten. -Betsy Blumenthal
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in 2016 en is bijgewerkt met nieuwe informatie.
Geef een antwoord