Van de realistische en angstaanjagende scènes van “The Blair Witch Project” tot de beslist gezonde Glinda de Goede Heks in de “Tovenaar van Oz”, staan magische heksen centraal in enkele van onze meest blijvende – en vertederende – verhalen. Er zijn ook moderne beoefenaars van hekserij, een term die wordt gebruikt om verschillende groepen te beschrijven – waaronder Wicca’s – waarvan de meeste zich richten op positiviteit en het gebruik van magie voor het goede.

Er was echter een tijd dat als heks beschouwd worden een ware doodstraf was. Neem Salem Village, Massachusetts, in 1692. Een dorpsdokter diagnosticeerde een groep meisjes als besmet met “zwarte magie”. De meisjes, die vaak toevallen kregen en schreeuwden, werden beschuldigd van hekserij – een idee dat niet goed viel in de puriteinse nederzetting.

Opheldering

In tegenstelling tot de legende werden deze zogenaamde heksen echter niet op de brandstapel gezet. In feite is geen van de mannen, vrouwen of kinderen die in Salem van hekserij werden beschuldigd, op die manier om het leven gebracht. Waarschijnlijk zijn de verhalen over de heksenprocessen in Salem verweven geraakt met verhalen over daadwerkelijke executies door het vuur in Europa.

Tijdens Europese heksenprocessen tussen de 15e en 18e eeuw werden mensen die beschuldigd werden van hekserij gewoonlijk op de brandstapel gezet. Soms werden ze opgehangen voordat ze werden verbrand. De straf was in overeenstemming met de “Constitutio Criminalis Carolina” wet van het Heilige Roomse Rijk, die stelde dat de straf voor hekserij de dood door het vuur was. Kerkelijke en burgerlijke leiders leidden de aanval en executeerden maar liefst 50.000 mensen in heel Europa in wat nu Frankrijk, Duitsland, Italië, Scandinavië en Schotland is.

Wat gebeurde er eigenlijk met de mensen die beschuldigd werden van hekserij tijdens de heksenprocessen in Salem? Negentien van de beschuldigden stierven door ophanging, hun lichamen slingerend op de beruchte Galgenheuvel. Een oudere man stierf toen hij werd gestenigd met zware stenen, en anderen stierven in de gevangenis in afwachting van hun dag voor de rechter.

Bridget Bishop was de eerste die werd opgehangen, hoewel haar precieze wandaden niet meer leken op te leveren dan geruchten en speculaties. Haar zaak werd een voorbeeld voor degenen die volgden. Bishop werd beschuldigd door de meisjes die “behept” waren met zwarte magie, en zij ontkende hun beweringen. Daarna steunde een getuige de beschuldigers, gevolgd door meer stedelingen die eerdere heksendaden van Bishop beschreven. Bishop’s proces, en dat van vele anderen die van hekserij werden beschuldigd, eindigde met een schuldig vonnis — hoe onwaarschijnlijk het bewijs ook was.

Tijdens de heksenprocessen in Salem werden meer dan 200 mensen beschuldigd van het beoefenen van hekserij, wat een heleboel vingerwijzen was in een relatief korte tijd. De hele gebeurtenis duurde iets meer dan een jaar voordat de lokale overheid de processen als een vergissing beschouwde en probeerde de families van degenen die ze hadden veroordeeld en gedood te compenseren.

Advertentie