Al sinds ik een kind was dat de afsprakenkaartjes van mijn vader in zijn kantoor thuis invulde, wilde ik ook psycholoog worden. Verbinding maken en anderen helpen leek me altijd buitengewoon aanlokkelijk. Als kind had ik het gevoel dat ik het universum wilde redden en specifieker, ik wilde elke dag de wereld van één persoon veranderen voor de rest van mijn leven.

Eetstoornissen zijn altijd een onderwerp geweest waarin ik bijzonder geïnteresseerd was. Ik wilde het stigma rond de ziekte wegnemen en de getroffenen laten weten dat ze er niet alleen voor stonden. Om dit doel te bereiken, solliciteerde ik om stage te lopen bij de NEDA-hulplijn (National Eating Disorder Association) en werd aangenomen. Dit leidde tot een absoluut ongelooflijke kans die me als persoon op verschillende manieren heeft helpen groeien. Aanvankelijk was het mijn doel om zoveel mogelijk te leren over eetstoornissen en mijn uiterste best te doen om een ondersteunende stem te zijn voor mensen die aan dit probleem lijden. Hoewel ik in staat was om deze aspiraties te verwezenlijken, bereikte ik uiteindelijk nog veel meer. In mijn poging om anderen te helpen, heeft NEDA mij eigenlijk ook veel geholpen.

Aan het begin van de stage bood NEDA vele uren aan educatie en training, waaronder het helpen van vrijwilligers om gevoeligheid en begrip te krijgen voor de vele manieren waarop eetstoornissen miljoenen levens doordringen. Ik kreeg ook een gratis cursus aangeboden om gecertificeerd te worden als een Body Project-facilitator, wat een vroegtijdig interventie- en preventieprogramma voor adolescenten is.

Toen ik eenmaal mijn eerste gesprekken had gevoerd, waardeerde ik hoe deze ervaring belangrijker was dan alleen maar een opstapje om naar de universiteit te gaan. Het was een manier om het lijden van anderen te helpen verlichten door medeleven te tonen in alle omstandigheden. In deze gesprekken was er een echt mens die het gesprek kon verlaten met ofwel behandelingsmogelijkheden ofwel steun in de wetenschap dat hun problemen echt waren en het waard om verder onderzocht te worden. Door anderen te helpen hun vertrouwen terug te winnen, werd ook ik geholpen meer vertrouwen in mezelf te krijgen en voelde ik me competenter. Door een handvol individuen keer op keer intieme details van hun lijden te horen onthullen, leerde ik de kracht van de menselijke veerkracht te waarderen. Het gaf me een enorm gevoel van voldoening om te zien hoe de stem van iemand die worstelt, verandert van wanhopig naar hoopvol, terwijl je luistert en met hem meeleeft. De bellers zijn vaak vervuld van dankbaarheid en waardering, en elk individu leert je ook iets.

Hoezeer een beller ook spreekt over het bereiken van de bodem, de meeste mensen bellen omdat ze ook een verlangen hebben om beter te worden. Naast mensen met eetstoornissen zelf, een aanzienlijk deel van de ontvangen oproepen zijn van mensen die zich zorgen maken over een geliefde met een eetstoornis. Wat ik leerde was dat ook al kan een lijder zich alleen voelen, de liefde van hun vrienden en familie vaak niet wankelt.

Werken bij de NEDA-hulplijn leerde me dat niemand ooit te ver heen is, iedereen het vermogen heeft om te groeien, en dat hulp zoeken een teken van kracht is. Het heeft me ook geleerd dat we allemaal de kracht hebben om zowel anderen als onszelf te helpen. Hoewel er geen gemakkelijke oplossingen zijn, ontdekte ik dat vaak alleen al het zeggen van de woorden “Ik hoor je en jouw ervaringen doen ertoe” een krachtige impact kan hebben en iemand kan helpen op weg naar herstel.

Als jij of een dierbare worstelt met een eetstoornis; kun je de gratis, vertrouwelijke NEDA-hulplijn bellen, maandag t/m donderdag van 9.00 tot 21.00 uur en vrijdag van 9.00 tot 17.00 uur op 1-800-931-2237. Soms voelen mensen zich klaar om te praten, maar zijn ze bang om aan de telefoon te spreken; dit is waarom er ook een klik om te chatten optie is. Niemand is ooit echt alleen, en herstel is altijd mogelijk.

Dit stuk verscheen oorspronkelijk op The Odyssey.