Views
- Ik voelde me vroeger gekwetst als mensen mijn gevoelens ontkrachtten, mijn grenzen overschreden, en me behandelden alsof ik er niet toe deed. Ik heb geleerd om mijn ervaringen te herkaderen en de dingen niet meer persoonlijk op te vatten. Het is hun probleem, niet het mijne!
- Een harde waarheid
- Reframing “Disrespect” voor helderheid
- Het komt allemaal terug op Grenzen
Ik voelde me vroeger gekwetst als mensen mijn gevoelens ontkrachtten, mijn grenzen overschreden, en me behandelden alsof ik er niet toe deed. Ik heb geleerd om mijn ervaringen te herkaderen en de dingen niet meer persoonlijk op te vatten. Het is hun probleem, niet het mijne!
Een harde waarheid
Wist je dat niemand respectloos tegen je kan zijn?
Dat klopt! Niemand kan ons oneerbiedig behandelen. Als we ons niet gerespecteerd voelen, nemen we hun woorden of daden persoonlijk op en kiezen we ervoor ons niet gerespecteerd te voelen. We geven onze reactie een gevoel van invaliditeit of gebrek aan respect. In werkelijkheid, zijn we dat niet. Ik zal je vertellen waarom.
Je hebt het waarschijnlijk al eerder gehoord, maar het is absoluut waar: De daden van mensen zijn een afspiegeling van de persoon die ze zijn. Ze projecteren hun gedrag op ons.
Leren om dingen niet persoonlijk op te vatten is zo belangrijk voor ons mentale welzijn en geluk. En wanneer we denken dat mensen respectloos, ongeldig of afwijzend zijn, dan nemen we hun gedrag persoonlijk op en laten we hun gedrag over ons gaan. Hun gedrag gaat niet over ons. Het kan aanvoelen alsof mensen zich op een bepaalde manier gedragen vanwege ons, maar de manier waarop mensen zich gedragen komt altijd door henzelf.
Reframing “Disrespect” voor helderheid
Wanneer we ons niet gerespecteerd voelen, is dit ons signaal om de situatie te herkaderen voor helderheid en perspectief. In plaats van dingen persoonlijk op te vatten en ons slecht te voelen over onszelf, moeten we ons denken veranderen om perspectief, objectiviteit en duidelijkheid te vinden.
Ik voelde me vroeger altijd niet gerespecteerd, alsof ik er niet toe deed, en mensen me op de laatste plaats zetten of mijn grenzen vertrapten. We kunnen ons heel laag voelen en veel negatieve gedachten over onszelf cultiveren als we dit perspectief hebben. Dit is niet goed voor het bestendigen van een solide gevoel van eigenwaarde, gezonde eigenwaarde, of een positief zelfbeeld.
We moeten onszelf beschermen tegen de emotionele pijn en ongeldigheid. Wat ik heb ontdekt is dat wanneer ik in staat ben om kwetsende acties niet persoonlijk op te vatten en in plaats daarvan de ervaring te herkaderen, het me helpt om te gaan met de manieren waarop mensen onwetend of kwetsend kunnen zijn.
Dat de situatie niet over mij gaat, maakt het gemakkelijker om perspectief, afstand en onthechting te bewaren. Hoe doet u dat? In plaats van te beweren dat je respectloos bent, maak je je los van dat idee en herformuleer je de situatie in termen van hoe de respectloze persoon zich gedroeg. Je denkproces is niet langer: “Ze waren niet respectvol tegen mij, wat mijn gevoelens kwetste!” In plaats daarvan is het, “Ze waren onbeleefd,” “Ze gedroegen zich als een eikel,” “Ze waren ongevoelig,” of zelfs “Ze waren respectloos” (en hier is het belangrijke deel) “… maar dat is een slechte weerspiegeling van hen en niet kwetsend voor mij.” Nogmaals, de sleutel hier is, “dat is niet kwetsend voor mij.”
Het komt allemaal terug op Grenzen
De belangrijkste dynamiek in menselijk gedrag en gezonde relaties is het creëren en handhaven van grenzen, naar mijn mening. Grenzen maken helderheid, perspectief en onthechting mogelijk omdat ze ons in een veilige ruimte houden en gescheiden van wat onze grenzen overschrijdt en pijn of woede veroorzaakt.
Geef een antwoord