Een lepel hoisinsaus, ook wel bekend als Pekingsaus.
Een lepel hoisinsaus, ook wel bekend als Pekingsaus.

Pekingsaus wordt gebruikt in de Chinese keuken, met name in de keuken van de regio Peking. Deze saus is zoet en een beetje pikant, vaak vergeleken met barbecuesaus, omdat hij wordt gebruikt bij gegrild en geroosterd voedsel. Hij wordt vaak gemaakt op basis van ingrediënten zoals azijn, sojasaus of pasta, en verschillende kruiden. Veel mensen eten het als een dipsaus voor verschillende voedingsmiddelen, gebruik het als een marinade voorafgaand aan het koken, of borstel het op voedsel als het kookt.

Ingrediënten en smaak

Pasta gemaakt van sojabonen is een ingrediënt in de meeste recepten voor Pekingsaus.
Pasta gemaakt van sojabonen is een ingrediënt in de meeste recepten voor Pekingsaus.

Hoewel verschillende koks de voorkeur geven aan hun eigen recepten voor Pekingsaus, bevat deze meestal pepers, knoflook, en sojabonenpasta of -saus, op smaak gebracht met azijn, suiker, en diverse specerijen. Net als bij de Amerikaanse barbecuesaus kunnen de gebruikte kruiden en smaken nogal variëren, en veel koks zijn trots op hun unieke recepten. Deze saus is van nature licht zout en zoet, hoewel het ook enkele kenmerken van umami, de zogenaamde “vijfde smaak,” bekend om een hartige smaak.

Gemeenschappelijk gebruik

Pekingeend wordt traditioneel geserveerd met Pekingsaus om te dippen.
Pekingeend wordt traditioneel geserveerd met Pekingsaus om te dippen.

Veel mensen gebruiken Pekingsaus om een verscheidenheid van voedsel in te dopen, en naast het gebruik met Pekingeend, kan het worden toegevoegd aan roerbakgerechten en andere gerechten. Een populair gebruik van de saus is als een smaakmaker voor Chinese scallion pannenkoeken, een populair voedsel geserveerd naast een verscheidenheid aan Chinese vlees- en groentegerechten. Bij barbecuen kan het worden toegepast als een marinade of glazuur, gebruikt voor of tijdens het grillen.

Origins and Different Types

Sojasaus is een ingrediënt dat gewoonlijk wordt gebruikt om Pekingsaus te maken.
Sojasaus is een ingrediënt dat gewoonlijk wordt gebruikt om Pekingsaus te maken.

Peking werd vroeger in het Engels geschreven als “Peking” en het gebruik ervan is nog steeds te zien in de namen van enkele opmerkelijke gerechten zoals “Peking eend”, een gerecht dat traditioneel wordt bereid met Pekingsaus. Zowel hoisinsaus als tian mian jiang worden in het Engels “Peking sauce” genoemd, wat tot enige verwarring leidt. Deze twee sauzen lijken veel op elkaar, hoewel ze verschillende smaken hebben en niet identiek zijn.

Verpakte en zelfgemaakte varianten

Pekingsaus kan worden toegevoegd aan roerbakgerechten en andere gerechten.
Pekingsaus kan worden toegevoegd aan roerbakgerechten en andere gerechten.

Veel kruidenierswinkels hebben Pekingsaus bij andere Chinese of Aziatische levensmiddelen. Koks die toegang hebben tot sojasaus of gefermenteerde sojabonenpasta kunnen ook hun eigen verse saus naar smaak mengen. Vers gemaakte sauzen zijn in de koelkast meestal enkele dagen houdbaar en kunnen worden ingevroren voor later gebruik. Net als voor barbecuesauzen of andere zelfgemaakte sauzen, bestaan er ook voor Pekingsaus tal van recepten, met kleine variaties in ingrediënten of hoeveelheden gebruikte specerijen.

Allergie en gezondheid

De meeste recepten voor Pekingsaus vragen om knoflook en chilipepers.
De meeste recepten voor Pekingsaus vragen om knoflook en chilipepers.

Eén ding waar mensen zich bewust van moeten zijn als ze Pekingsaus kopen, is dat het tarwe kan bevatten, wat problemen kan veroorzaken voor mensen met glutengevoeligheden of -allergieën. Tarwe wordt vaak gebruikt als vulstof bij de bereiding van gefermenteerde sojavoedingsmiddelen, waaronder sojasaus. Tarwe bespaart niet alleen kosten, maar geeft ook een karakteristieke smaak. Mensen met glutenproblemen moeten etiketten zorgvuldig controleren en kunnen op zoek gaan naar producten die specifiek als glutenvrij worden geëtiketteerd; het is echter meestal veilig voor vegetariërs, omdat het traditioneel geen dierlijke producten bevat.