Welkom bij deel twee van onze driedelige serie over wat er met uw huishoudelijk afval gebeurt als het eenmaal uit uw afvalcontainer is geleegd en naar de zonsondergang is gereden. In deel één hebben we gekeken naar waar de inhoud van uw recyclingbak terechtkomt. Deel twee gaat over het stinkende spul: je algemene afval en de rommel die naar de stortplaats gaat.
De gemeenten in het Verenigd Koninkrijk verwerken bijna 23 miljoen ton huishoudelijk afval per jaar, maar met een recyclingpercentage van minder dan 50% gaat er nog steeds zo’n 4,1 miljoen ton naar de stortplaats. Het is een duizelingwekkende hoeveelheid en het is moeilijk om je de omvang ervan voor te stellen. De wiskundigen onder u vragen zich waarschijnlijk af wat er gebeurt met de overige 36% die niet wordt gestort of gerecycled. Het antwoord is dat het wordt verbrand om energie op te wekken (“afval voor energie”).
Dus wat gebeurt er eigenlijk op de stortplaats?
U hebt waarschijnlijk een vaag beeld voor ogen van vuilniswagens die een groot gat vol vuilnis binnenrijden en hun lading er meteen in dumpen. Dat lijkt logisch, maar dat is niet wat er gebeurt.
Laten we beginnen bij de ingang van het terrein. Als de vrachtwagen aankomt, wordt hij eerst gewogen om te zien hoeveel afval er in zit. De volgende stap is een terugwinningsproces waarbij nuttige materialen, zoals metalen, worden verwijderd die mensen ten onrechte hebben weggegooid in plaats van te recyclen. Dankzij dit proces wordt ongeveer een derde van wat we weggooien bewaard en gerecycleerd in plaats van gestort. Het is vooral belangrijk omdat, alleen al in het gebied waar What Plastic actief is, 48% van de mensen recyclebare of voedselresten in de vuilnisbak gooit in plaats van in de groene of recyclingbak. En in het Verenigd Koninkrijk als geheel belanden elk jaar ongeveer 3 miljoen flessen op de stortplaats, terwijl ze eigenlijk hadden moeten worden gerecycled.
Betekent dit dat je kunt afzien van recycling en alles gewoon bij het restafval kunt gooien?
Definitief niet! Zelfs met de materiaalterugwinning glippen de meeste verkeerd ingezamelde recyclebare materialen door de mazen van het net en belanden ze toch op de stortplaats. Bovendien kost het energie om dit extra sorteerproces uit te voeren.
OK, er is dus wat afval van de stortplaats afgevoerd. Wat nu?
Na het proces van materiaalterugwinning ondergaat het afval een afbraakproces. Het idee is dat een deel van het afval wordt afgebroken voordat het wordt gestort, zodat het minder ruimte in beslag neemt. Het afval wordt ook versnipperd omdat, als je erover nadenkt, een hele stapel vuilniszakken een aantal zeer onhandig gevormde voorwerpen zal bevatten, en hoe meer er in een bepaalde ruimte kan worden geperst, hoe efficiënter de stortplaats zal zijn (plus het bespaart een heleboel geld). Bij dit proces komen broeikasgassen vrij, die worden opgevangen en gebruikt voor elektriciteit.
Pas na al deze bewerkingen belandt uw afval op de stortplaats. De stortplaats is verdeeld in verschillende “cellen” – enorme gaten in de grond – waarin het afval wordt begraven. De locatie die ik bezocht had ongeveer 17 van deze cellen en stond op het punt te beginnen met het graven van de volgende paar, aangezien elke cel in slechts 18 maanden wordt gevuld. Het graven van de cellen kost ongeveer 2 miljoen pond vanwege de infrastructuur en andere kosten die ermee gemoeid zijn:
- een dikke bekleding bestaande uit klei, grind, plastic en andere lagen
- pijpen om het methaan te ontluchten dat het afval zal produceren
- wegen voor de vrachtwagens om het terrein op te rijden
- belasting op stortplaatsen
- doorlopend beheer en onderhoud
Het spreekt voor zich dat, hier bij What Plastic, we niet echt fans zijn van stortplaatsen. Afgezien van het feit dat ze een verspilling van materialen zijn en het milieu vervuilen, zijn ze ook duur om te bouwen en ruiken ze behoorlijk rot. Het beste is om de hoeveelheid afval die we produceren te verminderen, dingen waar mogelijk te hergebruiken en te recyclen als we toch nog met afval zitten.
Tot slot nog een paar dingen die ik heb geleerd toen ik de plaatselijke vuilstortplaats bezocht:
- Het gemiddelde huishouden bestaat uit 2.1 mensen en we gooien elk meer dan 400 kg afval per jaar weg – dat is ongeveer een ton per huishouden per jaar
- Wegwerpluiers doen er 500 jaar over om af te breken en elk kind krijgt ongeveer 6000 luiers in een mensenleven door. Als Henry VIII een luier had gedragen, zou die er nu nog zijn
- De reden waarom je textiel niet bij je huisvuil moet doen, is dat het de verwerkingsmachines verstoort. Uiteraard kunnen spullen die nog in goede staat zijn naar een kringloopwinkel. Wat betreft oude sokken en restjes stof, kunt u in kledingbanken doen (probeer ze wel apart te verpakken van de mooie bruikbare spullen)
- Bijna ⅔ van het afval dat we in dit land produceren is commercieel afval
- De totale hoeveelheid afval die elk jaar in het Verenigd Koninkrijk wordt geproduceerd (huishoudelijk en commercieel samen) bedraagt 180 miljoen ton
Deel 3 van deze blogserie gaat over wat er met uw tuin- en voedselafvalbak gebeurt in een composteerinstallatie in een composteerbak.
Vind meer informatie:
https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/664594/LACW_mgt_annual_Stats_Notice_Dec_2017.pdf
Geef een antwoord