Voor joggers kan minder meer zijn

Joggen is een van die activiteiten die het concept van gezonde lichamelijke activiteit perfect lijken te belichamen. Ik ken mensen die een uur of langer per dag hardlopen. Ik bewonder hun toewijding aan lichaamsbeweging en soms benijd ik hun schijnbaar goede gezondheid. Maar een nieuwe studie uit Denemarken heeft me opnieuw doen nadenken over de voordelen van inspannend joggen.

Onderzoekers met de lopende Copenhagen City Heart Study hebben de gezondheid gevolgd van meer dan 1.000 joggers en 400 gezonde maar inactieve niet-joggers. Tussen 2001 en 2014 zijn 156 van deze studiedeelnemers overleden. De onderzoekers gebruikten het sterftecijfer van de sedentaire niet-joggers als vergelijkingspunt en ontdekten dat het sterftecijfer van lichte joggers 90% lager was dan dat van de niet-joggers, terwijl dat van matige joggers ongeveer 60% lager was. Hier komt de grote verrassing: het sterftecijfer van inspannende joggers was niet anders dan dat van sedentaire niet-joggers. Een dergelijke relatie staat bekend als een U-vormige curve (zie figuur).

In deze studie werd joggen gedurende slechts een uur per week geassocieerd met een significant lager sterftecijfer. De meest gunstige combinatie was twee tot drie keer per week joggen in een langzaam of matig tempo, voor in totaal 60 tot 145 minuten per week. Deze resultaten werden gepubliceerd in het Journal of the American College of Cardiology van 5 februari 2015.

Exercise activation

Dit is slechts één van de honderden studies die hebben gekeken naar het verband tussen lichaamsbeweging en sterfte. Het is zeker geen onderzoek om de persen te stoppen, noch zou dit onderzoek alleen de huidige aanbevelingen voor lichamelijke activiteit – 150 minuten matige lichamelijke activiteit per week – moeten veranderen. Maar het zet me wel aan het denken over hoeveel beweging, en wat voor soort, het beste is.

De resultaten van de Copenhagen City Heart Study helpen zeker de “no pain, no gain” mythe te ontkrachten die met beweging wordt geassocieerd. Drie keer per week 20 minuten joggen op een langzame tot matige afstand zou voor velen een activiteit zonder pijn moeten zijn, en komt met een duidelijke winst.

De huidige Amerikaanse richtlijnen voor lichaamsbeweging hebben een aantal sterke wetenschappen achter hen. Maar ze zijn ontmoedigend voor veel mensen, waardoor sommigen helemaal afzien van lichaamsbeweging. De boodschap van deze studie en andere is dat lagere hoeveelheden activiteit die beheersbaar zijn als onderdeel van een normale levensstijl nog steeds aanzienlijke gezondheidsvoordelen kunnen hebben.

Ik geloof dat lichamelijke activiteit de kern is van wat gezondheidsactivering wordt genoemd. Dit is een proces waarin een individu actief meer nadenkt over zijn of haar gezondheid en dingen begint te doen om deze te verbeteren. Lichamelijk actiever worden richt de aandacht van een persoon op zijn of haar gezondheid, beter dan welke andere aanpak ook.

Hoe krijgen we meer mensen “geactiveerd”? Meer van hen laten weten dat zelfs een klein beetje activiteit beter is dan niets, is een stap in die richting. En als de resultaten van Kopenhagen standhouden, kunnen we in die richting wandelen of lichtjes joggen, en hoeven we er niet vol tegenaan te rennen.

Print