Verkeerde document context!

Myofascial Made Simple

Het woord myofasciaal betekent spierweefsel (myo) en het bindweefsel erin en eromheen (fascia). Myofasciale pijn is vaak het gevolg van spierletsel of repetitieve belasting. Bij stress of blessures vormen spieren vaak triggerpoints, zoals samengetrokken knopen, die pijn en benauwdheid veroorzaken.

illustratie door C.M. Shifflett en Barbara D. Cummings

Myofasciale triggerpoints zijn een zeer veel voorkomende oorzaak van pijn. Triggerpoints zijn pijnlijk wanneer er op gedrukt wordt, veroorzaken een verkorting van de spiervezels, en hebben een speciale eigenschap die referred pain wordt genoemd. Referred pain betekent dat een triggerpoint in een spier pijn kan veroorzaken in een ander gebied.

Bijvoorbeeld, wanneer de spier bovenaan uw schouder (trapezius) een triggerpoint heeft, zal deze pijn naar de zijkant van uw nek en hoofd doorverwijzen en hoofdpijn veroorzaken. Actieve myofasciale triggerpoints in de spieren van de schouder, de nek en het gezicht zijn een veel voorkomende bron van hoofdpijn. In veel gevallen heeft de hoofdpijn de kenmerken van zogenaamde spanningshoofdpijn, maar er is steeds meer acceptatie dat myofasciale triggerpoints klassieke migraine hoofdpijn kunnen initiëren of deel uitmaken van een gemengd spanning/migraine hoofdpijn complex.

Meren maken gemiddeld tussen 36-42% van het lichaamsgewicht uit. Ze vormen een groot percentage van ons totale gewicht en hebben een overeenkomstige invloed op onze gezondheid. Als alles in orde is, stellen spieren ons in staat om normale activiteiten met gemak uit te voeren. Wanneer onze spieren last hebben van triggerpoints, ervaren we pijn, stijfheid en spanning, fysieke beperking en verlies van normale functie.

Factoren die vaak worden genoemd als voorbeschikt voor triggerpointvorming zijn onder andere: de-conditionering, slechte houding, repetitieve mechanische stress, mechanische onbalans (bijv.Een diagnose van Myofasciaal Pijn Syndroom of Chronische Myofasciale Pijn betekent dat de primaire bron van uw symptomen afkomstig zijn van deze myofasciale triggerpoints. Vaak zijn triggerpoints secundair aanwezig bij andere oorzaken van pijn, zoals artritis of uitpuilende tussenwervelschijven. De triggerpoints kunnen in feite de oorzaak zijn van de pijnlijke symptomen die aan deze aandoeningen worden toegeschreven. Als zodanig worden ze vaak “de grote imitators” genoemd.

Diagnoses omvatten:

• 
• rugpijn
• hoofdpijn
• nekpijn
• Rotator cuff (schouder) pijn
• kaakpijn (TMJD)
• Tennis elleboog
• Carpal tunnel syndroom
• Hand- en armpijn
• Repetitive Strain Injuries
• Bekkenpijn
• 
• Heuppijn
• “Ischias”-pijn (bil- en beenpijn)
• “Sciatic” pijn (pijn in bil en been)
• pijn in benen en knieën
• Plantaire fascitis (voet) pijn
• Tendinitis/tendinopathie
• Burstitis
• Arthritis
• Wijfpijn (uitstulping/ruptuur/herniation) en radiculopathie
• Frozen schouder
• Fibromyalgie
• en nog VEEL meer

Spieren zijn een onder-behandelde oorzaak van pijn. In feite, met een gespecialiseerd gebied van de geneeskunde voor bijna elk gebied van het lichaam (hart, ogen, longen, darmen, nieren, enz.), vreemd genoeg, is er geen spier specialiteit in de geneeskunde. Myofasciale pijn van triggerpoints wordt vaak over het hoofd gezien als een mogelijke bron van pijn door hen die verlichting zoeken.

“Spieren zijn een weesorgaan. Geen enkel medisch specialisme claimt het. Als gevolg daarvan houdt geen enkel medisch specialisme zich bezig met het bevorderen van gefinancierd onderzoek naar de spieroorzaken van pijn, en krijgen studenten geneeskunde en fysiotherapeuten zelden een adequate basisopleiding in het herkennen en behandelen van myofasciale triggerpoints.”

– David G.Simons, MD pionier op het gebied van myofasciale pijn en triggerpoints en lucht- en ruimtevaartarts

Hoe vaak de aandoening ook voorkomt, de diagnose en behandeling van Myofasciale Pijn is helaas nog niet opgenomen in de meeste medische opleidingen. De meeste patiënten die verlichting van de pijn zoeken, worden nog steeds behandeld met de traditionele aanpak van ontstekingsremmende medicijnen, spierverslappers, antidepressiva en/of versterkende programma’s. Deze blijken ondoeltreffend, zo niet schadelijk te zijn, omdat triggerpoints er niet op reageren en kunnen verergeren door verdere belasting (versterkende oefeningen). Momenteel is er geen bewijs dat enige vorm van medicamenteuze behandeling myofasciale triggerpoints elimineert. NSAID’s en andere pijnstillers geven meestal een matige, maar zeer tijdelijke verlichting van de symptomen.

Het is bemoedigend dat myofasciale triggerpoints steeds vaker in aanmerking worden genomen wanneer artsen een diagnose stellen bij hun patiënten. Sommige huisartsen geven regelmatig triggerpoint-injecties. Sommigen herkennen de aanwezigheid van triggerpoints en verwijzen door naar Myofasciale Triggerpoint Therapeuten. Degenen die dat doen, genieten

van een groter succespercentage en dankbare patiënten.

Onderzoek naar Triggerpoints

Bij patiënten die in een pijnbestrijdingscentrum werden geëvalueerd, bleek in 95% van de gevallen de pijn een myofasciale component te hebben (Gerwin RD. Een studie van 96 personen die zowel op fibromyalgie als op myofasciale pijn werden onderzocht. J Musculoskeletal Pain 1995; 3 (suppl. 1):121-5.). Er is een toenemend besef dat actieve myofasciale triggerpoints vaak een rol spelen bij de symptomen van patiënten met spanningshoofdpijn (Fernandez-de-Las-Penas C, onso-Blanco C, Cuadrado ML, Gerwin RD, Pareja JA. Myofasciale trigger points and their relationship to headache clinical parameters in chronic tension-type headache. Headache 2006; 46(8):1264-72.), lage rugpijn, nekpijn (Fernandez-de-Las-Penas C, onso-Blanco C, Miangolarra JC. Myofasciale triggerpoints bij personen die zich presenteren met mechanische nekpijn: Een geblindeerde, gecontroleerde studie. Man Ther 2006; ), temporomandibulaire pijn, onderarm- en handpijn, posturale pijn (Treaster D, Marras WS, Burr D, Sheedy JE, Hart D. Myofascial triggerpoint development from visual and postural stressors during computer work. J Electromyogr Kinesiol 2005;), bekken/urogenitale pijnsyndromen.

Hoe Triggerpoints Ontstaan

De beschadiging van spier- en bindweefsel waardoor triggerpoints ontstaan, kan op verschillende manieren ontstaan. Het kan het gevolg zijn van:

• 
• Repetitieve overbelastingsblessures (honderden keren per dag dezelfde lichaamsdelen op dezelfde manier gebruiken) door activiteiten zoals typen/gebruiken, handheld elektronica, tuinieren, klussen in huis, werkomgevingen, enz.
• Duurzame belasting zoals bij zwaar tillen, het dragen van baby’s, aktetassen, dozen, het dragen van kogelvrije vesten of het tillen van bedlegerige patiënten.
• Ongewoon slechte houding als gevolg van onze sedentaire levensstijl, de-conditionering en slecht ontworpen meubilair
• Spieren vastklemmen en aanspannen als gevolg van mentale/emotionele stress.
• Direct letsel zoals een klap, verrekking, breuk, verdraaiing of scheur. Denk aan auto-ongelukken, sportblessures, vallen van de trap en dergelijke.
• Verrassend genoeg kunnen triggerpoints zelfs ontstaan door inactiviteit, zoals langdurige bedrust of zitten.

Actieve triggerpoints veroorzaken pijn

Nadat triggerpoints zijn gevormd, hebben ze twee fasen, een actieve en een latente. De actieve, pijnlijke fase van het triggerpoint is de fase die de onverbiddelijke, slopende pijnsymptomen veroorzaakt en die mensen motiveert om verlichting te zoeken. Het actieve triggerpoint doet pijn wanneer er met een vinger op wordt gedrukt en veroorzaakt pijn rondom het triggerpoint en in andere gebieden. Het veroorzaakt dat de spier waarin het zich bevindt zwak is en door de gespannen banden een beperkte flexibiliteit heeft. Het actieve triggerpointverwijzingssymptoom kan aanvoelen als een doffe pijn, diepe, drukkende pijn, branderig gevoel, of een gevoel van gevoelloosheid en vermoeidheid. Het kan ook zweten, tranen in de ogen, kippenvel en duizeligheid veroorzaken. De aangetaste dichte, verkorte spieren, beladen met strakke banden, kunnen zelfs zenuwen samendrukken en beknellen, wat tot een andere secundaire reeks symptomen leidt. Als ze niet worden aangepakt of niet effectief worden behandeld, kunnen andere spieren rond de disfunctionele spier uiteindelijk worden gevraagd om “de speling op te vangen”, waardoor ze gespannen raken en secundaire triggerpoints ontwikkelen. Het is niet ongebruikelijk dat chronische pijnpatiënten meerdere, elkaar overlappende pijnpatronen hebben, wat de diagnose en behandeling complexer maakt. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom deze wijdverspreide pijn vaak wordt verward met Fibromyalgie – een verwante maar aparte diagnose.

Latente triggerpoints zijn ook van belang

Triggerpoints kunnen ook stilletjes in spieren liggen, soms al jaren. Dit type triggerpoint wordt latent genoemd. Latente triggerpoints komen veel voor. Tenzij u op het triggerpoint drukt en de gevoeligheid voelt, weet u waarschijnlijk niet dat ze er zijn. De meeste mensen hebben er minstens een paar. Latente triggerpoints kunnen nog jaren blijven bestaan na ogenschijnlijk herstel van een blessure. Latente triggerpoints veroorzaken:

• beperkte beweging
• verstoorde spierbewegingspatronen
• stijfheid en zwakte van de aangedane spier

Ze veroorzaken over het algemeen geen pijn, tenzij ze worden samengedrukt. Veel dingen kunnen ervoor zorgen dat een triggerpoint actief wordt. Een oude blessure die periodiek weer de kop opsteekt (die “trucknie” of lage rug die “uitvalt”) kan zeer waarschijnlijk het gevolg zijn van latente triggerpoints die “wakker worden” en actief worden wanneer ze verergerd worden door overbelasting van de spieren, een koude tocht, vermoeidheid, infectie, ziekte of stress.

Hoeveel triggerpoints kan ik hebben?

Omdat een triggerpoint een abnormaal biochemisch en mechanisch gebied is in het samengetrokken spierweefsel, kan het aantal en de precieze locatie bij elke persoon verschillen. Alle spierweefsel is potentieel vatbaar voor het ontwikkelen van triggerpoints. Soms hebben mensen één triggerpoint, maar vaker nog hebben ze er vele. Langdurige terugkoppeling van pijn en zwakte van een triggerpoint naar een ander deel van het lichaam zal er over het algemeen toe leiden dat zich in dat deel andere triggerpoints ontwikkelen. Deze kunnen op hun beurt, als ze onbehandeld blijven, ook weer pijn activeren en doorverwijzen, waardoor meervoudige pijnpatronen ontstaan. Hoe meer gebieden pijn hebben en hoe langer u al pijn heeft, hoe meer triggerpoints u waarschijnlijk zult hebben. Het komt zelden voor dat iemand met pijn slechts één of twee spieren met triggerpoints heeft.

Stellen of Triggerpoints aanwezig zijn

Een kundige behandelaar die is opgeleid om de symptomen van myofasciale pijn te herkennen en spieren te palperen op myofasciale triggerpoints, kan beoordelen of er myofasciale triggerpoints aanwezig zijn. Er zijn op dit moment geen algemeen beschikbare laboratoriumtests of beeldvormende onderzoeken die de diagnose kunnen bevestigen. Myofasciale triggerpoints kunnen worden gezien op speciale MRI-scans en speciale echografie, maar deze worden momenteel alleen in onderzoek gebruikt.

“Myofasciale pijnsyndromen zijn spierpijnsyndromen die worden geclassificeerd als musculoskeletale aandoeningen. Ze hebben een gedefinieerde pathofysiologie die leidt tot de ontwikkeling van de karakteristieke gespannen of harde band in de spier die pijnlijk is en die pijn naar verafgelegen plaatsen verwijst. MPS kan regionaal of gegeneraliseerd zijn. Als een MPS chronisch wordt, heeft het de neiging te generaliseren, maar het wordt geen fibromyalgie. Het kan zowel geclassificeerd worden als een primaire aandoening zonder andere medische aandoening, of als een secundair pijnsyndroom dat optreedt als gevolg van een ander proces. MPS kan blijven bestaan lang nadat de initiërende gebeurtenis of aandoening voorbij is, maar het is niettemin een spierziekte die naar tevredenheid kan worden behandeld.” Robert D. Gerwin, MD

Behandeling van Myofasciale Pijn met Triggerpoint Therapie

Het behandelen van elk triggerpoint is relatief eenvoudig. Het hele myofasciale pijnsyndroom behandelen, zodat de pijn volledig verdwijnt, is een ingewikkelder proces.

Als de triggerpoints eenmaal losgemaakt zijn, moet de spier over zijn volledige bereik bewogen worden. Eenvoudige bewegingen die de patiënt thuis uitvoert zijn belangrijk bij de hertraining van de spier.

Wat te verwachten van de behandeling

Veel patiënten ervaren verlichting van de pijn tijdens de eerste behandeling. Bij anderen zijn meerdere behandelingen nodig voordat de pijn begint af te nemen. Het is gebruikelijk dat patiënten gedurende één tot twee dagen na de behandeling enige pijn ervaren. Dit verdwijnt meestal na de eerste paar behandelingen. U kunt vermoeidheid ervaren als de chronisch vastgehouden spieren zich mogen ontspannen en weer een normale tonus krijgen, maar sommige patiënten ervaren een toename van energie. Naarmate de werklast van de musculatuur verschuift en terugkeert naar een abnormaal evenwicht, kunnen pijnpatronen veranderen. Dit is een tijdelijke en normale fase van herstel van chronische pijn. Het is niet ongewoon dat mensen verlichting ervaren van symptomen waarvoor ze geen behandeling zochten, zoals chronische pijn in handen en onderarmen die opklaart nadat ze behandeld zijn voor een stijve nek. Terugkeer naar normale activiteiten zonder pijn wordt meestal versneld door het volgen van het zelfzorgprogramma dat u van uw therapeut heeft gekregen. Het minimaliseren van stress, het plannen van uw activiteiten en het vermijden van overbelasting (en u richten op wat u wel kunt in plaats van op uw beperkingen) zijn van het grootste belang. Goede communicatie, geduld en een positieve instelling zijn essentieel.

Uw snelheid van verbetering hangt af van veel voorwaarden:

• Type letsel en de lengte van de tijd sinds het zich voordeed.
• Algemene lichamelijke gezondheid en fitheidsniveau
• Perpetuerende factoren (vele kunnen worden geëlimineerd, andere niet)
• Onderliggende skeletafwijkingen
• Voeding (vitamine- en mineralentekorten, slechte voeding etc.)
• Slaapkwaliteit
• Depressie of angst
• Patiënt therapietrouw met zelfzorg en het elimineren of verminderen van in stand houdende factoren.
• Andere medische aandoeningen (d.w.z. allergieën, diabetes, schildklierafwijkingen, enz.

Ter aanvulling op de hands-on behandeling om myofasciale triggerpoints los te maken, moet uw therapeut:

• een volledige medische en pijnanamnese afnemen
• uw pijnkaart evalueren op verwijzende pijnpatronen
• de ergonomie van uw werkplek en andere regelmatige activiteiten evalueren.
• Beoordeelt de kwaliteit van uw slaap en doet voorstellen om deze te verbeteren
• Maakt voedingsaanbevelingen op basis van de laboratoriumuitslagen van uw door de arts voorgeschreven bloedonderzoek of verwijst u door naar een gekwalificeerde gezondheidsdeskundige om u hierbij te helpen.
• Suggesties doen voor het kiezen van een geschikt oefen/bewegingsprogramma en u helpen dit in uw leven op te nemen.
• Helpen bij het aanleren van zelfbehandeling, zelfmanagement en zelfzorg om u te helpen uw aandoening en uw triggerpoints te behandelen. De mate waarin zelfzorg zal helpen kan van vele factoren afhangen, waaronder hoe complex de aandoening is, of in stand houdende factoren kunnen worden geëlimineerd, uw toewijding aan de zelfzorg/het aanbrengen van veranderingen en vele andere.

Geef nu behandeling van een getrainde behandelaar:

De doelen worden samen met u vastgesteld tijdens de eerste sessie en worden periodiek opnieuw geëvalueerd. Uw inbreng, inzicht en creativiteit worden sterk aangemoedigd.

Tasso Spanos, NAMTPT 2015 Lifetime Achievement Award Recipient Demonstreert een behandeltechniek