De afgelopen veertig dagen heb ik rigoureus het “Master Cleanse” regime gevolgd, vijftig jaar geleden ontwikkeld door Stanley Burroughs, een alternatieve gezondheidsbeoefenaar en liefhebber van natuurlijke geneeswijzen. Tijdens zijn leven en zelfs tot op de dag van vandaag is de heer Burroughs door voedingsdeskundigen en medische autoriteiten in de pers sterk verguisd als zijnde een misleide charlatan. Niettemin is zijn “limonadedieet” een populaire oplossing gebleven voor hen die hun lichaam van “gifstoffen” willen ontdoen en, in sommige gevallen, gewicht willen verliezen.
De Master Cleanse werd mij aangeraden door een vriend die er al mijn hele leven mee werkte, en die er altijd irritant jong en slank uit is blijven zien. Ik was dat niet. Mijn gewicht naderde met meer dan 150 kilo een uiterst gevaarlijk niveau. Het was moeilijk geworden om te staan en te bewegen. In de voorgaande vijf jaar werd ik tweemaal aan mijn rug geopereerd om de ernstige pijn te verlichten die het gevolg was van mijn overgewicht. Ik leed aan diabetes type II en kreeg dagelijks honderdzestig eenheden insuline voorgeschreven, samen met tweeduizend milligram Glyburide/Metaformin om mijn suikerspiegel op peil te houden, en veertig milligram Benazepril om mijn bloeddruk onder controle te houden en mijn nierfunctie te verbeteren. Ik had de Master Cleanse al eerder geprobeerd, maar had het slechts drie dagen volgehouden.

Toen greep de Here God mij aan. Ik ben christen, en tijdens een gebed richtte ik mij rechtstreeks tot de Heilige Geest en vroeg Hem voor mij te bidden. Hij deed dat, en overmand door emotie, werd ik geïnspireerd tot het schrijven van de hymne: “Heilige Geest, Bid voor mij.” Een tijd van gebed, belijdenis en berouw van zonden volgde, betreffende de begeerte van het vlees, de begeerte van het oog, en de trots van het leven. Ik geloof dat deze bijzondere ervaring van zelfonderzoek, het zoeken naar God en berouw essentieel was voor mijn succes. Het pamflet van de Master Cleanse lag al maanden op mijn bureau, en een paar weken later begon ik met het vasten, met het plan om het slechts de aanbevolen zeven tot tien dagen vol te houden. Het dieet is heel eenvoudig en bestaat uit twee eetlepels citroensap, twee eetlepels ahornsiroop, een achtste theelepel cayennepeper en tien ons heet water, zes tot twaalf keer per dag in te nemen, waarbij elk glas ongeveer honderdvijftien calorieën bevat. Na de eerste paar dagen dronk ik nog maar ongeveer drie tot vier porties per dag en had ik van de eerste tot de laatste dag geen moment honger. Op de avond van de eerste dag, die niet is meegerekend in het totaal van veertig dagen, raakte ik in een hypoglycemische shock toen mijn suikerspiegel kelderde. Trillend en versuft sleepte ik mezelf uit bed en at een grote portie watermeloen, een paar pepermuntjes en een broodje gist om mijn suiker weer op een veilig niveau te brengen. De volgende dag stopte ik volledig met insuline, en halveerde de hoeveelheid Glyburide/Metaformin. Toen de tien dagen om waren, ging ik gewoon door.

Burroughs beveelt aan om een reinigingsroutine te gebruiken in combinatie met het dieet. Elke avond moet een laxerende kruidenthee worden genomen. Als dit niet gemakkelijk werkt, kunnen twee of drie theelepels koosjer zout opgelost in een kwart warm water ook ’s morgens als eerste worden gedronken. Dit reinigt en zuivert het hele darmkanaal in ongeveer een uur. Tijdens een week vasten, moet dit elke dag worden gedaan. In mijn geval dronk ik de thee alleen de eerste paar dagen, en na een eerste zoutwater spoeling, wachtte ik tien dagen om het proces te herhalen, en herhaalde het opnieuw na twintig, dertig dagen en veertig dagen.

Gemeld wordt dat kortademigheid een van de bijwerkingen van de Master Cleanse is, en ik had er last van na de achttiende dag. Bij het onderzoek naar de oorzaak hiervan ontdekte men dat een van de mogelijkheden een onevenwicht van elektrolyten in het lichaam zou kunnen zijn, waarvan natriumchloride er een is. Na een zoutwater lavage, of zelfs na een paar druppels zout in mijn limonade te hebben gedaan, verdween de kortademigheid. Er waren ook wat droge huidplekken op mijn handen en kuiten, waarschijnlijk veroorzaakt door te weinig water drinken in het begin. Na de derde week maakte het deel uit van mijn routine om minstens een volle liter water te drinken naast de limonade. De droge huid verdween na behandeling met wat kokosolie, en is niet meer teruggekomen. Dit was de omvang van de moeilijkheden die ik met het vasten had.

We weten dat vasten al duizenden jaren wordt beoefend als een lichamelijke en geestelijke discipline. Dit feit alleen al is stimulans genoeg om het eens te proberen. Er zijn mensen die intermitterend vasten (een of twee keer per week) aanprijzen als een hulpmiddel om gewicht te verliezen, ontstekingen te verminderen, depressie op te heffen, veroudering te vertragen en zelfs kanker te voorkomen. Langer vasten wordt echter afgekeurd. Waarschuwingen tegen langdurig vasten zijn onder meer hartkloppingen, kortademigheid, verstoring van de elektrolytenbalans, nierfunctie, lusteloosheid en spierverlies. Maar, als je het materiaal op het web goed leest, zul je ontdekken dat er geen statistieken of bonafide studies als positief bewijs worden aangehaald. Het lijkt mij dat vasten, zelfs voor een dag, het lichaam de tijd geeft om te rusten, zodat de lever, de nieren en het spijsverteringskanaal kunnen uitrusten. Tijdens de veertig dagen durende Master Cleanse ben ik vijfenzestig pond afgevallen, mijn glucoseniveaus zijn aanzienlijk gedaald en mijn bloeddruk is binnen de normale waarden gebleven zonder het gebruik van medicijnen. Ik voel me veel beter, slaap beter, blijf langer wakker en ben productiever tijdens mijn wakkere uren. Het vasten wordt geleidelijk over een paar dagen afgebouwd, met een overgang van sinaasappelsap naar groentebouillon en uiteindelijk naar gewone voeding. Burroughs was blijkbaar veganist, en beveelt een dieet aan van rauwe groenten, gekookte groenten en groentebouillon, fruit, noten en bessen. Ik ben van plan zijn advies op te volgen, en heb goede hoop voor de komende dagen.