Español
De laatste keer dat u een ijsje als toetje nam, beperkte u zich toen tot een half kopje? Als u meer nam, loopt u in de pas met de meeste mensen tegenwoordig.
Zo ook met frisdrank: Drink je 8 ounces, 12 ounces, of zelfs de hele 20-ounce fles?
Ice cream en frisdranken zijn slechts twee voedingsmiddelen die zijn beïnvloed door veranderingen in de portiegrootte-eisen die zijn opgenomen in het nieuwe Nutrition Facts-etiket. Het doel: de portiegroottes dichter brengen bij wat mensen werkelijk eten, zodat wanneer ze naar calorieën en voedingsstoffen op het etiket kijken, deze getallen beter overeenkomen met wat ze consumeren.
De portiegroottes die op het etiket met voedingsfeiten worden vermeld, zijn geen aanbevolen portiegroottes. Volgens de wet moeten portiegroottes gebaseerd zijn op hoeveel voedsel mensen daadwerkelijk consumeren, en niet op wat ze zouden moeten eten.
Jillonne Kevala, Ph.D., toezichthoudend chemicus bij de U.S. Food and Drug Administration (FDA), zegt: “Het is een feit dat we voor veel voedingsmiddelen grotere porties eten dan we vroeger deden. En de veranderingen op het etiket met voedingswaarden weerspiegelen dat.”
In 1993, toen de FDA het etiket met voedingswaarden creëerde, waren de normen die werden gebruikt om de portiegroottes te bepalen – de zogeheten Reference Amounts Customarily Consumed (RACC’s) – voornamelijk gebaseerd op enquêtes over voedselconsumptie die in 1977-1978 en 1987-1988 werden uitgevoerd. De 1993 RACC’s zijn sindsdien gebruikt door fabrikanten om de portiegroottes op hun verpakkingen te berekenen.
“We hebben nu veel recentere gegevens over de voedselconsumptie, en het liet ons zien dat sommige portiegroottes op voedseletiketten moeten veranderen,” zegt Douglas Balentine, Ph.D., de directeur van FDA’s Office of Nutrition and Food Labeling. Bijvoorbeeld, de portiegroottes voor muffins zijn veranderd. Mensen consumeren over het algemeen een hele muffin, en niet een halve of een derde.
In sommige gevallen zijn de referentiehoeveelheden die worden gebruikt om de portiegroottes vast te stellen, kleiner. Individueel verpakte yoghurt wordt tegenwoordig vaker geleverd in verpakkingen van 6 ons, in plaats van de eerdere verpakkingen van 8 ons. FDA gebruikt nu een 6-ounce referentiehoeveelheid voor yoghurt.
Maar de portiegrootte voor ijs is een beetje groter geworden. In plaats van een half kopje, is het nu twee derde van een kopje.
Veranderingen op basis van verpakkingsgrootte
FDA heeft ook de criteria voor etikettering gewijzigd op basis van verpakkingsgrootte, omdat “we weten dat de verpakkingsgrootte van invloed is op wat mensen eten”, zegt Balentine.
Met de nieuwe vereisten moeten meer voedingsmiddelen die voorheen als meer dan één portie werden geëtiketteerd, nu worden geëtiketteerd als slechts één portie. Waarom? Omdat mensen meer geneigd zijn om ze in één keer te eten of te drinken. Voorbeelden hiervan zijn een blikje frisdrank van 20 ons en een blikje soep van 15 ons.
En bepaalde grotere verpakkingen die ofwel in één keer ofwel in meer dan één keer kunnen worden geconsumeerd – afhankelijk van uw eetlust en neiging – moeten nu zowel per portie als per verpakking worden geëtiketteerd. Deze tweekolomsindeling is vereist als een verpakking ten minste twee keer de gewoonlijk geconsumeerde referentiehoeveelheid (waarop de portiegrootte is gebaseerd) en minder dan of gelijk aan drie keer de referentiehoeveelheid bevat. Enkele voorbeelden zijn een 19-ounce blik soep en een 3-ounce zak chips.
Momenteel zijn fabrikanten alleen verplicht om de calorie- en voedingsstofinformatie per portie te verstrekken, en je moet het uitrekenen als je de hele container eet. Dus als je een hunkering voor een aantal chips en eet een hele verpakking, nu zul je makkelijker toegang tot informatie over wat je consumeert hebben.
Voor verpakkingen die duidelijk groter zijn dan de meeste mensen zouden eten in een keer-een die meer dan drie porties heeft-de dubbele kolom is niet vereist. In deze gevallen hoeven de fabrikanten deze producten alleen per portie te etiketteren. Voorbeelden zijn een “party size” zak chips of een twee-liter fles frisdrank.
“We hopen dat het bijwerken van het etiket op deze manieren het gemakkelijker maakt voor mensen om realistischer te zijn over het aantal calorieën en voedingsstoffen die ze daadwerkelijk consumeren en om gezondere keuzes te maken bij het kiezen van voedsel voor zichzelf en hun gezin,” zegt Balentine.
Geef een antwoord