Zoals u weet als u de LeafScore-site hebt doorgenomen en onze methodologie hebt gelezen, zijn wij bij LeafScore vrij vasthoudende onderzoekers en graven we graag in technische rapporten en de financiën van een bedrijf, zodat ik het goede van het slechte kan scheiden. Dat gezegd hebbende, scheerproducten zijn niet gemakkelijk te onderzoeken, grotendeels omdat regelgevende instanties zoals de US Food and Drug Administration slechts een kaal minimum aan informatie van fabrikanten eisen.

Waarom? Nou, omdat scheercrèmes en oliën niet worden ingenomen (hopelijk), dus ze vallen niet onder dezelfde regelgevende richtlijnen als voedingsmiddelen of medicijnen. Dit moet echter niet worden opgevat als een indicatie dat deze producten onschadelijk zijn. Je hebt immers vast wel eens het grapje gehoord dat naarmate je ouder wordt, je huid meer crème ‘eet’ dan jijzelf.

De kans is groot dat je tientallen jaren van je leven elke dag of elke week scheerproducten zult gebruiken. Zelfs als het slechts twee of drie minuten duurt om elke dag te scheren, komt dit neer op ongeveer duizend uur blootstelling aan welke chemicaliën dan ook die in die producten zitten, of meer als je aftershave gebruikt.

Wat volgt is een kort overzicht van enkele van de chemische stoffen die vaak in scheerproducten worden aangetroffen. De lijst van potentiële giftige chemicaliën kan er behoorlijk ontmoedigend uitzien. Een goede vuistregel is dat je tijd en moeite bespaart door producten te kiezen die alleen ingrediënten bevatten die je kunt herkennen zonder dat je een diploma biochemie nodig hebt. Pas ook op voor bedrijven die op de voorkant van een product een verhaal houden over aloë vera of een ander natuurlijk ingrediënt, maar dit helemaal onderaan op het achteretiket vermelden. De eerste vijf of zo ingrediënten zijn de sleutel; als een van deze giftig is, maakt het echt niet uit of aloë of een andere natuurlijke stof eronder wordt vermeld.

Hoe deze lijst werd samengesteld

Mogelijke problemen met de chemicaliën die deze lijst hebben gemaakt, zijn “verborgen in het volle zicht”. Hiermee bedoelen we dat, in elk geval voor de chemische stoffen die we in dit bericht noemen, ofwel de CDC, Health Canada, of de Europese Unie heeft gewaarschuwd voor het gebruik van de chemische stof voor consumenten en werknemers, of de chemische stof ronduit heeft verboden in cosmetica. Het doel van dit stuk is om een synthese van de literatuur en regelgeving al gepubliceerd door ’s werelds meest betrouwbare overheidsinstanties op het onderwerp van gemeenschappelijke toxines die hun weg vinden in scheercrèmes.

Zonder verdere omhaal, hier zijn een aantal vervelende chemische stoffen die je wilt vermijden bij het kiezen van veilige, niet-toxische scheerproducten:

#1. Sulfaten

Alias namen: natrium laurylsulfaat , natrium laureth sulfaat , en ammonium laurylsulfaat

Deze gemeenschappelijke oppervlakteactieve ingrediënten worden gebruikt in producten die bedoeld zijn om te schuimen, zoals scheercrèmes, tandpasta, shampoos en zepen. Afhankelijk van hoe het wordt vervaardigd, kan SLES verontreinigd zijn met ethyleenoxide en 1,4-dioxaan, een bekend en verdacht carcinogeen, respectievelijk. Ethyleenoxide wordt door het National Cancer Institute omschreven als een kankerverwekkende stof en is in verband gebracht met ernstige zenuwschade en cognitieve stoornissen (R) en is door het Prop 65-programma van Californië geclassificeerd als een ontwikkelingstoxine en mogelijk schadelijk voor de reproductieve gezondheid. De U.S. Occupational Safety and Health Administration heeft een informatieblad gepubliceerd voor het beperken van blootstelling aan ethyleenoxide, dat u hier kunt bekijken.

1,4-dioxaan, ondertussen, is een persistente verbinding, wat betekent dat het niet gemakkelijk wordt afgebroken en zich in plaats daarvan ophoopt in het milieu (R). SLS, SLES en soortgelijke verbindingen kunnen ook oogirritatie, droge huid, uitslag en dermatitis veroorzaken, en zijn giftig voor in het water levende organismen (R). Kijk uit voor deze en andere ingrediënten met ‘eth’-namen; dit kunnen ethoxylaten zijn die ook vervuild zijn met ethyleenoxide en 1,4-dioxaan (niet te verwarren met dioxine, een bekend carcinogeen).

De Environmental Working Group schat dat ongeveer 20 procent van alle cosmetica (inclusief scheerproducten) vervuild zou kunnen zijn met 1,4-dioxaan. De Environmental Working Group raadt aan om producten te vermijden die 56 ingrediënten bevatten die de verontreiniging kunnen bevatten. Hieronder vallen SLES en producten met “PEG,” “xynol,” “ceteareth,” en “oleth” in hun naam.

#2. Emulgatoren

Aliasenamen: Triethanolamine (TEA), diëthanolamine (DEA) en monoëthanolamine (MEA)

Deze drie emulgatoren komen veel voor in toiletartikelen, omdat ze helpen voorkomen dat olie en water van elkaar gescheiden worden, waardoor producten gemakkelijker te gebruiken zijn. DEA (diethanolamine) en DEA-verbindingen helpen cosmetica romig en schuimig te maken en worden meestal aangetroffen in vochtinbrengende crèmes en zonnefilters. In zepen, reinigingsmiddelen en shampoos zit echter vaker cocamide en lauramide DEA.

Deze verbindingen worden gemakkelijk door de huid opgenomen en veroorzaken milde tot matige huid- en oogirritatie (R).

Het is verrassend dat DEA in de Europese Unie aan beperkingen is onderworpen bij het gebruik in cosmetica. Ook Health Canada heeft de risico’s van DEA en verwante verbindingen onderkend, door ze te classificeren als “moderate human health priorities” die in het kader van het Chemicals Management Plan van de regering in de toekomst beoordeeld moeten worden. Nitrosaminen zelf zijn door Health Canada verboden voor opname in cosmetica, maar worden niet beperkt wanneer ze aanwezig zijn als gevolg van verontreinigingen.

Cocamide DEA is door het Deense bureau voor milieubescherming geclassificeerd als gevaarlijk voor het milieu omdat het acuut toxisch is voor in het water levende organismen en het vermogen tot bioaccumulatie heeft (R).

#3. Minerale olie

Aliasnamen: minerale olie, liquidum paraffinum, paraffineolie, paraffinewas, petrolatum, minerale oliegelei, vloeibare vaseline, paraffinum, liquidum, babyolie.

Het klinkt onschuldig, en zelfs natuurlijk, maar minerale olie is een bijproduct van aardolie en iets wat je niet op je huid wilt smeren. Fabrikanten gebruiken minerale olie in scheerproducten omdat het vocht kan vasthouden, waardoor een droge huid wordt voorkomen. Minerale olie kan echter ook poriën verstoppen en is comedogeen, wat betekent dat het acne en huidirritatie en -infectie kan veroorzaken.

Petroleumproducten kunnen ook verontreinigd zijn met polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s). Blootstelling aan PAK’s, ook via de huid, wordt in verband gebracht met huidirritatie, allergieën, en hoewel het bewijs niet sluitend is, een verhoogd risico op sommige vormen van kanker, waardoor de Europese Unie petrolatum als kankerverwekkend heeft geclassificeerd.

#4. Ftalaten

Aliasenamen: di-butylftalaat , di-ethylftalaat , dimethylftalaat , benzylbutylftalaat

Worden veel gebruikt in toiletartikelen als stabilisatoren, ftalaten helpen om producten glad te maken en verlengen de levensduur van geuren. Ftalaten zijn hormoonontregelaars en zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op miskramen, verminderd aantal zaadcellen en prostaatvergroting, kanker, insulineresistentie bij mannen, vroegtijdige puberteit bij meisjes, en lever- en nierschade bij jonge kinderen, naast andere ongewenste effecten op de gezondheid (R, R, R).

Dibutylftalaat (DBP) is verboden in cosmetica in de Europese Unie (het is erkend als een hormoonontregelaar) en is ook verboden in sommige kinderproducten in Canada (R). DBP wordt door de huid geabsorbeerd en kan de nadelige effecten van andere chemicaliën versterken, met inbegrip van het verhogen van het risico op genetische mutaties (R, R). In het laboratorium veroorzaakte DBP ontwikkelingsstoornissen, een verminderd aantal zaadcellen en veranderingen in de testikels en de prostaat (R, R). DBP is ook zeer giftig voor in het water levende organismen en in het kader van het Verdrag inzake de bescherming van het mariene milieu in het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan is DBP opgenomen in de lijst van stoffen waarvoor prioritaire actie moet worden ondernomen (R, R). Diethylftalaat (DEP) is opgenomen in de lijst van prioritaire en toxische verontreinigende stoffen van de U.S. Clean Water Act, omdat het giftig kan zijn voor in het wild levende dieren en het milieu (R).

#5. Fragrance/parfum

In de VS kunnen bedrijven de term ‘fragrance’ of ‘parfum’ gebruiken om allerlei zonden te verbergen. Ontworpen om bedrijven in staat te stellen hun handelsgeheimen te beschermen, is deze term nu een handige containerbegrip voor bijna elke chemische stof die een bedrijf liever niet op het etiket vermeldt. Typisch betekent dat iets synthetisch en ongewenst.

‘Geur’ kan elke mix van ongeveer 3000 chemicaliën betekenen, waaronder die waarvan bekend is dat ze de huid irriteren en uitslag veroorzaken, evenals ademhalingsproblemen, hoofdpijn en allergieën (R).

Als een product natuurlijk geparfumeerd is, met essentiële sinaasappelolie of kokosolie, bijvoorbeeld, zullen de meeste bedrijven dergelijke ingrediënten vermelden. Dus, als je het woord ‘parfum’ op een etiket ziet staan, is het waarschijnlijk het beste om het product te vermijden. En laat u niet in slaap sussen door producten die zichzelf ‘geurvrij’ of ‘ongeparfumeerd’ noemen; sommige van deze producten kunnen in feite geur bevatten waaraan een maskerende stof is toegevoegd die uw hersenen ervan weerhoudt de geur waar te nemen (R).

#6. Glycolen

Aliasnamen: propyleenglycol, butyleenglycol en ethyleenglycol

Glycolen zijn nuttige chemicaliën om andere ingrediënten op te lossen, zodat een oplossing ontstaat die zich gelijkmatig verspreidt. Ze zijn ook bevochtigingsmiddelen en kunnen de huid helpen vocht vast te houden, vandaar dat ze in sommige scheerproducten worden gebruikt. Glycolen zijn echter in verband gebracht met huidirritatie, droogheid, huiduitslag en dermatitis. Bij regelmatig gebruik kunnen glycolen bijdragen tot nierproblemen en bloedstoornissen. Van propyleenglycol is bijvoorbeeld aangetoond dat het lever- en nierschade veroorzaakt, de groei van huidcellen remt en dermatitis veroorzaakt, en bij inname problemen met het zenuwstelsel en de maag en darmen kan veroorzaken. Propyleenglycol kan ook worden vermeld als 1,2-propaandiol.

#7. Formaldehyde

Aliasnamen: formaline, formal- en methylaldehyde, DMDM-hydantoïne, urea-imidazolidinyl

Formaldehyde wordt in toiletartikelen gebruikt als conserveermiddel en ontsmettingsmiddel. Het wordt door de huid geabsorbeerd en is irriterend voor de huid, ogen, neus en keel, zelfs bij lage doses (R). Het kan ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken en is ook kankerverwekkend. Health Canada en Environment Canada hebben menthenamine en quaternium-15 (chemicaliën die formaldehyde afgeven) gecategoriseerd als “matig prioritair voor de menselijke gezondheid” en mogelijk persistent in het milieu (R).

#8. Isopentaan

Isopentaan is een oplosmiddel, zoals glycolen, dat helpt ingrediënten op te lossen tot een gelijkmatige oplossing. Het kan ook huidproblemen veroorzaken, evenals duizeligheid en hoofdpijn, en irritatie van de membranen in de neus, keel en luchtwegen.

#9. Polytetrafluoroethyleen

Het klinkt misschien bizar, maar dezelfde chemische stof die wordt gebruikt om anti-aanbaklaag van kookgerei te maken, zoals Teflon, wordt ook aangetroffen in sommige scheergels. Deze chemische stof, polytetrafluorethyleen (PTFE) is in verband gebracht met allerlei gezondheidsproblemen, meestal als gevolg van de giftige dampen die vrijkomen wanneer PTFE wordt verhit. Waarschijnlijk is PTFE minder schadelijk wanneer het plaatselijk wordt aangebracht, maar het is nog steeds een bron van zorg en wordt over de hele linie best vermeden.

#10. Conserveermiddelen

Aliasnamen: Gebutyleerd hydroxytolueen (BHT) en Gebutyleerd hydroxyanisool (BHA)

BHA en BHT zijn nauw verwante synthetische antioxidanten die worden gebruikt als conserveermiddelen in cosmetica en voedingsmiddelen. Butylated hydroxytoluene (BHT) is gebaseerd op tolueen, een chemische stof die ooit op 37 stond en nu op 74 staat in de lijst van prioritaire stoffen van het federale agentschap voor toxische stoffen en ziekteregistratie (Agency for Toxic Substances and Disease Registry (R)). In plaats van dat tolueen minder giftig is geworden, betekent dit gewoon dat andere giftige chemische stoffen voor het agentschap een hogere prioriteit hebben gekregen. En helaas zul je tolueen waarschijnlijk in een of andere vorm aantreffen in scheergel, nagellak en remover, parfums en andere toiletartikelen.

Tolueen is een zeer vluchtige organische verbinding (VOC) en is in verband gebracht met irritatie van de huid, ogen en longen, terwijl zowel BHA als BHT allergische reacties in de huid kunnen veroorzaken (R). BHT is ook in verband gebracht met hormoonontregeling, kanker, geboorteafwijkingen, bloedstollingsproblemen, en lever-, nier-, hersen-, schildklier- en botschade (R, R, R, R). En BHA is door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek erkend als mogelijk kankerverwekkend voor de mens (R) en door de Europese Commissie voor hormoonontregeling als prioritaire stof van categorie 1, op basis van bewijs dat het de hormoonfunctie verstoort (R).

#11. Benzylalcohol

Benzylalcohol zit in veel toiletartikelen als onderdeel van het bestanddeel “geur” of als conserveermiddel en kan crèmes ook lichter doen aanvoelen en andere ingrediënten helpen in de huid door te dringen. Benzylalcohol kan ook fungeren als een verdovingsmiddel, zodat u het kunt vinden in scheerproducten die beweren de jeuk te verlichten.

Ironisch gezien kan benzylalcohol dus contactallergieën veroorzaken bij sommige gevoelige personen. Typisch is dat er niet genoeg van deze chemische stof in scheerproducten zit om schade te veroorzaken bij gezonde volwassenen, maar het kan schadelijk zijn voor kinderen, vooral jonge baby’s, en veiligheidsbeoordelingen houden geen rekening met de herhaalde blootstelling aan deze chemische stof, mogelijk van meerdere producten per dag (R). In de Europese Unie is benzylalcohol aan beperkingen onderworpen, maar in de VS bestaan dergelijke beperkingen niet. In het algemeen is het dus de moeite waard deze te vermijden.

#12. Benzeen

Benzeen is een oplosmiddel en een vluchtige organische stof die is geclassificeerd als kankerverwekkend (R). Bij minimale blootstelling aan benzeen in scheerproducten is de kans op bijwerkingen zeer klein. Hoge blootstellingsniveaus kunnen echter op korte termijn leiden tot problemen met het zenuwstelsel en trillingen, duizeligheid, ademhalingsproblemen, stuiptrekkingen en coma (R). Langdurige blootstelling aan hoge niveaus van benzeen kan het immuunsysteem en de rode bloedcellen aantasten en kan leiden tot bloedarmoede en, in ernstige gevallen, leukemie (R).

#13. Dimethiconol en dimethicone

Dimethicone (ook bekend als polymethylsiloxaan) is een van de vele polydimethylsiloxaan (PDMS) siliconenpolymeren die worden geproduceerd uit D4 en resthoeveelheden D4 en D5 (siloxanen; zie hieronder) bevatten. Dimethiconol is een synthetische gehydroxyleerde siliconenolie die lijkt op dimethicone. Deze chemicaliën werken als verzachters of smeermiddelen, hebben een antischuimwerking en zijn niet vet. Ze bedekken de huid met een laagje silicone zodat het scheermesje er gemakkelijker over glijdt. Hoewel dit bij sommige gebruikers huidirritatie kan helpen verminderen, kan het polymeer bij anderen huidirritatie en/of oogirritatie en allergische reacties veroorzaken.

#14. Siloxanen

Twee van de meest voorkomende siloxanen zijn cyclotetrasiloxaan (D4) en cylcopentasiloxaan (D5). Deze zijn erkend als giftig en persistent, met het vermogen tot bioaccumulatie in aquatische organismen (R, R). In de Europese Unie is D4 geclassificeerd als een hormoonontregelaar en mogelijk voortplantingstoxine (R). In laboratoriumstudies veroorzaakten hoge niveaus van D5 baarmoedertumoren en andere problemen met de voortplanting en het immuunsysteem, en D5 beïnvloedt ook het zenuwstelsel door de neurotransmitteractiviteit te veranderen (R).

D6 (cyclohexasiloxaan) is vergelijkbaar met D4 en D5 en is ook persistent en heeft het vermogen tot bioaccumulatie. Cyclomethicone is een mengsel van de siloxanen D4, D5, en D6. Deze twee chemische stoffen komen minder vaak voor in scheerprodukten en andere toiletartikelen, maar geven ook aanleiding tot bezorgdheid over de gezondheid van mens en milieu.

#15. Parabenen

Aliasenamen: Methylparaben, propylparaben, butylparaben, ethylparaben, isobutylparaben

Van cosmetica bevat naar schatting 75-90% parabenen, die gemakkelijk worden geabsorbeerd en bekende hormoonontregelaars zijn (ze bootsen oestrogeen na (R). Parabenen worden in verband gebracht met een verhoogd risico op borstkanker en verschillende reproductieve gezondheidskwesties en het wordt aanbevolen dat iedereen die zwanger probeert te worden of zwanger is, producten die parabenen bevatten vermijdt (R). Parabenen zijn in sommige scheerproducten aanwezig als conserveringsmiddel om bacteriegroei te helpen voorkomen. Intrigerend is dat uit onderzoek blijkt dat op de huid aangebrachte methylparabenen reageren met ultraviolet licht, waardoor huidveroudering en schade aan het DNA toenemen (R).

Per saldo is het het beste om producten te vermijden die een van de hierboven genoemde chemische stoffen bevatten. Twee andere chemicaliën die vaak worden genoemd in discussies over giftige chemicaliën in toiletartikelen, maar die (nog) niet in de lijsten van het “vuile dozijn” voorkomen, zijn:

#16. Pentanatriumpentetaat

Pentanatriumpentetaat is een chemische stof die je in veel toiletartikelen kunt aantreffen, maar waarvan de toxiciteit en veiligheid niet goed zijn beoordeeld. Het is een vermoedelijke oog- en huidirritant, maar lijkt de huid niet te sensibiliseren voor allergische reacties (R). Het is zeer goed oplosbaar in water en dringt als zodanig waarschijnlijk niet in grote mate door in de huid (R). Deze chemische stof wordt in scheerproducten gebruikt als een van de mogelijke chelaatvormers om calcium- en magnesiumkationen te verwijderen die anders het schuimen zouden verminderen en heldere gels wazig zouden kunnen doen lijken. Wat ingrediënten betreft, is deze misschien niet zo slecht als sommige andere die hier zijn vermeld. Maar gezien het gebrek aan veiligheidsgegevens is het beter om een product te kiezen dat alleen ingrediënten bevat waarvan is aangetoond dat ze veilig zijn.

#17. Titaniumdioxide

Bij inademing of inslikken is titaniumdioxide (een wit pigment) een vermoedelijke hormoonontregelaar, kan het astma veroorzaken en is het een bekend carcinogeen, volgens de Californische Prop 65-lijst van chemische stoffen en anderen. Uitwendig gebruikt is het echter een populair ingrediënt in natuurlijke zonnefilters vanwege zijn vermogen om ultraviolette straling te blokkeren. Scheercrèmes worden voornamelijk gebruikt om de huid witter te maken, omdat ze niet bedoeld zijn om op de huid te blijven zitten. U hoeft zich dus geen zorgen te maken als u titaniumdioxide aantreft in niet-geëxpandeerde topische scheerproducten. Zorg ervoor dat u geen scheerschuim inslikt en houd deze producten buiten het bereik van kinderen.

Als u nieuwsgierig bent naar andere chemische stoffen die u hebt gezien in scheercrèmes en gels, overweeg dan om ze op te zoeken in de Cosmetics Database van de Europese Commissie. Als het valt onder de verboden of beperkte categorieën (bijlage II en bijlage III), is het beter om het product te vermijden, zelfs als het in de VS niet verboden of beperkt is.

Hoe zit het met scheerschuim in spuitbussen?

Vergeleken met de afgelopen decennia is scheerschuim in spuitbussen veel minder populair… om mee te scheren, maar veel populairder om slijm mee te maken! Hoewel dit goed nieuws is voor volwassenen, kan het slecht nieuws zijn voor kinderen die hun handen dag na dag bedekt krijgen met scheerschuim en andere chemicaliën.

Scheerschuim is ook verschrikkelijk voor het milieu, omdat deze producten meestal onaangename chemicaliën bevatten en de blikken op de stortplaats belanden. Om scheerschuim in een blikje te maken, gebruiken fabrikanten chemicaliën die oppervlakteactieve stoffen en drijfgassen worden genoemd. Dergelijke chemicaliën zorgen voor een handig product, maar zijn schadelijk voor de huid omdat ze het vermogen van de huid om vocht vast te houden verminderen. Scheerschuim in blik kan propyleenglycol bevatten, een chemische stof die in antivries en remvloeistof zit, en die we hierboven al vermeden hebben.

Wat u kunt doen om de blootstelling te beperken

Gezien het grote aantal potentieel giftige chemische stoffen die op de loer liggen in scheercrèmes, -gels en -schuim, lijkt het misschien onmogelijk om een veilige, niet-toxische, effectieve scheeroplossing te vinden. Goed nieuws: Veel van de scheerproducten met de hierboven besproken dubieuze chemicaliën zijn sowieso niet erg effectief, en sommige maken de haartjes zelfs stugger en het scheren moeilijker! Een goede, natuurlijke, niet-giftige scheercrème maakt de haartjes daarentegen zachter en scheert gemakkelijker, waardoor de kans op scheerbrand, bultjes, sneetjes en huidinfecties afneemt.

Natuurlijke scheercrèmes en -gels van goede kwaliteit die niet giftig zijn, kunnen ook droogheid en huidirritatie tegengaan, waardoor fijne lijntjes en rimpels zichtbaarder worden. Giftige producten kunnen daarentegen de zichtbare tekenen van veroudering verergeren.

Waarom is het dus zinvol om bij de keuze van scheerproducten de volgende vragen te stellen:

  1. Bevat het product synthetische en giftige chemicaliën die schadelijk kunnen zijn voor uw gezondheid en het milieu?
  2. Brengt het product actief schade toe aan de huid? Ondersteunt het de gezondheid van de huid?
  3. Worden er giftige chemicaliën of ongewenste praktijken gebruikt bij de fabricage van het product die kunnen leiden tot verontreiniging van het product en/of schadelijke gevolgen voor het milieu en de werknemers die het product maken?
  4. Heeft een bedrijf laten zien te goeder trouw te proberen transparant te zijn met klanten over mogelijk schadelijke chemicaliën in hun producten?

Door deze vragen te stellen, kunnen we beter geïnformeerde keuzes maken voor onszelf en voor het milieu. En, als genoeg van ons over te schakelen naar eco-vriendelijke scheerproducten, zou de impact aanzienlijk zijn.

Onze scheerschuim beoordelingen

Als u geïnteresseerd bent in de herziening van individuele merken die we hebben doorgelicht met behulp van onze LeafScore rating systeem, hier zijn een aantal groene producten te overwegen:

  • Dr. Bronner’s Organic Shaving Soap
  • Surya Brasil Sapien Shaving Cream
  • Be Green Bath & Body Citrus Shaving Foam
  • Amanprana Razoli Shaving Oil
  • Nurture My Body Natural Shave Cream
  • Badger Shave Soap
  • Lavera Men Sensitive Shaving Foam
  • Badger Pre-Shave Oil
  • Kiss My Face Shaving Cream
  • Burt’s Bees Natural Shave Cream
  • Pacific Shaving Company Shaving Cream

Zo, wat nu? Als u wilt weten waar u op moet letten op etiketten, ga dan naar Certificeringen voor scheerproducten. Als u wilt om direct naar de goederen, kijk op bedrijven om te overwegen voor Eco-vriendelijke scheerproducten of beoordelingen voor scheerapparaten, scheerkwasten, scheercrème, en scheerolie.