Ik zag laatst een haas in de buurt van mijn huis, en ik kon mijn ogen niet geloven toen hij met een ongelooflijke snelheid over de velden scheerde. Dit bracht me ertoe te onderzoeken welke andere zoogdieren in Noord-Amerika een vergelijkbare snelheid hadden.

De Noord-Amerikaanse pronghorn is het snelste landzoogdier in Noord-Amerika en haalt snelheden tot 96 km/u. Het kwartpaard, de eland en het muildierhert zijn enkele van de snelste zoogdieren in Noord-Amerika.

Bij het bespreken van de snelste landzoogdieren in Noord-Amerika is het goed om in gedachten te houden dat veel meer dieren records kunnen breken met hun ongelooflijke snelheid. Hieronder staan slechts 10 van deze landzoogdieren die ongelooflijk snel zijn.

De Noord-Amerikaanse landzoogdieren op deze lijst kunnen sommige van ’s werelds snelste zoogdieren een run voor hun geld geven. Zelfs de beruchte Cheetah heeft hier concurrentie. In alle soorten en maten, hier zijn de Top 10 snelste landzoogdieren in Noord-Amerika.

Pronghorn

De Pronghorn wordt vaak ten onrechte voor een antilope aangezien, maar is geen familie. In werkelijkheid is de Pronghorn nauwer verwant aan de giraffe en de okapi, maar het is wel de laatste soort.

Zij hebben de enige gevorkte hoorns ter wereld, die zij jaarlijks afwerpen. Zowel mannelijke als vrouwelijke pronghorns hebben hoorns, maar de mannetjes zijn veel groter.

Ze hebben een uitstekend gezichtsvermogen, een uitstekende bloedsomloop en een uitstekend ademhalingssysteem, die allemaal samenwerken om de pronghorn bliksemsnel aan roofdieren te laten ontsnappen. Een volwassen mannetjespronghorn kan tussen de 140 en 140 pond wegen, maar laat zich door zijn grootte zeker niet tegenhouden.

Deze bijzondere soort is al heel lang inheems in Noord-Amerika, en zijn snelheid kan worden toegeschreven aan het feit dat ooit ook jachtluipaarden in Noord-Amerika rondzwierven, en pronghorn op het menu stond. Hoewel dat niet langer het geval is, lijkt het erop dat de pronghorn zijn ongelooflijke snelheid heeft behouden. Het jachtluipaard kan snelheden bereiken van 71 km/u, maar kan die snelheid slechts 700 meter volhouden.

Hoe indrukwekkend ook, de topsnelheid van de pronghorn is ongeveer 55 km/u, en hij kan die snelheid bijna 20 mijl volhouden! Uithoudingsvermogen is hier de echte winnaar.

Quarter Horse

De Quarter Horse is een Amerikaans paard dat expliciet gefokt is om sneller te zijn dan een gewoon volbloedpaard. Het kreeg zijn naam omdat het sneller is dan andere paarden in korteafstandsraces van een kwart mijl of minder.

De oorsprong van het ras kan worden teruggevoerd op het koloniale Amerika. Aangenomen wordt dat Spaanse Barbar paarden werden overgenomen van de Chickasaws. Deze paarden werden vervolgens gekruist met de Engelse paarden van de kolonisten in de jaren 1600, en na verloop van tijd ontstond de American Quarter Horse.

Ze werden speciaal gefokt voor snelheid en racen. De term “Quarter” werd gemerkt vanwege de afstand die de paarden op volle snelheid konden afleggen. Sommige van deze fantastische paarden zijn geklokt op een ongehoorde 55mph, maar nogmaals, deze snelheid kan alleen worden gehandhaafd voor ongeveer een kwart-mijl.

Elk

Elken leven vandaag de dag meer dan 1 miljoen keer in Noord-Amerika. Ze leven in verschillende habitats, waaronder beboste gebieden, vlakten, bergketens en zelfs moerassen, hoewel ze sterk beboste gebieden proberen te vermijden.

Elk is losjes verwant aan de Noord-Amerikaanse hertenfamilie. Ze zijn echter gemakkelijk te herkennen aan hun overweldigende grootte. Sommige elanden hebben een gewei van wel 2 meter lang, waardoor een groot volwassen mannetje wel 2 meter hoog kan worden!

Elken werden naar meer afgelegen plaatsen in Noord-Amerika gedwongen nadat ze in groten getale waren uitgeroeid. Ze leven nu in het westen van Noord-Amerika in bergachtige gebieden zoals Wyoming en Yellowstone National Park, waar ze vrij en veilig kunnen rondlopen.

Elanden benaderen is niet aan te raden, omdat ze extreem territoriaal en gewelddadig kunnen worden. Roofdieren van dit dier zijn de Amerikaanse zwarte beer, wolf, coyote, bobcat en poema.

Hoewel gezonde volwassen elanden zelden door deze dieren worden lastig gevallen vanwege hun grootte en pure agressiviteit, is de eland snel en kan een snelheid bereiken van 45 km/uur. Als ze zich bedreigd voelen, is er geen ontkomen aan deze grote bruut.

Mule Deer

Mule herten hebben hun naam te danken aan de vorm van hun oren, die groot lijken als die van een muilezel. Ze zijn het meest actief in de vroege ochtenduren en de vroege avonduren, rond zonsopgang en zonsondergang.

Grote muildierherten kunnen meer dan 200 pond wegen en komen algemeen voor in het westen van Noord-Amerika. Ze zijn groter dan hun soortgenoten, de witstaartherten. De mannelijke herten krijgen ’s zomers een gewei, dat ze elk voorjaar afwerpen.

Bij angst maakt het muildierhert een sprong met stijve poten, ook wel “slotting” genoemd, waarbij alle vier de poten tegelijk de grond raken. Hun enige roofdieren zijn mensen, coyotes, bergleeuwen, adelaars, bobcats, beren en wolven.

Beren en coyotes staan bekend om hun snelheid, dus is het niet verwonderlijk te ontdekken dat het muildierhert zelf ook behoorlijk snel is. Het volwassen muildierhert kan snelheden tot 45 km/u halen om aan zijn roofdieren te ontsnappen. Hun snelheid is hun belangrijkste bescherming. De meeste roofdieren zullen alleen op kleinere, gewonde of reeds gestorven muildierherten jagen.

Greyhound

Een greyhound is een hondenras dat expliciet wordt gefokt voor het jagen op wild en het houden van hondenrennen. Windhondenrennen is nog steeds legaal in verschillende staten van Amerika, ondanks de recente protesten dat de races onmenselijk en wreed zijn. Sinds de protesten ter verdediging van de vrijheid van de Greyhound, is de hond een gewoon huisdier aan het worden.

Een volwassen reu kan tussen de 65 en 70 pond wegen. Ze hebben een lang, slank gezicht en een slanke lichaamsbouw, waardoor ze de perfecte racehond zijn. Dit ras is een van de oudste rassen die we kennen, want zijn bestaan dateert van meer dan 8.000 jaar geleden.

De exacte oorsprong van de naam Greyhound wordt gespeculeerd te zijn afgeleid van het oud-Engelse woord “grei hundr,” wat hondenjager betekent, omdat ze vaak werden gebruikt bij jachtpartijen. Greyhounds zijn het snelste hondenras ter wereld en halen een topsnelheid van 45 km/u.

De Greyhound heeft een kleine taille, een flexibele ruggengraat, lange poten en grote spieren die er allemaal voor zorgen dat deze pup in slechts zes stappen zijn volle snelheid bereikt.

Coyote

Coyotes komen algemeen voor in de Verenigde Staten, Mexico en Canada, en zijn lid van de Canidae-familie. Ze hebben gelige ogen, een mager lichaam, een lange snuit en een borstelige staart.

Hun leefgebied omvat meestal de vlakten, beboste gebieden en woestijnen. Coyotes staan bekend om hun gehuil. Het zijn nachtdieren en ze gebruiken deze methode om hun locatie aan hun groep en familie mee te delen.

Nadat de menselijke bevolking hun leefgebied overneemt, passen coyotes zich aan en trekken dichter naar de stad om te overleven en voedselbronnen te vinden.

De meest voorkomende roofdieren zijn wolven, beren en bergleeuwen. Van adelaars en honden is ook bekend dat zij in een opportunistische omgeving coyote-pups aanvallen. De coyote is veel kleiner dan zijn naaste verwant, de grijze wolf, maar zijn geringe grootte speelt wellicht een grote rol in zijn positie als een van de snelste landzoogdieren in Noord-Amerika.

We kennen allemaal de oude tekenfilm van Wiley Coyote die zijn snelle en eigenzinnige tegenhanger, de Roadrunner, nooit te pakken kan krijgen. In werkelijkheid haalt een roadrunner snelheden tot 20 km/u. Onze onverschrokken coyote, aan de andere kant, is geklokt op een whopping 43mph! Die vogel had geen schijn van kans, acme products of niet.

Als u meer wilt weten over de coyote, heb ik een complete gids geschreven, die u hier kunt vinden.

Grijze vos

De grijze vos is het enige lid van de hondenfamilie dat in bomen kan klimmen. Ze doen dit om verschillende redenen, onder andere om een prooi te vinden of misschien een comfortabele en veilige slaapplaats voor de nacht. Bomen zijn ook goede schuilplaatsen als ze worden opgejaagd door roofdieren.

Door hun scherpe, gehaakte klauwen is het klimmen in bomen een koud kunstje. Gehoornde uilen, Bobcats, coyotes, en Steenarenden zijn hun voornaamste roofdieren. Het is een kleine soort die voornamelijk op muizen en konijnen jaagt, maar ze eten ook insecten, vogels, en diverse vegetatie, waaronder bessen, maïs, gras, en appels.

Ze wegen meestal tussen de 7 en 15 pond, hebben een kleine kegelvormige snuit en pluizige, vloeiende staarten. Ze worden vaak aangezien voor rode vossen vanwege de amberkleur in hun vacht. De grijze vos kan in het wild 16 jaar oud worden, wat kan oplopen tot 20 jaar als hij in gevangenschap wordt gehouden.

Grijze vossen spelen een essentiële rol in het ecosysteem omdat ze knaagdieren en insecten op afstand houden. Ze leven bij voorkeur in bergkammen en rotsachtige ravijnen, maar kunnen ook hun weg vinden naar beboste gebieden, graslanden en woestijnen.

De grijze vos is verbazingwekkend in die zin, dat ondanks dat hij zo klein is, dit kleine mannetje het tot een van de snelste zoogdieren in Noord-Amerika heeft geschopt. Met snelheden rond de 42 km/u, zal elk roofdier hongerig weglopen. Dat is maar 1 km/u onder de struisvogel en de coyote! Het is veilig om te zeggen dat deze kleine kerel een behoorlijke stootkracht heeft.

Haas

Er zijn ongeveer 15 verschillende soorten hazen in Noord-Amerika. Over het algemeen zijn ze groter en sneller dan hun neef, het konijn. Hazen hebben doorgaans ook langere oren en voeten dan gewone konijnen. Ze hebben meestal zwarte vlekken in hun vacht.

Want konijnen hebben de neiging om holen te maken voor hun jongen, hazen kiezen ervoor om hun kinderen in de open lucht te krijgen. Veel mensen houden konijnen graag als huisdier, maar hazen laten zich niet gemakkelijk domesticeren en het is beter ze in hun natuurlijke omgeving te laten.

Ze leven meestal alleen, maar het is niet ongewoon dat ze samen paren. Hoewel hazen in Noord-Amerika voorkomen, zijn ze ook inheems in Eurazië, Afrika en Japan. Ze grazen graag in weiden, velden en open plekken. Gemiddeld leven ze tussen de 4 en 8 jaar, maar in het wild kunnen ze tot 12 jaar oud worden. Hazen kunnen tussen de 3 en 11 pond wegen.

Hoewel ze veel op konijnen lijken, is hun levensstijl het tegenovergestelde. Hazen zijn nachtdieren en doen de meeste van hun dagelijkse activiteiten, zoals eten en reizen, ’s nachts. Ze gebruiken het daglicht om zich te verbergen voor roofdieren en om te slapen.

Predators van de haas zijn onder andere de lynx, coyotes, en vossen. Hazen zijn behendig en snel, want dat zijn hun vijanden ook! Zelfs sommige roofvogels vinden de haas een smakelijke traktatie. Snel zijn is een van de enige manieren om als haas te overleven. Het gemiddelde konijn loopt maar ongeveer 2 mijl per uur, terwijl een haas dat aantal ruim kan overschrijden met een ongehoorde 40 mijl per uur.

Wolf

Wolven hebben een ingebouwd uithoudingsvermogen waarmee ze in één dag tot wel 40 mijl kunnen afleggen. Ze kunnen zich snel verplaatsen in korte stoten tijdens de jacht op hun kleinere, snellere prooien, zoals de haas, en hun grotere prooien, zoals het witstaarthert of de berggeit. Als hij niet op jacht is, blijft de wolf meestal ongeveer 5 km per uur lopen.

Een wolvenroedel is een goed doordacht en netjes georkestreerd team van zo’n 5 tot 7 wolven, maar er kunnen wel 15 wolven samen op pad zijn.

Wolfcommunicatie is essentieel tussen de roedelleden om de veiligheid van alle leden te waarborgen, inclusief de jonge, oude, gewonde en zieke. Ze gebruiken deze communicatie ook om grotere prooien te vangen waartoe één wolf alleen niet in staat is, zoals elanden of elanden.

Wolven zijn intens loyaal aan hun roedel. Zij zullen alles voor elkaar doen, zelfs als dat betekent dat zij zichzelf moeten opofferen om de anderen te beschermen. Wolven staan bekend om hun intense gehuil. Zij gebruiken dit gehuil om te communiceren met andere wolven om verschillende redenen. Een wolf die tijdelijk alleen is, zal zijn gehuil gebruiken om de roedel te waarschuwen waar hij zich bevindt. Het gehuil kan worden gebruikt om andere wolvenroedels die zich in de buurt ophouden af te schrikken.

Er is altijd een alfa-man in een wolvenroedel die zijn roedel tijdens hun hele reis leidt, omdat wolven zich nooit lang op één plaats vestigen. Hoewel het veilig is te zeggen dat de alfaman het dier uitkiest dat hij als prooi kiest wanneer het tijd is om te eten, is hij niet degene die het dier doodt. Hij kiest de prooi, en zijn volgelingen vallen in de rij en weten instinctief hoe ze met de situatie moeten omgaan.

Hoewel een wolf slechts over korte afstanden kan sprinten, kunnen ze snelheden tussen 31 en 37 km/u bereiken. Stel je voor dat je een hert bent met 15 hongerige wolven die op je afkomen met 37 mijl per uur. Beschouw jezelf als ontbijt, lunch en avondeten.

Als u meer informatie over de wolf wilt, heb ik een complete gids geschreven, die u hier kunt vinden.

Grizzlybeer

Grizzlyberen zijn ook bekend als de Noord-Amerikaanse bruine beer. Vrouwtjes grizzlyberen kunnen tussen de 290 en 400 pond wegen. Mannetjes daarentegen kunnen tussen de 400 en 790 kg wegen. Sommige pasgeboren grizzlyjongen wegen niet meer dan 1 pond.

Broedberen komen voor in Azië, Europa en Noord-Amerika. In Noord-Amerika zwerven ongeveer 55.000 grizzlyberen in het wild rond. Een grote populatie van dit aantal verblijft in Alaska. In de onderste 48 staten leven slechts ongeveer 1.500 van deze beren.

Deze verbazingwekkende beren houden elk jaar een winterslaap van 5 tot 7 maanden, zolang het weer koel blijft. De Californische grizzly houdt geen winterslaap vanwege het warme klimaat. Grizzly’s moeten een soort hol bouwen om zich voor te bereiden op de winterslaap, en ze moeten een enorme hoeveelheid voedsel eten omdat ze tijdens de winterslaap niet eten. Een van de meer verrassende feiten over de winterslaap is dat de grizzlyberen in deze toestand niet urineren of poepen.

Grizzlyberen blijven meestal solitair, tenzij een vrouwtjesgrizzly jongen heeft. Een vrouwtjes grizzly wacht 3 tot 4 jaar met het krijgen van een nest jongen.

Grizzlyberen zijn omnivoren en eten graag grassen, bessen, wortels, zaden, zwammen, vis, elanden, herten, insecten, en zelfs af en toe een dood dier.

De Amerikaanse bruine beer heeft geen natuurlijke roofdieren. Een bergleeuw heeft misschien een kans, maar zelfs dat is een gok. Hun neven aan de overkant van de oceaan hebben leeuwen, tijgers en giraffen om zich zorgen over te maken, maar de Noord-Amerikaanse grizzlybeer wordt niet lastig gevallen.

Als u een grizzlybeer in het bos in de buurt van uw camping zou zien lopen, zou uw eerste reactie ongetwijfeld zijn om u om te draaien en zo snel mogelijk weg te rennen, maar u realiseert zich dat dit zinloos zou zijn. Een Noord-Amerikaanse Grizzlybeer kan snelheden halen tot 35 mijl per uur. Daarmee staat de Grizzly in de Top 10 van snelle landzoogdieren. Er zijn niet veel dieren die sneller kunnen rennen dan deze bruut.

Als u meer informatie over de grizzlybeer wilt hebben, heb ik een complete gids geschreven, die u hier kunt vinden.

Er zijn een aantal geweldige boeken op Amazon over de snelste dieren ter wereld. U kunt ze hier vinden.