Therapeutische tractie van de wervelkolom

Mechanische en compressieve pijn
Er zijn vele soorten aandoeningen bekend die rugpijn kunnen veroorzaken, waaronder die welke als mechanisch en/of compressief worden gedefinieerd. Mechanische rugpijn is meestal het gevolg van letsel of een degeneratief proces dat de tussenwervelschijven, gewrichten, ligamenten en/of spieren aantast. Pijn als gevolg van een geïrriteerde of ‘samengedrukte’ zenuwwortel, zoals bij ischias, wordt drukpijn genoemd.

Conservatieve vormen van behandeling kunnen bestaan uit niet-steroïde anti-inflammatoire medicatie, een spierverslapper, een geneesmiddel op recept tegen pijn in de acute fase, en fysiotherapie. Samen met deze therapieën kan spinale tractie worden aanbevolen.

Spinale tractie – wat het doet
Therapeutische spinale tractie maakt gebruik van handmatig of mechanisch gecreëerde krachten om de wervelkolom te strekken en te mobiliseren. Tractie kan rugpijn verlichten door het rekken van strakke spinale spieren die het gevolg zijn van spasmen en intervertebrale foramen te verbreden om zenuwwortel impingement te verlichten.

Patiënt Evaluatie
Elke patiënt is uniek en wat goed werkt voor de ene patiënt kan niet geschikt zijn voor de andere. Daarom wordt elke toekomstige patiënt voorafgaand aan de behandeling zorgvuldig geëvalueerd. Deze beoordeling stelt de therapeut in staat beslissingen te nemen over het soort tractie dat gebruikt moet worden, de kracht/het gewicht van de distractie en de duur van de behandeling.

Het doel van tractie is pijn te verminderen om de patiënt te helpen functioneler te worden. Therapie moet ontspannend zijn – geen extra of nieuwe pijn veroorzaken. Daarom wordt bij de eerste sessie therapeutische tractie meestal minder kracht of gewicht gebruikt tijdens het afleiden (wegtrekken). De therapeut volgt zorgvuldig de signalen van de patiënt met betrekking tot zijn tolerantieniveau, waaronder de positionering van het lichaam.

Tractie Technieken
De technieken die worden toegepast bij spinale tractie zijn gedeeltelijk afhankelijk van de fysieke toestand van de patiënt, de aandoening, de individuele tolerantie en het (de) te behandelen niveau(‘s) van de wervelkolom. De toepassing van tractie kan handmatig, positioneel of mechanisch zijn. De tractie kan als een continue kracht of met tussenpozen worden toegepast. De hieronder gepresenteerde technieken zijn niet allesomvattend.

Cervicale tractie
Manuele therapeutische tractie is een hands’ on benadering. De patiënt ligt in een ontspannen en comfortabele houding op de tafel in rugligging. De therapeut positioneert zorgvuldig zijn handen zodanig dat het hoofd van de patiënt ondersteund wordt tijdens de afleiding. De kracht is zacht, stabiel en gecontroleerd.

Tijdens de tractie kan de therapeut met zijn handen het hoofd naar één kant draaien, buigen of de nek strekken. Een verandering in de positie van het hoofd tijdens de tractie kan een positiever resultaat hebben bij het verminderen van de symptomen van de patiënt.

Een mechanisch tractieapparaat dat wordt gebruikt om de cervicale wervelkolom te behandelen, bestaat uit een hoofdhalster met een over-de-deur katrolsysteem. Sommige patiënten mogen dit systeem thuis gebruiken nadat de therapeut hen heeft geleerd hoe ze het systeem moeten instellen, het halster moeten dragen, de gewichten correct moeten aanbrengen en hoe lang de tractiebehandeling moet duren. De patiënt kan het hoofdhalster zittend, liggend of liggend in rugligging gebruiken.

Lumbale tractie
Manuele lumbale tractie houdt in dat bijna de helft van het lichaamsgewicht wordt afgeleid en vergt daarom meer van de kracht van de therapeut. Nadat de patiënt in positie is gebracht, kan de therapeut aan de enkels trekken, opnieuw met gecontroleerde kracht. Een andere techniek houdt in dat de benen van de patiënt over de schouders van de therapeut worden gelegd. De therapeut trekt dan gestaag met zijn armen over de dijen van de patiënt. Een alternatief is een bekkengordel met riemen die voor afleiding wordt gebruikt.

Mechanische tractie kan het gebruik van een gemotoriseerde split-traction tafel omvatten. De patiënt wordt in een bekkengordel geplaatst die aan één kant van de tafel is bevestigd. Sommige gemotoriseerde eenheden zijn geautomatiseerd zodat de therapeut de therapeutische tractiesessie van de patiënt kan programmeren.

Contra-indicaties
Wanneer de structurele integriteit van de wervelkolom is aangetast, zoals bij osteoporose, infectie, tumor of cervicale reumatoïde artritis, is tractie geen behandelingsoptie. Lichamelijke aandoeningen zoals zwangerschap, hart- en vaatziekten, hernia, en in sommige gevallen TMJ, sluiten patiënten uit van tractie van de wervelkolom. In deze situaties kunnen de krachten die bij tractie (beweging) worden gebruikt mogelijk gevaarlijk zijn.

Conclusie
Therapeutische spinale tractie is geen nieuw concept. Vandaag de dag zou de eerste patiënt die met spinale tractie te maken kreeg meer dan 100 jaar oud zijn! Sindsdien zijn er vele studies uitgevoerd om de werkzaamheid van spinale tractie vast te stellen. Deze zijn echter niet overtuigend gebleken.