Voor onze Reading Horizons Book Club hebben we gelezen: How to Stop Worrying and Start Living van Dale Carnegie. Toen ik het las, zette deze statistiek me aan het denken: “Geestelijk werk kan je niet moe maken. De hersenen kunnen aan het eind van acht of zelfs twaalf uur inspanning even goed en even snel werken als aan het begin, de hersenen zijn volkomen onvermoeibaar.” (pg. 202) Wacht, wat? Als je ook maar een beetje op mij lijkt, heb je het gevoel dat je hersenen inderdaad moe worden nadat je ze langere tijd hebt gebruikt.
Carnegie gaat verder met uit te leggen wat het is dat ons echt het gevoel geeft dat onze hersenen moe zijn: “de meeste van onze vermoeidheid komt van onze mentale en emotionele houdingen. Dr. A. A. Drill verklaarde: “100% van de vermoeidheid van de zittende arbeider in goede gezondheid is te wijten aan psychologische factoren, waarmee we emotionele factoren bedoelen. We worden moe omdat onze emoties nerveuze spanningen in het lichaam veroorzaken.” (pg. 203)
Ik kon het niet laten om dat toe te passen op worstelende lezers (en worstelende leerlingen in het algemeen). Als het simpelweg gebruiken van hun hersenen om te lezen hun geest niet vermoeit; waarom dan, wanneer worstelende lezers aan het oefenen zijn met lezen, zeggen ze dat ze moe zijn na een tijdje? Waarom willen zij stoppen met proberen? Volgens de statistieken gepresenteerd door Carnegie, worden moeilijke lezers moe tijdens het lezen omdat ze gefrustreerd zijn over zichzelf, ze zijn bezorgd dat ze het nooit zullen begrijpen, of ze gaan gebukt onder een ander emotioneel probleem terwijl ze proberen te lezen.
Veel keren hoeven moeilijke lezers zich niet gefrustreerd te voelen. Als moeilijke lezers worden onderwezen met interactieve, expliciete fonische instructie, zullen ze een veel gemakkelijkere tijd hebben om te leren lezen. Als u werkt met moeilijke lezers, onderwijs hen dan op een manier die voorkomt dat ze zich gefrustreerd of bezorgd voelen.
Lees hoe het elementaire leescurriculum en het leesinterventieprogramma van Reading Horizons de frustratie van leerlingen vermindert terwijl ze leren lezen.
4 Comments
Dr. J said 10 years ago
Dit was een zeer interessant onderwerp en bericht. Hoe is deze informatie en/of de statistiek verkregen? Hebben ze een soort f-MRI of hersenscan gemaakt om de capaciteit van de hersenen te bepalen? Ik heb nog nooit gehoord van het ongelooflijke "uithoudingsvermogen" van de hersenen op deze manier… Neurowetenschap is zo’n verbazingwekkend onderwerp! Bedankt voor het delen
angela said 10 years ago
Ik vroeg me hetzelfde af, het boek presenteerde gewoon dat feit en legde niet uit hoe ze tot die conclusie waren gekomen. Ik heb geprobeerd meer info te vinden, maar behalve wat er in dat boek staat, heb ik niets gevonden. Maar het is een zeer interessant concept (als het onderzoek inderdaad deugdelijk was). Met mijn intrige in dat concept heb ik er met een paar mensen over gesproken en na bespreking was men het er altijd over eens dat het logisch is dat het de emotionele problemen zijn die onze geest vermoeien en niet ons geestelijk werk- maar dat is zo dicht bij bevestigend bewijs als ik heb gevonden.
Laurie zei 9 jaar geleden
Toegegeven, laten we het onderzoek eens bekijken. Mijn persoonlijke ervaring in het werken met worstelende lezers, met behulp van een multisensorische, gestructureerde fonetische aanpak, in een 1:1 setting, laat zien dat elk individu zijn maximale capaciteit voor input en integratie van nieuwe informatie bereikt na 45-60 minuten. Zij zijn niet gefrustreerd, noch zijn zij "bezorgd dat zij het nooit zullen begrijpen," aangezien zij nieuwe concepten vrij gemakkelijk begrijpen. Ze zijn uitgeput van de mentale inspanning die nodig is om de bedrading in hun hersenen actief te veranderen. Waar is het onderzoek dat de theorie van de heer Carnegie ondersteunt?
Jason said 8 years ago
Ik moet zeggen dat dit artikel me aan het huilen maakte. De reden hiervoor is dat wanneer ik lees en ik merk dat ik slaperig word of dat mijn ogen zwaar worden, de eerste gedachten in mijn hoofd zijn, " dit is te veel" ik zal hier niets van onthouden, ik wou dat ik een boek kon schrijven, er is zo veel info, wat als ik het niet snap? Enz. Gekkenwerk! Het is dus een onbewuste reactie. Als je al lang worstelt met lezen, heb je je geest getraind om worstelen te associëren met lezen. Zelfs dit schrijven maakt me moe, want terwijl ik dit schrijf, raak ik emotioneel betrokken bij wat ik probeer over te brengen in de hoop dat wie dit ook leest, begrijpt wat ik probeer te zeggen. Dale Carnegie heeft gelijk. Mensen die moeite hebben met begrijpend lezen, worden veroorzaakt door psychologische en emotionele factoren.
Auteurs: Geen inhoud items.
Geef een antwoord