Uitgestrekt 4.300 mijl langs de westelijke rand van Zuid-Amerika, het Andesgebergte is ’s werelds langste ononderbroken bergketen, verankeren het continent als een ruggengraat en verspreid over zeven landen, van Venezuela naar het zuidelijkste puntje van Chili en Argentinië.

KAPITAAL RECORDS: Alle drie van ’s werelds hoogst gelegen hoofdsteden zijn gelegen in het Andesgebergte: Quito (Ecuador), La Paz (Bolivia), en Bogotá (Colombia).

Door zijn unieke geologie en gevarieerde klimaten, heeft het gebergte aanleiding gegeven tot beschavingen die floreerden onder extreme omstandigheden, hoge niveaus van endemische flora en fauna, en adembenemende landschappen.

Oeroude beschavingen

Het Andesgebergte is praktisch synoniem met het Inca Rijk, en dat is begrijpelijk. De Inca-beschaving regeerde over een groot deel van deze regio van de vroege 13e eeuw tot 1572 (toen het werd veroverd door de Spanjaarden). Tijdens hun hoogtijdagen, de Inca gebouwd en uitgebreid op 25.000 mijl van wegen die gemeenschappen in het hedendaagse Peru, Ecuador, Bolivia, Argentinië, Chili en Colombia met elkaar verbonden.

Sporen van de Inca’s hebben de tand des tijds doorstaan; veel van deze wegen blijven, met inbegrip van de meest bekende sectie, de 26-mijl Inca Trail naar Machu Picchu. De invloed van de Inca’s is ook te horen in de Quechuan talen die vandaag de dag nog door miljoenen mensen worden gesproken.

Maar de Inca’s waren slechts een van de vele inheemse samenlevingen die floreerden onder extreme geografische omstandigheden in de Andes hooglanden. In feite veroverden en verenigden zij andere reeds bestaande samenlevingen, zoals de Chachapoyas en Nazca in Peru, de Tiwanaku in Peru, Bolivia en Chili, en de Cañari in Ecuador, naast vele anderen.

GEDRAG IN DE WOLKEN: Het precolumbiaanse Chachapoya volk in Noord-Peru stond bekend als de “Krijgers van de Wolken,” en zij verzetten zich hevig tegen de Inca overheersing.

Unieke flora en fauna

De Andesketen – en in het bijzonder de noordelijke regio die bekend staat als de “Tropische Andes” – is een hotspot voor biodiversiteit waar gespecialiseerde soorten zich hebben aangepast aan de grote hoogten en de verschillende klimaten.

Verbazingwekkend is dat van de ongeveer 30.000 plantensoorten die in het hele verspreidingsgebied zijn geïdentificeerd, ongeveer de helft nergens anders op aarde wordt aangetroffen. Bomen van het geslacht Polylepis, bijvoorbeeld, karakteriseren de midden- en hooggelegen gebieden. Een andere plant, de Andes bromelia, is ’s werelds grootste bromelia en kan er 100 jaar over doen om volwassen te worden.

Vogels hebben zich ook aangepast aan de grote hoogten. Zo zijn er ongeveer 140 soorten kolibries te vinden in de Andes, en onderzoek heeft uitgewezen dat deze kolibries zijn geëvolueerd om te gedijen ondanks de lage zuurstofniveaus. Andere iconische soorten zijn de Andescondor, die met zijn uitstekende gezichtsvermogen aas op grote afstand kan waarnemen, en de Andeskuifaalscholver, die zich met zijn schijfvormige, feloranje kuif van de meeste andere vogels onderscheidt.

Vele inheemse zoogdieren hebben een aangepaste vacht die hen warm houdt op grote hoogte, zoals de vicuña en guanaco (en hun gedomesticeerde tegenhangers, de lama en alpaca), de chinchilla, en de berg tapir.

BEREN DIE: Paddington, de galoshes-dragende beer uit de kinderliteratuur, was een brilbeer. Echte brilberen zijn endemisch voor de Andes (en eten geen marmelade).

Adembenemende landschappen

Door de verschillende hoogtes en breedtegraden varieert het klimaat sterk over het hele Andespad, met habitats variërend van weelderige regenwouden en nevelwouden tot droge steppe, besneeuwde bergtoppen, en gletsjers.

Argentinië’s Aconcagua, op een hoogte van 22.841 voet, is de hoogste top niet alleen in Amerika, maar ook op zowel het zuidelijk als het westelijk halfrond. Andere opmerkelijke toppen zijn de Argentijnse berg Fitz Roy, de Chileense Cuernos del Paine, de Peruaanse Salkantay, de Colombiaanse Nevado del Ruiz, en de Cotopaxi en Antisana in Ecuador. Bovendien zijn veel van de indrukwekkende toppen van de Andes eigenlijk vulkanen.

VUURBLAD: De hoogste actieve vulkaan ter wereld is Ojos del Salado (wat betekent “ogen van de zoute”) op de grens tussen Chili en Argentinië.

Het is ook vermeldenswaard dat de Andes de thuisbasis zijn van de bovenloop van de Amazonerivier, evenals ’s werelds hoogste bevaarbare meer, het Titicacameer, op de grens van Peru en Bolivia.