Marc Bolan’s T. Rex werd in 1967 opgericht als Tyrannosaurus Rex. Dit hippieduo – Bolan en drummende vriend Steve Peregrin Took – ontpopte zich in 1970 tot T. Rex en werd de pionier van de opkomende glamrockbeweging, waar Bolan zich net voor zijn vriend en rivaal David Bowie bij aansloot. Terwijl ze een deel van de mystieke impuls van hun eerste uitstapjes behielden, werd de nieuwe look van T. Rex steeds meer elektrisch en maakten ze zichzelf tot een geliefde verschijning in concertzalen en op Top of the Pops. Marc kwam om het leven bij een auto-ongeluk in 1977, maar hij heeft ons een erfenis nagelaten van buitengewoon eigenzinnige muziek waarvan de stijl en klasse de luisteraars blijven boeien en de hedendaagse bands blijven beïnvloeden.
Ze braken met de mal toen Marc Bolan in 1967 in de Electric Garden de nietsvermoedende oren van de Londenaren bereikte, maar de kleine kerel uit Stoke Newington bleef zelden lang genoeg op één plaats hangen om de stukken weer in elkaar te zetten.
De vroege Tyrannosaurus albums werden opgenomen in een storm van activiteit, passend bij een post-Mod buitenbeentje met urgente songs om over te brengen. My People Were Fair and Had Sky in Their Hair…But Now They’re Content to Wear Stars on Their Brows was een debuut vol magie, gevolgd door het al even indrukwekkende Prophets, Seers & Sages: The Angels of the Ages, het delicate Unicorn en het baanbrekende album A Beard of Stars. Met producer Tony Visconti als technisch genie voor de ontluikende omwenteling in de Britse rockmuziek, had Bolan zijn bondgenoot. Hij had ook zijn oog op de kroon, door vreemde en wonderlijke deuntjes, gebaseerd op sagen uit het Midden-Oosten, te mengen met uitbarstingen van klassieke Gene Vincent en Eddie Cochran rock and roll.
Toen het ‘head’ tijdperk in volle gang kwam, waren Bolan’s albums essentiële artefacten voor de grootgeschoren, Patchouli olie brigade en de overstap naar gewone T. Rex in 1970 viel samen met een overstap naar elektrificatie, en podiumkunsten die ongeëvenaard waren. Break out nummers als ‘King of the Rumbling Spires’ en de bruisende klassieker ‘Ride A White Swan’ tilden T. Rex plotseling van clubland naar theaters. Met glitters in zijn haar en opgeplakte sterren op zijn gezicht werd Bolan al snel de elfachtige pin-up van die tijd, die zowel de belangrijke tienermeisjesmarkt aansprak als de harigere mannelijke types. Seksueel geladen songs als ‘Hot Love’ en ‘Get It On’ maakten van Marc een onmiddellijke superster met een aanhang die zo groot was dat ze de term T. Rextasy verdiende.
Electric Warrior (1971) kan worden aangehaald als het eerste totale glamrock epos van Groot-Brittannië. Het was zo’n gas dat de band de oude Empire Pool in Wembley vulde voor twee onstuimige shows in maart 1972 met Beatle Ringo Starr die het fenomeen filmde voor het nageslacht als onderdeel van de Born To Boogie film. In feite had zelfs de gewoonlijk moeilijk te imponeren John Lennon Bolan gunstig genoemd – maar het was Marc’s voortdurende rivaliteit met Bowie die toen de Beatles vs Stones battle of the bands werd.
Terwijl hij politiek of sociaal commentaar vermeed perfectioneerde Bolan zijn eigen vak op The Slider (1972), dat de nummer-1 hits ‘Telegram Sam’ en ‘Metal Guru’ bevatte – nog een voorspelbare titel. Nu hij de baas was over een vierkoppige rockband, maakte Bolan de balans op en keerde hij gedeeltelijk terug naar zijn eigenaardige roots. Zinc Alloy and the Hidden Riders of Tomorrow – A Creamed Cage in August was een uithaal naar Bowie’s eigen Ziggy uitvinding. Wie was er het eerst? Bolan was er tegen 1974 van overtuigd dat hij de Koning van het Kosmische Kasteel was.
Bolan’s Zip Gun en zijn alter ego Zinc Alloy (hij had de rol in 1966 uitgevonden) ontstonden in een moeilijke tijd voor Marc. De gebruikelijke perikelen van het tijdperk waren hem niet ontgaan en hij was terecht geïrriteerd dat andere mindere talenten hem probeerden af te troeven. Zip Gun, dat goed in staat was om zelf te produceren, kreeg een nieuwe, meer soulvolle sound, beïnvloed door Marc’s relatie met de Amerikaanse zangeres Gloria Jones, en een zwaar futuristische Sci-Fi sfeer, vastgelegd in ‘Space Boss’ en ‘Golden Belt’. Dit experimentalisme viel niet zo goed bij zijn vrij trouwe fanclub, maar wordt vandaag in zijn volle glorie onthuld.
Ook Futuristic Dragon, met daarop de hitsingle ‘New York City’, is een schijfje dat voordeel haalt uit de terugblik, omdat Bolan zijn verleden begint af te schudden en zijn blik laat gaan over de nieuwe jonge punkscene. Rond deze tijd werd hij gepromoot door The Ramones, zou hij op tournee gaan met The Damned en keerde hij terug naar mainstream TV met zijn show Marc, waar de krulharige presentator verse nieuwkomers introduceerde en vaak speelde met hen, zoals The Boomtown Rats, The Jam en Generation X. Hij stond nooit in hun schaduw.
Hij was enigszins gemarginaliseerd in de haast om Amerika te veroveren door oude makkers Bowie en Elton John; het leek erop dat Bolan zijn niche weer gevonden had. Zijn laatste studio-album was Dandy In The Underworld (1977), dat positieve kritieken oogstte en veel nieuwe luisteraars op de vlucht joeg om albums in te halen die zelf relatief recent waren. Het album is een perzik, waarin de talenten van Herbie Flowers en Tony Newman, evenals Steve Harley, Gloria Jones en jazz soul namen, saxofonist Chris Mercer en drummer Paul Humphreys.
Zes maanden na de release Bolan stierf in die noodlottige crash, veel te jong genomen op slechts 29. Zijn nalatenschap is belangrijk. Op een bepaald moment in 1973 verkochten T. Rex platen naar verluidt 100.000 exemplaren per dag! Hij speelde gitaar met dubbele hals naast zijn maat Jeff Lynne op Electric Light Orchestra’s Ma-Ma-Ma-Belle, deed sessies met Ike en Tina Turner en begroef zelfs de strijdbijl met David Bowie toen de twee tienertitanen samen optraden in de TV show Marc in 1977.
Een maat voor zijn status kan worden afgemeten aan het feit dat onder de rouwenden op zijn begrafenis Les Paul, Eric Clapton, Rod Stewart, Bowie en Tony Visconti waren. Elk van zijn albums is aan te bevelen en nieuwkomers zouden kunnen beginnen met T. Rex alvorens zich weer te verdiepen in de wonderen van Tyrannosaurus Rex. Bolan’s invloed zou hem geamuseerd hebben sinds de punk kids terzijde hij heeft iedereen geïnspireerd van Morrissey en Johnny Marr van The Smiths, Siouxsie and the Banshees, Bauhaus, Guns ‘n’ Roses, The Replacements, Power Station, San Francisco grootheid Ty Segall en Oasis.
Grote compilaties zijn beschikbaar, natuurlijk, maar we rekenen om te graven in Electric Warrior en The Slider en dan te experimenteren met de back catalogue. Heerlijkheden in overvloed. Knal op de gong. Zet hem op.
Geef een antwoord