Gokverslaving, ook bekend als gokverslaving, kan een vorm van impulscontrolestoornis zijn. Dwangmatige gokkers blijven gokken of ze nu op of neer gaan, blut of blut zijn, blij of depressief. Zelfs als ze weten dat de kansen tegen hen zijn, zelfs als ze het zich niet kunnen veroorloven om te verliezen, kunnen mensen met een gokverslaving niet “van de weddenschap afblijven”. Probleem en pathologisch gokken kan overal van invloed zijn van 2 tot 4 procent van de bevolking.

Persistente en terugkerende maladaptieve gokgedrag zoals aangegeven door vijf (of meer) van de volgende:

Preoccupatie: De persoon is gepreoccupeerd met gokken en heeft frequente gedachten over gokervaringen, handicaps of het plannen van de volgende onderneming, of het denken aan manieren om aan geld te komen waarmee gegokt kan worden, etc.

Tolerantie: Vergelijkbaar met drugstolerantie, de persoon moet gokken met toenemende hoeveelheden geld om de gewenste opwinding of “rush” te bereiken

Verlies van controle: De persoon heeft herhaaldelijk vruchteloze pogingen gedaan om het gokken onder controle te krijgen, te verminderen of te stoppen

Terugtrekking: De persoon is rusteloos of prikkelbaar bij pogingen om te minderen of te stoppen met gokken

Escape: De persoon gokt als een manier om te ontsnappen aan problemen of om een dysforische stemming te verlichten (bijv. gevoelens van hulpeloosheid, schuld, angst, depressie)

Chasing: Na geld te hebben verloren met gokken, komt de persoon vaak nog een dag terug om quitte te spelen (“achtervolgen” van zijn verliezen)

Logen: Liegt tegen familieleden, therapeut, of anderen om de mate van betrokkenheid bij gokken te verbergen

Illegale activiteit: De persoon heeft illegale handelingen gepleegd, zoals valsheid in geschrifte, fraude, diefstal of verduistering om het gokken te financieren

Risicovolle Relaties: De persoon heeft een belangrijke relatie, baan, of onderwijs- of carrièremogelijkheid in gevaar gebracht of verloren vanwege gokken

Bailout: Vertrouwt op anderen, zoals vrienden of familie, om geld te geven om een wanhopige financiële situatie veroorzaakt door gokken te verlichten

Het gokgedrag is niet beter te verklaren door een manische episode

Normaal gokken vs. Pathologisch of Compulsief Gokken

Gokken wordt gedefinieerd als elke weddenschap of weddenschap voor zichzelf of anderen, al dan niet voor geld, ongeacht hoe klein of onbeduidend, waar de uitkomst onzeker is of afhangt van toeval of “vaardigheid.” Gokken wordt ingedeeld in vier soorten: sociaal, professioneel, probleem, en pathologische.

Sociaal gokken gebeurt meestal met vrienden of collega’s. Het gokken duurt een beperkte periode en de verliezen zijn vooraf bepaald en redelijk. In professionele gokken, zijn de risico’s beperkt en discipline wordt uitgeoefend.

Probleemgokken wordt gekenmerkt door:

  • Preoccupatie
  • Vernauwen van interesses
  • Gedrag volhouden ondanks nadelige gevolgen
  • Geslaagde pogingen om te minderen

Pathologische gokkers:

  • Hebben verstoringen van het denken zoals ontkenning, bijgeloof, overmoed of een gevoel van macht en controle
  • Beloven dat geld de oorzaak is van en de oplossing voor al hun problemen
  • Neigen de neiging zeer competitief te zijn, energiek, rusteloos en gemakkelijk verveeld
  • Neigen vrijgevig te zijn tot op het punt van manie of extravagantie
  • Zijn vaak workaholics of binge workers die tot het laatste moment wachten alvorens hard te werken

Noot: Deze stoornis wordt nu minder beschouwd als een impulscontrolestoornis volgens de bijgewerkte DSM-IV. Het is nu geclassificeerd als een niet-stoffen-gerelateerde stoornis, wat betekent dat het meer wordt geconceptualiseerd als een verslavend gedrag.