Jumper’s knee kan ontstaan door een plotselinge, onverwachte overbelasting van de patellapees (acute jumpers knee), maar komt vaker voor als een terugkerend probleem na verloop van tijd (chronische jumpers knee). Personen met patellapeestendinopathie kunnen sommige of alle van de volgende symptomen ervaren:

  • Pijn tijdens atletische beweging. Een atleet met patellapeestendinopathie kan een scherpe, kloppende pijn onder de knieschijf voelen tijdens een training of wedstrijd. In het begin kan de pijn verergeren bij atletische activiteit en verdwijnen bij rust. Als de pijn niet behandeld wordt, kan ze constant worden, zelfs tijdens rustperiodes. De pijn zal het ergst zijn bij schoppen, rennen of het buigen van de knie, omdat deze acties de kniepees activeren.

    • Zie veel voorkomende hardloopblessures: Kniepijn

  • Zwelling. Zoals de meeste blessures aan de knieschijf kan de jumpersknee een lichte zwelling van het kniegewricht veroorzaken. Atleten kunnen merken dat hun knie er gezwollen uitziet en een verminderd bewegingsbereik heeft.
  • Blauwe plekken of roodheid. In extreme gevallen of onmiddellijk na acuut letsel kan ook verkleuring van het kniegewricht merkbaar zijn.
  • Ongemak tijdens dagelijkse activiteiten. De patellapees helpt de knie te strekken om het been te strekken tijdens dagelijkse activiteiten zoals schoppen, traplopen of bukken. Atleten met gevorderde gevallen van patellaire tendinopathie kunnen een verhoogde pijn in hun knie opmerken bij dagelijkse activiteiten.
advertentie

Atleten kunnen merken dat het mogelijk is om door te gaan met atletiekcompetitie ondanks de vroege symptomen van patellaire tendinopathie. Hoewel dit verleidelijk kan zijn, is het belangrijk dat de atletiekactiviteit wordt gestaakt en dat de atleet een medische evaluatie laat uitvoeren alvorens terug te keren naar de fysieke belasting van sport. Blijven concurreren of oefenen door de eerste symptomen van jumpers knee kan de aandoening doen verergeren.

Hoe krijg je een nauwkeurige diagnose van kniepijn

Atleten die vermoeden dat ze een knieblessure hebben opgelopen, moeten een medische consultatie zoeken. De diagnose voor een knieblessure omvat vaak:

  • Lichamelijk onderzoek. Een arts kan het getroffen deel van de knie evalueren om de aanwezigheid van zwelling, een beperkt bewegingsbereik, schaafwonden, blauwe plekken of andere veel voorkomende tekenen van een knieblessure vast te stellen. Tijdens het hele proces zal de arts waarschijnlijk vragen hoe de blessure werd opgelopen, hoeveel pijn de atleet heeft, en welke symptomen er zijn vastgesteld.
  • Overweging van de medische voorgeschiedenis van de patiënt. Voorafgaand letsel kan het risico van een atleet om een blessure aan de knie op te lopen verhogen. Met dit in gedachten zal een arts waarschijnlijk de medische voorgeschiedenis van een atleet evalueren om te bepalen of een vroegere aandoening de kans op een bepaalde blessure heeft verhoogd.
  • Medische beeldvorming. Zodra een arts het lichamelijk onderzoek van de knie van een atleet heeft voltooid, kan medische beeldvorming zoals een röntgenfoto of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) helpen om een definitieve diagnose te stellen.
reclame

Een uitgebreide evaluatie van de knie van de atleet stelt de arts in staat om verschillende mogelijkheden uit te sluiten, tot een diagnose te komen en een behandelingsplan aan te bevelen.