Soda Pops van de jaren 1800, 1900, ’20, ’30, ’40, ’50 en ’60

Teri Silver is journaliste, reclametekstschrijfster, redactrice, omroepster en Public Relations-specialiste.

“Liquid Candy”

Of het nu cola, root beer, fruit of light is, als je frisdrank of andere dranken zonder koolzuur drinkt, heb je zo je eigen favorieten. Van de frisdrankfonteinen van gisteren tot de plastic popflessen van vandaag, vele merken zijn op de markt gekomen; sommige zijn er nog steeds, en sommige zijn al lang verdwenen. Het bruisende spul dat nu “vloeibaar snoep” wordt genoemd, heeft eigenlijk een zeer lange geschiedenis.

De vroege dagen van Soda Pop en Frisdranken

De vroegste soorten koolzuurhoudende frisdranken waren water gevonden in natuurlijke minerale bronnen. In de 13e eeuw werden vruchten, kruiden, bloemen en vegetatie (zoals paardenbloemen) gebruikt om koolzuurhoudende waters te fermenteren en op smaak te brengen. Niet-koolzuurhoudende frisdranken bestaande uit water, honing en citroensap verschenen aan het eind van de jaren 1600. In 1767 mengde de Engelsman Joseph Priestley water en koolzuurgas; het resultaat was sodawater (koolzuurhoudend water). Aan het sodawater werden sappen, wijnen en kruiden toegevoegd; de producten werden in Engelse apotheken verkocht.

Fosfaat-soda werd aan het eind van de 19e eeuw in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Sodadranken met vruchtensap, fosforzuur en koolzuurhoudend water werden erg populair, en tegen het begin van de jaren 1920 waren de meeste drogisterijen voorzien van sodafonteinen.

Soda Fountains

Soda fonteinen waren populair in dime en drugstores, ijssalons, warenhuizen en treinstations. Tijdens de late jaren 1930 en gedurende de jaren 1940 en 1950, veel winkels die met frisdrank fonteinen geïnstalleerd snack en lunch balies om broodjes, ijs traktaties en chocolade fosfaten te verkopen. In de jaren 1960, de verschijning van automaten, drive-in restaurants en zuivel dessert stands betekende dat minder drogisterijen en dergelijke voorzien van een “ouderwetse” frisdrank fontein. Tegenwoordig zijn vintage frisdrankfonteinen te vinden op locaties die de nostalgie van vervlogen tijden promoten.

“Pop”-ular Bottled and Fountain Soda Pops

• Coca Cola: In 1888 mengde de apotheker John Pemberton uit Atlanta zoete, bruin gekleurde siroop met sodawater. Coca-Cola werd toen verkocht in een buurtdrogisterij die een sodafontein had, waar ongeveer negen glazen van 5 cent per dag werden verkocht. Coca-Cola heeft in haar lange geschiedenis vele producten ontwikkeld, waaronder Sprite (1961), TaB (1963) en Fanta (1941).
• Cotton Club: De Cotton Club Bottling Company van Cleveland, Ohio werd in 1902 opgericht als Miller-Becker Bottlers, genoemd naar Isaac Miller en Eli Becker. In 1954 werd een nieuwe bottelarij gebouwd op E. 49th street toen in datzelfde jaar frisdranken zowel in blikjes als in flessen werden verkocht. De bedrijfsnaam werd in 1963 veranderd in Cotton Club. In de jaren 1960 en 1970 bottelde het bedrijf verschillende frisdranken onder de naam Cotton Club: grape, orange, ginger ale (en een ginger ale genaamd Big Ginger 50/50, cola, root beer, cherry-strawberry, een fruit punch-soda genaamd Tropical Delight en een red pop genaamd Cherikee Red. Sommige Cotton Club producten zijn nog steeds verkrijgbaar in Ohio.

• Dr Pepper: Dr Pepper (zonder punt voor de Dr), geïntroduceerd in 1885, werd na de eeuwwisseling in de Verenigde Staten op de markt gebracht. De smaak is, volgens de bedrijfsleiders, moeilijk te beschrijven; de formule bevat 23 smaken. De frisdrank werd gepromoot als een verfrissende “opkikkerdrank”, net als zijn concurrenten. Vroege marketing slogans voor Dr Pepper waren onder meer “Good For Life” (jaren 1940), “Dr Pepper Heeft 23 Smaken” (1945), “The Friendly Pepper Upper” (1950), “America’s Most Misunderstood Soft Drink” (1960), “The Most Original Soft Drink Ever” (1970) en de populaire “Be a Pepper” campagne van de late jaren 1970.
• Hires Root Beer: Het product werd in 1876 gecreëerd door apotheker Charles Hires uit Philadelphia en begon als een extract in poedervorm dat consumenten met hun eigen sodawater konden mengen. In 1888 ontwikkelde Hires een vloeibaar product voor sodafonteinen in drogisterijen en het wortelbier werd in 1890 gebotteld. Het bedrijf werd in de jaren zestig verkocht en wisselde tot in de jaren tachtig verschillende keren van eigenaar. Dr Pepper Snapple Group is nu eigenaar van het merk Hires.

• Pepsi Cola: Pepsi werd ontwikkeld in 1898; bedacht door de eigenaar van een drogisterij in North Carolina, Caleb Bradham. Het bedrijf Pepsi werd in 1902 opgericht en een jaar later werd het handelsmerk vastgelegd. Tegen 1907 waren er 40 fabrieken die de Pepsi siroop maakten; zij produceerden dat jaar 100.000 gallons. Omdat de suikerprijs na de Eerste Wereldoorlog dramatisch schommelde en er slechte zakelijke beslissingen werden genomen, ging het bedrijf in 1923 failliet.

Het Pepsi-bedrijf werd op een veiling gekocht, maar ging opnieuw failliet na de Grote Depressie van de jaren dertig. Na een reorganisatie introduceerde het bedrijf de 12-ounce, 5-cent fles Pepsi, waarmee de weg werd vrijgemaakt voor het succes van het product. Vroege marketing slogans voor Pepsi zijn “Twice As Much For a Nickel” (jaren 40), “The Light Refreshment” (jaren 50), “Taste That Beats the Others Cold” (midden jaren 60) en “You’ve Got a Lot to Live” (begin jaren 70).

• RC (Royal Crown) Cola: RC Cola was eigenlijk ginger ale toen het in 1905 voor het eerst werd gemaakt door Claud Hatcher in de kelder van de kruidenierswinkel van zijn familie. Het bedrijf, Union Bottling Works genaamd, produceerde Chero-Col met kersensmaak en veranderde daarna zijn naam in de Chero-Cola Company. Het bedrijf veranderde zijn naam opnieuw in 1928 in de Nehi Corporation toen de koolzuurhoudende frisdranken met fruitsmaak populair werden. Het bedrijf creëerde Royal Crown Cola in 1934 en de eerste suikervrije frisdrank op de markt werd in 1962 geïntroduceerd; Diet Rite Cola.

Meer Soda Pops en Frisdranken

Cola of Uncola?

Vragen & Antwoorden

Vraag: Waar kan ik Hires wortelbier kopen?

Antwoord: Hires heeft een beperkte distributie in de Verenigde Staten, omdat zijn bottelaar zich nu richt op andere merken zoals A & W Root Beer. Het merk Hires is onderdeel van het bedrijf dat eigenaar is van Dr. Pepper. U kunt het online vinden op Amazon en Walmart.

Vraag: Welke andere frisdranken heeft Hires (Root Beer) gemaakt?

Antwoord: Voor zover ik weet, was Hires Root Beer, gecreëerd door Philadelphia apotheker Charles E. Hires, het enige merk frisdrank in het oorspronkelijke bedrijf. Het is echter mogelijk dat de gecontracteerde bottelfaciliteiten van het merk ook frisdranken voor andere bedrijven hebben geproduceerd en verzonden. Nadat het bedrijf Hires in 1960 door de familie werd verkocht, onderging het een aantal eigendomswisselingen. Momenteel is het merk eigendom van de mensen die Dr Pepper bezitten, maar tenzij de markt verandert, verwacht dan niet dat Hires Root Beer binnenkort een wijdverbreide comeback zal maken.

Vraag: Heeft u enige informatie over een frisdrank genaamd Get Up? Ik heb een 6 pack… en ik kan geen info vinden?

Antwoord: Zoals ik eerder op deze pagina heb opgemerkt, heb ik nog nooit van dat drankje gehoord, maar wat ik heb geleerd over “Get Up” is dat het een niet-alcoholische drank citroen frisdrank was, voor het eerst uitgebracht in 1934 en het handelsmerk in februari 1935 door het moederbedrijf Golden Age Ginger Ale van Youngstown, Ohio.

Vraag: Kan ik nog steeds het O-So pop merk vinden?

Antwoord: Er is een bedrijf genaamd Orca Beverage, Inc. dat vintage merken reproduceert; bezoek http://orcabeverage.com. Ze hebben O-So op de lijst, maar de beschikbaarheid ervan kan beperkt zijn. Neem contact op met het bedrijf voor meer informatie.

Vraag: Heb je ooit gehoord van Chocolate Crush, uitgebracht door Crush?

Antwoord: De Dr. Pepper/Seven-Up Snapple Group is de maker van Orange Crush en zijn familielid van smaken (Diet Orange, Strawberry, Cherry, Grape, Pineapple, Peach, en Grapefruit). Het bedrijf vermeldt “Chocolate Crush” niet in zijn productmenu of geschiedenis. Ik ben een product tegengekomen met de naam Chocolate Crush van een organisatie met de naam Gravely Brewing Company. Blijkbaar is het een verzonnen alcoholische drank. Maar omdat de makers van deze drank een geregistreerd handelsmerk gebruiken om hun drank op de markt te brengen, zou het me niet verbazen als Chocolate Crush verpletterd wordt door stapels juridisch papierwerk.

Vraag: Hallo, er was een chocoladedrank van toen ik een kind was in de jaren 1960, kunt u zich de naam herinneren?

Antwoord: Ik heb een paar items die je kunt googelen voor meer info, hoewel ik op dit moment niet zeker ben van hun exacte data. Toch, misschien deze zal een notitie slaan: Chocolade Soldaat werd verpakt in hoge flessen met de notenkraker-achtige grafiek gedrukt op de voorkant. Cocoa-Marsh was een melkadditief naar het voorbeeld van Bosco. In de jaren zestig kwamen de makers van Pepsi met een chocoladedrank genaamd Devil Shake. Er was ook een product genaamd PDQ dat melk in chocolade veranderde — het was populair in de jaren 1960 en 1970.

Vraag: Heb je ooit gehoord van een frisdrank genaamd “Get Up?” Het werd verkocht in Cincinnati, Ohio, in de jaren 1950.

Antwoord: Ik heb nog nooit van dat drankje gehoord, maar, vanaf deze datum, is er een “Get Up” soda fles te koop op eBay. (Ik kan de oorspronkelijke authenticiteit ervan niet verifiëren). Hier is wat ik heb geleerd over “Get Up:” Het was een niet-alcoholische drank citroen soda, en het werd voor het eerst uitgebracht in 1934. Het handelsmerk werd geregistreerd in februari 1935 door het moederbedrijf Golden Age Ginger Ale uit Youngstown, Ohio.

Vraag: Enige info over Golden Age Strawberry Soda? Ik vond onlangs een ongeopende 12oz, peel top blikje. Ik heb geen geluk vinden van enige info over het.

Antwoord: Ik weet slechts een paar punten over Golden Age producten. Er waren een paar Golden Age Beverages bottelaars die ik kon vinden; Youngstown, Ohio en Houston, Texas. Golden Age dranken werden gemaakt in de jaren 1950 en 1960; glazen flessen en stalen metalen blikjes. Mijn suggestie is om contact op te nemen met de historische vereniging in Youngstown — als die er is — of de bibliotheek aldaar om te zien of zij informatie hebben in hun archief of oudere bedrijvengidsen (of op microfiche).

Vraag: Was er een drankje met de naam B-Up?

Antwoord: B-Up was een gelithineerde citroen soda mixer geproduceerd door de Jefferson botteling Company in New Orleans, LA. 12-ounce flessen waren helder groen. De Jefferson Bottling Company maakte ook andere producten: Big Shot Root Beer, Big Shot Strawberry, Cola Hiball, Nu-Life Grape, en Dr. Up.

Vraag: Er was een frisdrank die mijn grootmoeder lekker vond in de late jaren 1950. Ik dacht dat het Kula Waii heette en ik dacht dat het van Canada Dry was. Maar ik heb er naar gezocht en geen geluk. Het was geel en ik denk dat het misschien ananas was. Het had ananas op het etiket samen met andere tropische vruchten. Dit was in New York. Klinkt dat bekend?

Antwoord: Op het eerste gezicht, nee. Maar ik deed een zoekopdracht op eBay en vond een vintage six-pack van groene 7-ounce flessen soda genaamd White Rock Kula Waii soda. De flessen zijn groen met gouden etiketten die de naam hebben, en zeggen “A True Fruit Pineapple Drink.” Op de metalen doppen staat White Rock Pineapple. Er staat een foto van een ananas op het etiket! Ga naar eBay met deze zoekzin (ik kan de link hier niet plakken): “Vintage SIX PACK FULL 7oz WHITE ROCK KULA Waii ~ soda, pop, drank fles.” Ik hoop dat het is wat je zoekt! Wacht niet te lang, de aanbieding is goed voor de komende drie dagen (ten minste).

Vraag: Waar werd Perry’s Pale Dry Ginger Ale gemaakt?

Antwoord: Perry’s Dry Ginger Ale werd, voor zover ik weet, samen met andere frisdranken geproduceerd door de Rochelle Club Beverage Corporation van Mount Vernon, New York. De fabriek stond aan Lafayette Avenue in New Rochelle. Het bedrijf was

een compleet familiebedrijf dat begon in 1924 — zoete geschiedenis! Het bedrijf sloot in 1966. Ik heb foto’s gezien van vintage flessen die helder glas waren met rode en witte etiketten.

Vraag: Was er een gebottelde frisdrank met de naam “Par” (met papaja) in de late jaren 1930 of begin jaren 1940?

Antwoord: De naam “Par” slaat niet aan, sorry. Maar er was (en is nog steeds) een cocktail mixer soda genaamd “Vergelijk” dat op de Italiaanse markt kwam, te beginnen in 1932. De fabrikant noemt het een “unieke en onvergelijkbare smaak.”

Vraag: Was er een frisdrank in het Denver gebied in de jaren 50 en/of 60 met de naam Pepso, of iets dergelijks?

Antwoord: Sorry, maar na het controleren van mijn bronnen, heb ik daar geen informatie over. Je zou kunnen proberen contact op te nemen met Colorado’s historische vereniging of lokale geschiedenis van bottelarijen in het Denver gebied; de bibliotheek is een goede plek om te beginnen. Het zou me verbazen als een frisdrankbedrijf een product de naam “Pepso” zou kunnen geven, omdat het zo dicht bij het (door handelsmerken beschermde) “Pepsi” ligt, maar alles is mogelijk.

Vraag: Heeft u informatie over de niet-koolzuurhoudende Chocolate Soldier?

Antwoord: Chocolate Soldier was een drankje dat in de jaren vijftig en zestig werd geproduceerd door Citrus Products Company in Illinois. De drank werd vervolgens gemaakt door de Monarch Beverage Company (Atlanta, Georgia; 1966-1988). Ik heb foto’s gezien van de vroege (glazen) flessen en blikjes van deze drank, en ook van latere verpakkingen uit de jaren 1970 en 1980. Het verbaast me dat Chocolate Soldier verdwenen is, gezien de voorliefde van de consument voor alles met chocolade. Yoo-hoo is er nog steeds (geproduceerd door de Dr Pepper-Snapple groep); van wat ik heb begrepen, is de smaak vergelijkbaar maar anders, als je de originele Chocolate Soldier smaak kent.

Vraag: Eind jaren tachtig was er een koolzuurhoudende drank met de naam Sarasoda verkrijgbaar. Het was een heldere, licht smakende drank met een enigszins citrusachtige smaak waar ik erg van genoot, maar ik geloof niet dat het erg lang op de markt is geweest. Ik weet niet hoe wijdverbreid het was, maar Sarasoda was toen verkrijgbaar in Edmonton, Alberta. Heeft u ervan gehoord? Weet u wie het produceerde?

Antwoord: Voor zover ik weet, was Sarasoda (op die manier gespeld) verkrijgbaar in Canada in het midden van de late jaren tachtig tot het midden van de jaren negentig. Het was verkrijgbaar in blikjes en flessen. De fabrikanten noemden het “niet-alcoholisch” maar er zat ongeveer 9% alcohol in, een beetje zoals in een wijnkoeler. Ik heb Sarasoda nooit gedronken, maar uit mijn onderzoek is gebleken dat Rickard’s Radler, een in Canada gebrouwen mout, een soortgelijke smaak heeft. Hier is een YouTube-link naar een oude reclame: https://www.youtube.com/watch?v=ul8Tz3k9-wQ.

Vraag: Heeft u enige informatie over een Anchor soda fles? Het product werd gebotteld door Society Beverages, Inc. in Dayton, OH in de jaren 1950 en 1960.

Antwoord: Hoewel ik nog nooit heb gehoord van een frisdrank genaamd Anchor (maar dat betekent niet dat het niet bestond), werden sodaflessen geproduceerd door het Anchor Hocking glasbedrijf (Lancaster, OH) in de jaren 1950. Sommige waren ongeveer 9 inches hoog en bevatten een pint, 8 fluid ounces — een nogal vreemde hoeveelheid voor sodaflessen in die tijd. U zou kunnen proberen contact op te nemen met de mensen van daytonhistory.org; misschien kunnen zij u op weg helpen.

Vraag: Heb je ooit gehoord van Earl’s soda?

Antwoord: Ik heb sodaflessen voor Earl’s gezien; van Earl’s Pop & Coffee Co., Knox, PA. De groene flessen hielden 6 en 1/2 vloeibare ounces.

Vraag: Herinnert u zich Peer Cherry Cola?

Antwoord: Ik heb verschillende foto’s gezien van oude 12 oz. Peer Cherry Cola sodablikjes die rood, wit en zilver zijn. Ze waren gemaakt van staal (geen aluminium) en hadden de pull top opening. Ik kan je niet vertellen waar ze gemaakt zijn of wanneer ze verkocht zijn, maar het kunstmatig gekleurde product werd geconserveerd met benzoëzuur, ascorbinezuur, en tinhoudende chloride (jakkes, klinkt eng!). Als u een van deze blikjes vindt met een productielocatie erop gedrukt, kijk dan bij de mensen van het historisch genootschap van die stad voor eventuele informatie die zij in hun archieven kunnen hebben.

Vraag: Herinnert u zich een frisdrank genaamd Spook?

Antwoord: Spook was een drankje vergelijkbaar met Kool-Aid; het kwam in kleine doorschijnende flesjes in de vorm van spoken en verkrijgbaar in verschillende smaken. Het concept doet me denken aan de kleine wasflessen met gearomatiseerde vloeistof erin, maar natuurlijk kon je niet op de Spook-flessen kauwen. De “spook” flesjes hadden wijde openingen en schroefdoppen. Van wat ik heb geleerd, was de drank verkrijgbaar in de jaren 1970; in de schappen met soortgelijke items in de drankgangen van kruidenierswinkels.

Vraag: Ik ben op zoek naar informatie over een 7-oz. fles met het woord “DANA” erop. Ik herinner me ook dat er witte diamanten op de fles stonden. Ik hield van de druivendrank, maar het was niet koolzuurhoudend rond het midden van de jaren 1970. Ze hadden ook een rode creme soda, en mogelijk oranje. Welke informatie is er over een DANA soda?

Antwoord: Ik heb foto’s en beschrijvingen van deze fles gezien; helder glas met een lettertype met grote letters voor elke witte ruit; D A N A. Op de fles staat “Quality Beverage” en “Coca Cola Bottling Works of Cincinnati, Ohio.” Dit wijst er voor mij op dat het een franchise bottelaar was (maar ik heb geen tijdsbestek). Ze hadden de 7-ounce (7 5/8 inches hoog) en een 12-ounce fles (9 1/2 inches hoog). Misschien kunt u meer te weten komen door contact op te nemen met de historische vereniging in Cincy — als ze er een hebben — of het bibliotheeksysteem van de stad.

Vraag: Heeft u ooit gehoord van een frisdrank genaamd Derby Up?

Antwoord: Ik heb foto’s gezien van koolzuurhoudende dranken in typische frisdrankblikjes met de naam “Derby Cola,” evenals marketing rekwisieten (voor CocaCola) voor de Kentucky Derby die logo’s hebben gedrukt op popflessen. Ik heb verschillende soorten “UP” soda logo’s gevonden, maar geen voor “Derby Up”, noch kan ik enige documentatie vinden. Het is mogelijk dat dit product regionaal werd geproduceerd en op de markt gebracht. Misschien kan een van mijn lezers in de commentarensectie reageren.

Vraag: In de jaren ’50 of ’60 in de omgeving van New York, herinner ik me een cola genaamd Giant. Heb je ooit gehoord van Giant Cola?

Antwoord: Nee, ik heb niet, maar het was leuk om een zoekopdracht van mijn bronnen en zie zo veel leuke foto’s van oude flessen – helaas, niet van Giant. Een bibliotheek in New York heeft misschien documenten gearchiveerd (waarschijnlijk op microfiches als ze ze niet hebben overgebracht) die een advertentie zouden kunnen opleveren (vooral in een of meer van NYC’s dagbladen). De krant zelf heeft misschien wat informatie in hun mortuarium (archief). New York had een aantal bottelaars in de jaren 1950/1960; misschien kan de historische vereniging helpen met uw zoektocht.

Vraag: Heeft u, de auteur van dit artikel, ooit gehoord van Kula Waii van Canada Dry?

Antwoord: Ik had onlangs een vraag over Kula Waii (zoals opgemerkt op de Q & A van dit artikel). Ik had er echter nog nooit van gehoord, toen — en nu — heb ik een zoekopdracht op eBay gedaan en vintage flessen White Rock Kula Waii soda gevonden. Ik heb andere foto’s gezien waar de flessen groen zijn met gouden etiketten waarop de naam staat en “A True Fruit Pineapple Drink”. De metalen doppen op deze zeven-ounce flessen zeggen White Rock Pineapple en er is een foto van een ananas op het etiket. De foto die ik nu op eBay zie, is een doorzichtige fles met een kleurrijk etiket. De weinige informatie die ik over dit merk heb, is dat sommige zeven-ounce en sommige kwart-formaat flessen White Rock Beverages uit New York zijn; ze stammen uit de jaren 1870 en gebruiken natuurlijk bronwater. Ook zag ik een advertentie die een periode van 1957-59 aangaf. Lokale bottelarijen zouden komen en gaan, maar misschien kunnen historici in New York wat meer informatie opgraven.

Vraag: Heeft u informatie over Super Coola? Het werd gemaakt door, of heette, C & C Super Coola.

Antwoord: C & C Super Coola was een cola gemaakt door de Cantrell & Cochrane Brewing Company — Ik vond notaties voor verschillende productielocaties. C & C Super Coola kwam in 12 oz. blikjes en flessen … de flessen hadden met kurk beklede metalen doppen, zoals gebruikelijk was in de jaren 1950. De Super Coola lijn produceerde ook verschillende smaken, zoals zwarte kersen, root beer, en sinaasappel soda – sommige werden verkocht in blikjes met een “kegel” die ontsprong uit de top, het was ongeveer 4 centimeter hoog. Foto’s van platte blikjes die ik heb gezien hebben gaatjes voor blikopeners (voor pull-off doppen). U kunt wat geschiedenis van het bedrijf vinden op de huidige locatie site van http://cccola.com/.

Vraag: Was er in de jaren zestig een frisdrank die Veep heette?

Antwoord: Ja, tot ongeveer 1964 werd “Lemon Light” Veep geproduceerd door Coca-Cola (in New York). Het blikje was groen, geel en wit. Flessen waren helder groen, met het Veep-logo in wit met gele lettertype letters. De citroen-limoen smaak van Veep leek veel op Sprite, wat het product later werd. Een van de slogans voor Veep was “Geweldige dorstlesser, heerlijke mixer.”

Het verhaal is een beetje vreemd. Coca-Cola, NY, die Veep produceerde, werd aangeklaagd door de aparte entiteit van Coca-Cola Bottling die Sprite al op de markt had (de producten leken te veel op elkaar). Ik heb geen specifieke tijdlijn voor Veep, maar de naam werd auteursrechtelijk beschermd in 1958.

Vraag: Herinnert u zich een citroen limoen frisdrank uit de jaren ’50 en ’60 genaamd Veep?

Antwoord: Lemon Light Veep kwam van New York’s Coca-Cola bottelaar, van ongeveer 1958 tot 1964, geloof ik. Blikjes waren wit, geel en groen; flessen waren helder groen glas met de Veep branding afbeelding in geel en wit. De smaak van Veep leek veel op die van het huidige Sprite (waar het later in evolueerde). Een van de slogans voor Veep was “Geweldige dorstlesser, heerlijke mixer.”

Ik heb geen details, maar Coca-Cola, NY werd aangeklaagd door een aparte Coca-Cola Bottling bedrijf dat Sprite op de markt had – een van hen moest gaan!

Vraag: Is er een kans dat Rondo terugkomt?

Antwoord: Rondo was een licht koolzuurhoudende frisdrank met citrussmaak, voor het eerst geproduceerd door Cadbury-Schehweppes in 1978 en werd voornamelijk verkocht in blikjes van groen en geel met zwart lettertype. Er is een soortgelijk product (van hetzelfde bedrijf) genaamd Solo; het wordt verkocht in Australië. Ik heb geen informatie gevonden over de vraag of Rondo in Noord-Amerika opnieuw zal worden geïntroduceerd, maar u kunt contact opnemen met CS om ernaar te vragen; misschien heeft een van hun huidige producten een vergelijkbare smaak.

Vraag: Zou u weten of Dr Pepper ooit in blikjes is verkocht in de jaren veertig, zelfs bij wijze van proef? Ik kan hierover geen informatie vinden en denk niet dat het tot de jaren zestig in blikjes werd verkocht.

Antwoord: Ik heb foto’s gezien van oude Dr Pepper blikjes met de kegelvormige bovenkanten en afgetopte deksels, maar ik weet niet of er in de jaren 1940 zijn gemaakt — ik denk het niet, want ik denk dat die gimmick uit de jaren 1950 stamt. Voor zover ik weet, werd de frisdrank alleen in flessen verkocht in de jaren 1940.

Vraag: Was er een groene limoen frisdrank van Cotton Club?

Antwoord: Cotton Club bracht een frisdrank uit genaamd Fifty-Fifty (ook gebrandmerkt als 50-50), die half limoen en half grapefruit was. Ze hadden ook iets dat was citroen-limoen, maar ik kan me niet herinneren de naam van het. Ik kom uit Cleveland, waar mijn vader in de jaren zestig en zeventig een verkoopmaatschappij had. We hadden veel popmachines en ik dronk veel Tropical Delite, maar ik heb nooit van de citroenlimoensmaak gehouden (en nu nog steeds niet!). U kunt nog steeds kopen sommige CC smaken, maar ze worden gemaakt door een bedrijf dat opgekocht Cotton Club, ongeveer 20 jaar geleden.

Vraag: Ik ben op zoek naar Clander’s aardbei pop uit het Fresno gebied. Het kan een aardbeienwater zijn geweest, en de spelling kan anders zijn. Het werd gebotteld ergens in de jaren 1950. Weet u, de schrijver van dit artikel, iets over Clander’s aardbeienpop?

Antwoord: Zou je kunnen denken aan Calandra soda? De Calandra Bros. hadden een lokaal eigendom en gerund bottelbedrijf in Fresno, Californië, dat begon in 1909. Ze hadden de “standaard” fruitsmaken, en ja, aardbei was er één van. Calandra kwam in 9-ounce en 12-ounce glazen flessen.

Vraag: Wat is de oorsprong van een product genaamd “4%”?

Antwoord: 4% was een grapefruit-citroen-limoen frisdrank geproduceerd in het midden van de jaren 1940 door John Scheu & Son Bottler in Detroit, Michigan. De (1946) “Perfect Soft Drink” 7-ounce fles was helder groen, met witte letters in het lettertype en een rood merknaam logo. Het bedrijf John Scheu was oorspronkelijk een brouwerij (1877-1911); ik ben niet zeker van de datering van frisdranken. Ik heb echter een foto gezien van een ietwat heldere aquakleurige fles uit 1888, of zo, van een John Scheu frisdrankproduct (de glasvorm is typisch voor die uit die tijd).

Vraag: Ik zag de sodapop Buffalo Rock niet in uw lijst. Ik geloof dat het werd gebotteld in Birmingham AL. Ik denk dat het later werd opgekocht door Pepsi & uiteindelijk stopgezet. Ooit van gehoord?

Antwoord: Je hebt Buffalo Rock niet gemist in dit artikel; het staat er niet bij. Helaas kon dit stuk onmogelijk elke bottelarij en frisdrankproduct binnen de Verenigde Staten van die periode omvatten — er waren er zo veel van hen, vooral onafhankelijke in regionale gebieden. U hebt echter gelijk; Buffalo Rock Ginger Ale werd voor het eerst geproduceerd in Birmingham, Alabama in 1901. Het wordt Golden Ginger Ale of Buffalo Rock genoemd en wordt nog steeds door Pepsi geproduceerd onder een onafhankelijke bottelaar en is verkrijgbaar in het zuidoosten en online te koop. Voor meer informatie, bezoek buffalorock.com.

Vraag: Ooit gehoord van Click Root Brew Root Beer? De slogan was “Echt vers en heerlijk.” Het werd gemaakt in Conshohocken, Pennsylvania.

Antwoord: Niet voor vandaag, maar het is leuk geweest om te onderzoeken. Uit de jaren 1960 en gedistribueerd door de Click Beverage Company in Conshohocken, PA, was het Click Root Beer blikje de standaard 12-ounce maat. De kleuren van het merk in een paisley-achtig patroon waren gebrand sienna oranje en mosterdgeel. De kleine letter “i” was bezaaid met een asterisk met bloemsterren. Ik zag ook een foto van een “Click” blikje met drie mensen, letters met sneeuwtoppen in een sterk bloklettertype, en de woorden in schrift: “Echt Vers en Heerlijk Wortelbier.” Blijkbaar was Click Root Beer beschikbaar of werd het geproduceerd in de 7-Up fabriek in Conshohocken. Zoals met veel kleine bottelaars, kan verdere informatie beschikbaar zijn via de historische vereniging van het gebied.

© 2014 Teri Silver

Larry Sabo op 19 augustus 2019:

Ik denk dat de chocoladepop uit de jaren ’60 in kwestie Yoohoo heette.

Teri Silver (auteur) from The Buckeye State on November 19, 2018:

Hi, Brian, in Western New York in het midden tot het einde van de jaren ’50 (op zijn minst), Black Rock Beverages (Hertel Avenue) bracht een drankje uit genaamd “Black Rock.” De 7-ounce fles was helder groen, met een wit & zwart etiket; het merk stond in vette zwarte letters met het woord “beverage” eronder in schrift, en een afbeelding van (wat verondersteld wordt) een rots erboven. Het moederbedrijf van Monroe Bottling Works bracht een verscheidenheid aan gearomatiseerde dranken uit in het gebied rond Buffalo en West-New York; Ik kon geen verificatie vinden van het eigenlijke merk waarnaar je op zoek bent, maar het is mogelijk dat er een drankje was met de naam “Rocky’s” in de Black Rock-stal.

brian starkman op 19 november 2018:

Ik heb een vage herinnering aan een frisdrank genaamd ROCKY’S uit het westen van NY. Kunt u hier enig licht op werpen?

Teri Silver (auteur) uit The Buckeye State op 26 september 2018:

Ik heb advertenties voor Chocolate Crush gezien, maar ik heb er geen informatie of een tijdlijn voor kunnen vinden.

hobbitwill op 25 september 2018:

Crush had op een gegeven moment wel een chocoladesmaak

Ed op 28 oktober 2017:

Maken ze nog steeds een ginger ale die in een heldere 6 oz fles zat herinner me dat ik het dronk toen ik 10 was de laatste keer dat ik iets kocht ik was 16 ik woonde in het zuiden ik ben nu 68

Teri Silver (auteur) uit The Buckeye State op 17 oktober 2017:

Hi, Jesse, dank je en het spijt me; ik heb hier geen informatie over. Ik stel voor dat je probeert contact op te nemen met de historische vereniging van Philadelphia (als die er is) of het staatsarchief. De universiteiten hebben misschien wat nuttige informatie in hun uitgebreide bibliotheken. Veel grote steden hadden kleine frisdrankbottelarijen (met merken die populair waren in die regio’s) en het is mogelijk dat deze informatie nog steeds vermeld staat in bijvoorbeeld belastingregisters van de staat. Praat met een onderzoeksbibliothecaris om je op weg te helpen. Good Luck!

Jesse op 17 oktober 2017:

Op zoek naar naam van een ice tea in een BLUE CAN… “T-TIME”

Delaware Valley Corp Phila Pa 19124

Gaat ver terug….kan het niet lijken te vinden.

Dacht dat je het misschien zou kunnen oplossen.

Dank .

probyn op 01 september 2016:

Dank voor je tijd en moeite, Teri. Gewaardeerd! 🙂

Teri Silver (auteur) uit The Buckeye State op 31 augustus 2016:

Er was een frisdrank genaamd Santiba die onder de paraplu van het bedrijf Coca-Cola viel. Het handelsmerk werd in 1969 gedeponeerd en “officieel” geregistreerd in 1971. Eén versie was een club soda met citroensmaak — de hele lijn, die een verscheidenheid van smaken had, verkocht niet goed maar het bedrijf behield het handelsmerk tot 1992. Het was pas in 1990 dat de Nutrition Labeling and Education Act (van de USDA) van kracht werd, dus, tenzij een bedrijf de gegevens vrijgeeft, is de lijst van ingrediënten (zoals cafeïne) niet direct beschikbaar voor producten van vóór die tijd. Sorry dat ik niet meer kan helpen.

Teri Silver (auteur) uit The Buckeye State op 31 augustus 2016:

Als u de productnaam weet. datum van fabricage of distributie. moedermaatschappij en / of waar het is gemaakt, zou dat nuttig zijn. Helaas, voor elk onderzoek dat ik kan doen, zou ik deze informatie aan de ontvanger moeten verstrekken.

Ik zal wel wat zoeken, en als ik in staat ben om iets uit de late jaren 60 te vinden, zal ik het hier posten.

probyn op 26 augustus 2016:

Dank Teri– Sorry, de vermelding van Moxie was een onbedoelde afleidingsmanoeuvre. Ik probeerde de naam te vinden van een supercaffeïnehoudende frisdrank die in 1969 verkrijgbaar was en die het daarna, naar ik me herinner, niet lang meer heeft volgehouden. Tot voor kort had ik het me herinnerd als Jolt Cola, maar dat blijkt pas in 1985 te zijn begonnen. Het zou goed kunnen dat dit een tijdelijk product was dat weinig sporen van zijn bestaan naliet.

Teri Silver (auteur) uit The Buckeye State op 25 augustus 2016:

Hallo, probyn, dank je voor het lezen van dit stuk. Ik weet niet zeker waar je naar vraagt, maar Moxie was een product dat oorspronkelijk in 1876 werd gemaakt door een arts in Lowell, MA — later omgezet in een soda pop. Het was populair in de jaren ’30, ’40 en ’50. Diet Moxie kwam uit in 1962, en later in het decennium werd het hele merk gekocht door een bedrijf uit Atlanta. In 2007 werd het merk verkocht aan een dochtermaatschappij van Coca Cola — Cornucopia uit Bedford, NH. Vermoedelijk is dit merk nog steeds in New Hampshire en Pennsylvania.

probyn op 24 augustus 2016:

Er was een voorloper van Jolt Cola (1985) in de late jaren zestig waarvan ik me de naam niet kan herinneren, maar het had ook extra cafeïne. Ik had het in New Hampshire, maar ik denk dat het een nationaal merk was. (Moxie was mijn favoriet, maar het recept is IMHO ten nadele veranderd sinds die tijd). Bedankt voor uw hulp.

Teri Silver (auteur) uit The Buckeye State op 23 november 2015:

Hi, ik heb mijn resurces gecontroleerd maar kon daar geen informatie over vinden, sorry.

Victor Lopez op 22 november 2015:

Op zoek naar een frisdrank die bestond in het Philadelphia PA. gebied

call Puerto Rico rond 1955 tot 1965. logo was Hi chico drink Puerto Rico