Sabel, ook gespeld als sabel, zwaar militair zwaard met een lange snijkant en, vaak, een gebogen kling. De sabel, meestal een cavaleriewapen, is afgeleid van een Hongaars cavaleriezwaard dat in de 18e eeuw uit het Oosten werd ingevoerd; het was ook een licht schermwapen dat in de 19e eeuw in Italië werd ontwikkeld voor duels. In de 20e eeuw was de militaire sabel gedegradeerd tot een ceremoniële rol, terwijl de schermsabel een van de standaardwapens van de sport was geworden.

De moderne schermsabel (zie illustratie) is niet zwaarder dan een floret – tot 500 gram (ongeveer 17,5 ounce) in gewicht – maar hij is iets korter – 105 centimeter (3 voet 5 inches) in totaal en 88 centimeter (2 voet 11 inches) in de kling. Het lemmet is V-vormig, met snijkanten langs de hele voorkant en langs ongeveer een derde van de achterkant vanaf de punt. Het is stijf aan de snijkanten maar flexibel aan de platte kanten. De handbescherming buigt terug naar de pommel, waardoor de knokkels worden beschermd.

Voetwapens.
Voetwapens.

Encyclopædia Britannica, Inc.

De regels zijn in principe gelijk aan het schermen met de floret, behalve dat het hele lichaam van de tegenstander boven het middel het doelwit is, en dat zowel aanrakingen met de snijkanten als met de punt worden gescoord. Elektrisch scoren werd de standaard in 1992, en vijf aanrakingen beslissen de wedstrijd. Een terugtocht van meer dan 10 meter (ongeveer 33 voet) scoort als een treffer tegen de verdediger.

Sabre evenementen, met hun frequente springen en rennende aanvallen en snijdende en stotende slagen, zijn waarschijnlijk de meest spectaculaire in het schermen. Ze zijn opgenomen in de Olympische Spelen en andere internationale schermcompetities. Olympische medailles zijn toegekend aan mannen in individuele sabelcompetitie sinds het begin van de moderne Spelen in 1896; teamcompetitie begon in 1908. Op de Olympische Spelen worden geen sabelwedstrijden voor vrouwen gehouden.

Neem een Britannica Premium-abonnement en krijg toegang tot exclusieve inhoud. Abonneer u nu