Vertaling uit Deepl :

Eefje ‘Sjokz’ Depoortere is de Filip Joos van de e-sports: ‘Misschien kan ik Sporza nog wat leren’.

Ze spiegelt zich graag aan Sporza-journalist Filip Joos. Met honderdduizenden volgers werd Eefje ‘Sjokz’ Depoortere de populairste presentatrice van de grootste gamecompetitie ter wereld. Nu Brussel de Europese hoofdstad van e-gaming wordt, hoopt ze op een definitieve doorbraak bij het grote publiek.

Ik heb geen goede herinneringen aan mijn schooltijd.” Als Eefje Depoortere (32) over haar jeugd praat, gaat het niet alleen om haar woorden, maar ook om haar uiterlijk. De herinneringen aan een schoolplein vol bakvissen wissen haar glimlach uit. “Ik was niet sociaal. Sterker nog, ik was niet geïnteresseerd in wat mijn leeftijdsgenoten deden. En dan was ik nog een streamer ook.” School, huiswerk, gamen en herhalen.

Als je Depoortere had verteld dat ze zou uitgroeien tot een idool met honderdduizenden fans van over de hele wereld, zou ze je hebben uitgelachen. Vandaag deelt Depoortere strandfoto’s van haar vakantie in Thailand met 676.000 volgers op Twitter en toont ze haar 460.000 volgers op Instagram hoe ze zich opknapt in haar hotelkamer. Ze geeft het niet graag toe, maar Eefje Depoortere is een wereldster.

En oké, als het gaat om volgers op social media en paparazzi die haar geen rust gunnen, krijgt ze niet de enkels van wereldsterren als Scarlett Johansson en Rihanna. Er waren geen managers of boekingsbureaus nodig om deze afspraak te regelen. Een simpel mailtje was genoeg om Depoortere uit te nodigen voor een gesprek over LAN-party’s, nerds, League of Legends, de wereld rondreizen en diepe fake porno video’s.

Eefje Depoortere, ook wel bekend als ‘Sjokz’, is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van de bekendste gezichten in de e-sports. In deze discipline nemen gamers het individueel of in teamverband tegen elkaar op. Het populairste spel, waar het meeste geld mee te verdienen valt, is League of Legends, een productie van de Amerikaanse gamestudio Riot Games. Tijdens het laatste wereldkampioenschap voetbal hebben meer dan 3 miljoen mensen de finale live in Parijs gevolgd. De winnaars, FunPlus Phoenix, gingen naar huis met 2,5 miljoen dollar en een trofee ontworpen door Louis Vuitton.

GENERAAL STUDIE

Depoortere was niet een van die finalisten, maar presenteerde het hele toernooi. Net als de afgelopen acht jaar. En we willen het niet linken aan haar West-Vlaamse roots, maar als we vragen hoe een Vlaamse vrouw incontournable wordt in de nog altijd erg mannelijke gamewereld, antwoordt ze nuchter: “Ik heb geluk gehad.” Dat zal deels waar zijn: haar carrière lijkt niet gepland te zijn.

Depoortere verdiepte zich in de moderne tijd met een focus op genderstudies aan de UGent, volgde een master journalistiek en deed nog een lerarenopleiding omdat ze nog niet wilde werken. Haar droom was toen om sportjournaliste te worden. “Ik hou van voetbal en wielrennen, maar ik had niet genoeg zelfvertrouwen om een mailtje naar Sporza te sturen: ‘Hé, wat is er, ik ben Eefje en ik kan Sporza wel wat leren’.

Het lukte haar om bescheiden e-sportblogs te schrijven. Als fervent gamer had Depoortere ontdekt dat ze het ook leuk vond om naar andere gamers te kijken. Dat het haar heel euforisch kon maken. Ze vergelijkt het gevoel met dat van voetbalsupporters. Elke Belg met een beetje voetbal in zijn hart herinnert zich nog de 9,94 seconden op het WK 2018 waarin de Rode Duivels Japan met een weergaloze counter naar de verdoemenis speelden. “E-sports kan gelijkaardige emoties opwekken. Alleen stond die discipline toen, rond 2012, nog in de kinderschoenen in Europa.”

BETUWEN BREWERY EN DRAWER

Depoortere voelde haar kleine teen – en hoopte vooral – dat er een interessante evolutie in e-sports aan zat te komen. Haar studentenjob als reporter e-sports leverde niet veel geld op. Wel kreeg ze de kans om de wereld rond te reizen. “Ik vloog op donderdag naar een evenement in Las Vegas, kwam op maandag terug en werkte vanaf dinsdag weer bij brouwerij De Halve Maan in Brugge om rond te komen.

Noch haar moeder, noch de VDAB begrepen waar Depoortere mee bezig was. Wat ze de twintiger duidelijk wilden maken: hier zit geen geld en geen toekomst in. “Geniet ervan,” zei haar moeder altijd, “maar daarna is het tijd voor een echte baan.” Intussen was ze eraan gewend dat haar dochter niet zomaar de gebaande paden zou volgen.

Tijdens Depoortere’s pubertijd moest mama Depoortere er maar beter voor zorgen dat het eten op tijd op tafel stond. Anders miste de dochter de afspraak om met haar clan een oorlog uit te vechten in het spel Unreal Tournament. “Ik was echt geobsedeerd door dat spel. Een first person shooter. Het was de eerste keer dat ik had ervaren hoe het was om online met mensen te spelen.”

Depoortere speelde op de computer in de huiskamer met een headset op. “Oké jongens. Ik heb de vlag. Ik ben aan het rennen. DEK ME!” Het is een gezinssituatie die ouders met kinderen die Fortnite spelen vandaag maar al te goed herkennen. Maar in 1999 had mama Depoortere geen idee of ze zich zorgen hoefde te maken over haar dochter. En alsof dat nog niet genoeg was, vroeg de dochter plotseling: “Mama, wil je me meenemen naar een LAN-party in Sint-Niklaas?”

“Zijn dat allemaal jongens”, moet de vraag geweest zijn. Het antwoord was ja. Depoortere laadde haar PC, met scherm (dat waren nog geen lichte flatscreens), toetsenbord en muis in de auto om in Sint-Niklaas mensen te ontmoeten die ze door en door kende maar nog nooit had gezien. “Daar ben ik socialer geworden. Daar ontmoette ik mensen met wie ik gesprekken kon voeren die me interesseerden.”

TWEEDE STOELEN

Ze beschouwt het niet langer als een belediging als mensen haar vragen of ze een echte nerd is. Wat is er mis met achter een computer zitten? Wat is er mis mee om daar aan de echte wereld te ontsnappen?

Als meisje viel Depoortere lange tijd tussen twee stoelen. “Want hoe zou ik een nerd kunnen zijn? Ik ben een meisje. Ik draag make-up.” Ze hekelt de manier waarop de mainstream media nog steeds berichten over gaming en e-sports. “Ook in Vlaanderen kijken duizenden jongeren naar uitzendingen van League of Legends of Fortnite. En het enige wat je in de krantenkoppen kan lezen, is dat het nerds zijn. Maar het publiek dat ons volgt is heel divers.”

Tegelijkertijd toont ze begrip voor de situatie. Net als haar moeder destijds, begrijpen veel mensen niet wat e-sports precies zijn. Angst voor het onbekende. Angst voor verslaving.

“Ik kan me enorm opwinden als mensen weer eens beweren dat gamen een asociale bezigheid is. Dat is niet waar. Dankzij de gamewereld ben ik vol zelfvertrouwen geraakt. En ik kan je verzekeren, ik ben niet de enige.”

Wat de bezorgdheid over verslaving betreft, kan Depoortere perfect volgen. “We moeten kinderen en ouders beschermen en hen helpen grenzen te stellen.” Vooral de lokroep van het grote geld maakt dat niet gemakkelijk. Net als kleine voetballertjes willen kleine gamers de nieuwe Messi of Ronaldo van League of Legends worden. “Maar die toekomst is alleen weggelegd voor de happy few.

Depoortere kan het weten. Op het allereerste, zij het onofficiële wereldkampioenschap na, heeft Sjokz alle edities ter plekke gecoverd. Ze groeide uit van iemand die stotterde bij het lezen van de autocue tot de verpersoonlijking van het succes van League of Legends. Ze zag spelers komen, ze zag spelers gaan.

Tijdens de grote evenementen moeten de beveiligers ervoor zorgen dat Sjokz zich zonder problemen door de massa kan bewegen. En als er een meet & greet voor handtekeningen en selfies op het programma staat, dan is de rij bij Sjokz het langst. We weten niet of Filip Joos daar van droomt.

Niet alleen haar lange staat van dienst, maar vooral de manier waarop ze met de gamers omgaat, heeft haar populair gemaakt. Ze heeft er mede voor gezorgd dat schuchtere jongens achter een computerspelletje mensen van vlees en bloed zijn geworden.

Een van de meest memorabele momenten in de gaming community is het interview van Sjokz uit 2015 met Dyrus, die net zijn pensioen had aangekondigd. De jongeman barstte in tranen uit omdat hij dacht dat hij zijn fans had teleurgesteld, waarop Sjokz een hand op zijn schouder legde en hem geruststelde dat dit niet het geval was. Een simpel, menselijk gebaar waar de wereld die op computers draait nog steeds dankbaar voor is.

“Dat is mijn werk,” zegt Depoortere, reagerend op het fragment. “Kampioenschappen worden pas bekeken als er ook interessante deelnemers zijn. Het is mijn taak om die kant te laten zien.”

UPS EN DOWNS

Sjokz zelf is niet bang om haar emoties te tonen. Tijdens de laatste finale in Parijs kon ze haar tranen niet bedwingen omdat niet het Europese G2 Esports, maar het Chinese FunPlus Phoenix met de wereldbeker naar huis kon gaan. “Ik ben enorm betrokken bij de Europese e-sports tak. Ik zie die jongens heel hard werken. En dat had een mooie beloning kunnen zijn.” Intussen koos Esports Europe, de Europese federatie voor e-sports, Brussel als Europees hoofdkwartier.

Die tranen kwamen Sjokz op veel kritiek te staan. En als een deel van de gamegemeenschap boos is, kan die heel boos zijn.

“Gelukkig heb ik geleerd om daar niet te veel aandacht aan te besteden. Maar soms is het gewoon te veel voor me. Reddit kan een genadeloze plek zijn.” Depoortere zag al pornografische photoshops en diepe nepvideo’s van zichzelf verschijnen. “Zulke beelden zijn zelfs naar mijn bazen gestuurd in de hoop dat ze me zouden ontslaan.”

Zal ze haar telefoon door het raam gooien, of gewoon stoppen met waar ze mee bezig is? “Geen van beide. Ik neem de ups en downs. En de ups zijn een stuk waardevoller.”

Toch denkt ze op 32-jarige leeftijd steeds meer na over haar toekomst. Wordt ze niet te oud voor deze wereld? Hoe lang zal League of Legends nog een populair spel blijven? Is al dat reizen nog wel de moeite waard? En moet ze niet meer tijd maken voor haar vriend?

“Vorig jaar heb ik besloten om mijn vaste contract bij Riot Games, de producent van League of Legends, op te zeggen. Ik hoopte meer tijd te hebben als freelancer. Maar het is moeilijk om nee te zeggen als je opdrachten krijgt aangeboden.”

Depoortere wil zichzelf in de toekomst blijven heruitvinden. “Ik hou nog steeds van voetbal en wielrennen, dus misschien moet ik dat mailtje maar naar Sporza sturen. (lacht) Hoe dan ook, het kan interessant zijn om met hen samen te werken op het gebied van e-sports.”