Reactieve Lymfadenopathieën Abstract. Een lymfadenopathie, d.w.z. een vergroting van de lymfeklieren, is een betrekkelijk frequente bevinding bij zowel kinderen als volwassenen en komt in de overgrote meerderheid van de gevallen overeen met reactieve veranderingen die spontaan binnen enkele weken verdwijnen. In gevallen met een duidelijke of aanhoudende vergroting van de lymfeklier of een ongewone klinische presentatie is verder onderzoek gerechtvaardigd, dat naast de klinische, laboratorium- en radiologische bevindingen berust op het histologisch onderzoek van de vergrote lymfeklier – de cruciale taak daarvan voor het onderscheid tussen kwaadaardige en goedaardige processen. Hoe belangrijk dit is, blijkt uit het feit dat reactieve lymfadenopathieën die voor lymfomen worden aangezien, tot de meest frequent verkeerd gediagnosticeerde vormen van kanker behoren. Anderzijds kunnen door de herkenning van min of meer specifieke histopathologische patronen van reactieve veranderingen de verschillende mogelijke oorzaken worden beperkt, met inbegrip van die welke anders alleen zouden worden herkend door het gebruik van hulptechnieken die veel middelen vergen. Hoe beperkter dus de differentiële diagnose op basis van het histopathologisch onderzoek is, hoe doelgerichter en efficiënter de toepassing van deze technieken kan zijn. Dit overzicht geeft een samenvatting van de essentiële histopathologische kenmerken van enkele van de meest voorkomende en best gekarakteriseerde reactieve lymfadenopathieën. Na een beschrijving van de belangrijkste morfologische patronen van lymfeklierveranderingen, zullen we individuele klinische beelden bespreken, van infectieuze en idiopathische processen tot auto-immuunziekten en geneesmiddel-geassocieerde veranderingen.