Xinjiang, de grootste regio van China, grenst aan acht landen waaronder de voormalige Centraal-Aziatische republieken van de Sovjet-Unie, Mongolië, Afghanistan, Pakistan en India.

Het kende een korte periode van onafhankelijkheid in de jaren 1940, maar China kreeg de controle terug na de machtsovername door de communisten in 1949. De volledige naam is Xinjiang Uighur Autonome Regio.

Het is de thuishaven van de Turkstalige moslim-minderheid Uighur, die ongeveer acht miljoen van de 19 miljoen inwoners telt.

Rijk aan natuurlijke hulpbronnen, is de economische ontwikkeling gepaard gegaan met grootschalige immigratie van Han-Chinezen.

Veel Oeigoeren klagen over discriminatie en marginalisatie door de Chinese autoriteiten. De anti-Han en separatistische gevoelens zijn sinds de jaren negentig toegenomen en hebben soms tot geweld geleid.

In augustus 2018 citeerde een mensenrechtenpanel van de VN “geloofwaardige rapporten” dat meer dan een miljoen mensen werden vastgehouden in contra-extremismecentra in Xinjiang, waardoor de bezorgdheid ontstond dat China de regio had omgevormd tot “een massaal interneringskamp gehuld in geheimzinnigheid”.

China ontkende de omvang van de detenties, maar gaf toe dat “religieus extremistische” Oeigoeren een heropvoeding en hervestiging ondergingen.

  • Lees volledig overzicht
  • Lees meer landenprofielen – Profielen door BBC Monitoring

FACTS

Image copyright AFP
Image caption Government censors have crept across the web

Xinjiang’s media worden streng gecontroleerd door de lokale Communistische Partij en regering. Het Urumqi People’s Broadcasting Station en het Xinjiang People’s Broadcasting Station verzorgen radio- en televisie-uitzendingen in het Chinees, het Oeigoers en in minderheidstalen.

Grootste staatskranten zijn onder meer de Chinese Xinjiang Economic Daily.

De autoriteiten hebben de toegang tot internet in Xinjiang maandenlang afgesloten na de gewelddadige onlusten in juli 2009. Bloggers, netizens en websitebeheerders werden “uitgekozen voor repressie”, aldus Reporters Without Borders.

In juli 2017 eisten de autoriteiten dat inwoners een applicatie op hun mobiele telefoons installeerden die de apparaten scant en terug rapporteert aan de autoriteiten over wat het vindt.