De veelzijdige Pedro Fernández is een veelvoudig Latin Grammy-winnende ranchera- en mariachizanger, acteur, liedjesschrijver en televisiepresentator. Hij begon zijn carrière als een wonderkind in zijn tienerjaren en is uitgegroeid tot een superster van de popcultuur die een van Mexico’s meest blijvende culturele schatten blijft. Zijn zoete, emotievolle hoge baritonstem is een nationaal handelsmerk geworden. Hij heeft meer dan drie dozijn albums uitgebracht – waaronder het Grammy-winnende Yo No Fuí – en speelde in zeven telenovelas en meer dan 25 films.
Fernández, geboren als José Martín Cuevas Cobos in Jalisco, Guadalajara in 1969, bracht zijn jeugd door in west-centraal Mexico, luisterend naar een radiostation exclusief voor ranchera’s. Rancheramuziek is een landelijke folkloristische vorm die vaak wordt vergeleken met Amerikaanse countrymuziek. Hij was een rusteloos kind dat al op driejarige leeftijd een deel van zijn energie richtte op het vertolken van ranchera- en mariachiliedjes die hij op de radio hoorde.
Fernández nam een artiestennaam aan die zijn liefdesaffaire met de rancheramuziek en twee van haar iconen weerspiegelde: Pedro Infante en Vicente Fernández. Vicente Fernández (die hem op de radio had horen zingen) was ontroerd door de vertolking van het lied “Las Carreras de Caballos” door de jongen en hielp hem aan zijn eerste platencontract door hem voor te stellen aan de opvoedende producer Rúben Galindo. Toen hij zeven jaar oud was, kreeg Fernández nationale bekendheid door zijn werk in het themalied van de film La Niña de La Mochila Azul (Het meisje met de blauwe knapzak), waarin hij ook een hoofdrol speelde. Zijn onmiddellijke succes leverde hem meer platen- en filmcontracten op en consolideerde zijn imago als wonderkind. Van 1979 tot 1986 nam hij op als Pedrito Fernández. Samen met een ander kindsterretje, Maria Rebeca Fernández, speelde hij in de films El Oreja Rajada, La Mugrosita, en La Niña de la Mochila Azul II.
In 1987 veranderde hij zijn naam in Pedro Fernández, en naarmate hij volwassener werd, verschoof zijn repertoire in de richting van romanticas (liefdesliedjes) en in reactie daarop groeide zijn publiek met fans uit Latijns-Amerika en de Verenigde Staten. Een tijd lang week hij af van zijn muzikale wortels en nam hij pophits op, waaronder de singles “El Perdedor,” “Maniquí,” en “Coqueta.” Met zijn acteerwerk in volle gang, droegen zijn opnames bij aan zijn populariteit. In de jaren ’80 en ’90 waren zijn films, televisieoptredens en hitparadeopnames alomtegenwoordig in Mexico. Van zijn album Lo Mucho Que Te Quiero uit 1993 werden meer dan 300.000 exemplaren verkocht, terwijl Mi Forma de Sentir uit 1996 meer dan een half miljoen exemplaren verkocht. In 1997 werden van Un Mundo Raro: Tributo José Alfredo Jiménez bijna een half miljoen exemplaren verkocht. Van zijn cover van Pedro Infante’s “Yo No Fuí” in 2001 gingen wereldwijd bijna een miljoen exemplaren over de toonbank, wat leidde tot zijn optreden op het muziekfestival Viña del Mar in Chili, waar hij samen met tien Chileense dansers en 25 mariachis op het podium verscheen. Het album Yo No Fuí won een Latin Grammy Award voor Beste Ranchero Album in 2001. Zijn album Corazón uit 2002 werd genomineerd voor Beste Ranchero Album, maar hij moest het afleggen tegen zijn jeugdidool Vicente Fernández. (Als gevolg van de sterke verkoop aan beide zijden van de grens, verscheen Fernández in een McDonald’s-reclame die werd uitgezonden in het Amerikaanse zuidwesten. Amarte a la Antigua (2009) kreeg een nominatie voor een Latin Grammy Award voor Best Ranchero Album. Het titelnummer werd gekozen als het afsluitende thema van de bekroonde telenovela Hasta Que el Dinero Nos Separe waarin hij ook te zien was; Fernández won er de TV y Novelas Award voor Beste Acteur mee. No Que No… uit 2012 werd genomineerd voor de Latin Grammy Award voor Beste Ranchero/Mariachi Album. Hij vertolkte ook het titelnummer tijdens de 13e jaarlijkse Latin Grammy Awards ceremonie. 2014’s Hasta el Fin del Mundo gebruikte niet alleen mariachi en ranchera maar ook banda wed tot pop ritmes. Het titelnummer werd gebruikt als het naamthema voor de telenovela — waarin hij eerder de hoofdrol speelde. Acaríciame el Corazón verscheen in 2015 en bood een groot aantal eerder opgenomen nummers met nieuwe arrangementen. Een metgezel aanbod aan Hasta el Fin del Mundo, het leverde mariachis, bandas, romanticas, en rancheras mede-geproduceerd met Jorge Avendaño. Het bevatte vier nummers met twee versies elk, en vijf video’s. Het won de Latin Grammy voor Beste Ranchero/Mariachi Album. Na tournees door Midden- en Zuid-Amerika en de Verenigde Staten nam Fernández een uitgebreide pauze van alles behalve televisiewerk, waar hij toetrad tot de cast van La Voz Kids als coach samen met nieuwkomer Daddy Yankee en terugkerend lid Natalia Jimenez. In de zomer van 2018 bracht Fernández de pre-release single “Arranquense Muchachos.”
Geef een antwoord