Inzicht in de regionale hydroklimatologische variabiliteit na de instrumentele periode is essentieel om de huidige klimatologische periode in een langer tijdsbestek te kunnen plaatsen. Dendrochronologie wordt gebruikt als een krachtig instrument om de temperatuur- en neerslagvariabiliteit van de laatste eeuwen op jaar- en zelfs seizoensschaal te schatten. De meeste honderdjarige bomen in Spanje bevinden zich echter in hooggelegen berggebieden, zodat het gereconstrueerde signaal niet representatief is voor de klimaatvariabiliteit van het laagland, waar de belangrijkste steden en het grootste deel van de bevolking en de menselijke activiteiten zich bevinden. Hier presenteren wij een neerslagreconstructie van het Bardenas Natuurpark, een semi-aride omgeving in de Ebro-vallei, op basis van 61 nieuwe boomringbreedtereeksen van Pinus halepensis Mill. De nieuwe chronologie, gekalibreerd met hoge-resolutie instrumentele neerslaggegevens, brengt een hoge en robuuste relatie aan het licht met de jaarlijkse neerslag (van vorige juni tot huidige mei) (1951-2012 CE; r = 0.78;), die de neerslagtotalen van het hydrologische jaar vertegenwoordigt. Onze reconstructie verklaart 61% van de jaarlijkse neerslag voor de periode 1951-2012 en is representatief voor de laagvlakten in het noordoosten van Spanje. We identificeerden 12 extreem droge en 11 extreem natte jaren, waarbij de eerste helft van de 20e eeuw de periode met de meest extreme episodes van de reconstructie bleek te zijn. Bovendien vonden we een sterke overeenkomst tussen onze op boomringen gebaseerde reconstructie en de op documenten gebaseerde droogteschattingen van de laaglanden (rogation ceremonies). Deze bevindingen dragen bij tot een beter begrip van de hydroklimatologische variabiliteit in het verleden in semi-aride laaglandgebieden waar de beschikbare proxy-registraties zeldzaam zijn.