Voor dit artikel zijn extra citaten nodig ter verificatie. Help dit artikel te verbeteren door citaten naar betrouwbare bronnen toe te voegen. Materiaal zonder bronvermelding kan worden aangevochten en verwijderd.
Vind bronnen: “Orange Health Service” – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (januari 2017) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)

Bloomfield HospitalEdit

Main article: Bloomfield Hospital, Orange

Het Bloomfield Hospital, voorheen het Orange Mental Hospital, werd in 1924 geopend. Het Bloomfield Hospital werd opgericht als een van de drie grote psychiatrische ziekenhuizen op het platteland van New South Wales. Het was ontworpen als een dorp waar patiënten konden leven en werken in een therapeutische omgeving. Het terrein omvatte boom- en wijngaarden en recreatiefaciliteiten, waaronder een eigen golfbaan.

In januari 2011 trok de moord op een senior lid van het verplegend personeel door een psychiatrische patiënt tijdens zijn dienst in het ziekenhuis de nationale media-aandacht en leidde tot gelijktijdig onderzoek door het Health Department, de staatscoroner en de politie. Het incident was het eerste waarbij een gezondheidswerker tijdens zijn dienst werd gedood in de staat sinds 1994 en de patiënt werd ook beschuldigd van poging tot moord op een tweede verpleegster.

Bloomfield Mental Hospital, werd officieel geopend in november 1925. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog huisvestte het psychiatrisch ziekenhuis 1596 mannelijke en vrouwelijke patiënten die afzonderlijk werden ondergebracht in de verschillende gebouwen op het terrein.

Tien jaar later bleef het aantal bewoners relatief stabiel met 1450 die in de faciliteit woonden. Bloomfield was in de begindagen bijna zelfvoorzienend met een eigen melkveestapel, wasserij, mortuarium, schoenmaker, kapper, tandarts, kapel en met maaltijden die voor de patiënten in hun individuele verblijfsgebouwen werden gekookt. Het was in veel opzichten een kleine stad die de Bloomfield Recreation Hall in het hart van veel sociale activiteiten had, waaronder dansen voor patiënten en live theaterproducties mogelijk gemaakt door het vele personeel van het ziekenhuis, waaronder migranten die Europa verlieten na de Tweede Wereldoorlog.

De gemeenschap interageerde met de bewoners van de faciliteit door het bijwonen van het jaarlijkse feest gehouden op de ovaal (nu Country Club Oval) en het bijwonen van live producties in de hal. Eenmaal per week begeleidde het personeel patiënten op busreis naar Orange, zodat ze boodschappen konden doen. In de loop der jaren is het zorgmodel geëvolueerd en omvat nu een sterke verschuiving naar ondersteuning door lotgenoten om de bewoners herstel en hoop te bieden.

Orange Base HospitalEdit

Ter aanvulling en vervanging van het oorspronkelijke Orange District Hospital (afgebroken in 1959), opende het Orange Base Hospital op 9 november 1933 en was het eerste “basis” ziekenhuis – een ziekenhuis ontworpen om een groot regionaal gebied te ondersteunen, evenals de directe township – in New South Wales. Tegen 2003 was het terrein van het Orange Base Hospital, gelegen op enkele blokken van de CBD, overbelast en verouderd geraakt. Uit een analyse van de regering bleek dat de herontwikkeling van de site moeilijk zou zijn vanwege een aantal beperkingen, waaronder de moeilijkheid om de capaciteit en de capaciteit van het ziekenhuis te behouden tijdens eventuele werkzaamheden en de waarschijnlijke oppositie van de gemeenschap, vooral als de psychiatrische faciliteiten in Bloomfield zouden worden verplaatst naar de herontwikkelde site.

Het Bloomfield-terrein kreeg daarentegen de voorkeur omdat het veel minder beperkingen kende en al in gebruik was als een gezondheidsfaciliteit, op grond die al eigendom was van het ministerie van Volksgezondheid, grenzend aan braakliggend staatsland dat ruimte bood voor uitbreiding. De locatie zou integratie met de reeds bestaande psychiatrische faciliteiten mogelijk maken, terwijl het bestaande basisziekenhuis tijdens de bouw in bedrijf zou kunnen blijven.

Tijdens een tweedaagse operatie van 15 tot 16 maart 2011 werden alle patiënten overgebracht naar de nieuwe Orange Health Service.

Het Ian Armstrong-gebouw staat nu op de plaats van het voormalige ziekenhuis en huisvest het hoofdkantoor van het NSW Department of Primary Industries en kantoren van andere overheidsdepartementen.

Orange Health ServiceEdit

Na 10 jaar plannen en bouwen en een kostenpost van $ 250 miljoen, werd het nieuwe ziekenhuis op 17 maart 2011 officieel geopend door minister van Volksgezondheid Carmel Tebbutt. Gebouwd onder een publiek-private samenwerkingsovereenkomst tussen de regering van New South Wales en een consortium genaamd Pinnacle Health Care onder leiding van bouwbedrijf Hansen Yuncken, omvat het 32.000 m2 grote ziekenhuis ook een aantal gerenoveerde gebouwen die deel uitmaakten van het oorspronkelijke Bloomfield Hospital.

In mei 2012 hebben leden van de gemeenteraad van Orange gelobbyd om de naam van het nieuwe ziekenhuis terug te veranderen in “Orange Base Hospital”, als reactie op de bezorgdheid van de gemeenschap en de medische beroepsgroep dat de huidige naam verwarrend is en de rol van het ziekenhuis als een regionaal medisch centrum niet goed weergeeft. Er werd aangevoerd dat veel kleinere klinieken worden aangeduid als “gezondheidsdiensten”, omdat ze niet hetzelfde niveau van dienstverlening bieden dat van een groot ziekenhuis wordt verwacht.

NSW Health heeft sindsdien een beleidswijziging aangekondigd, in die zin dat het ziekenhuis binnenkort weer de naam “Oranje Ziekenhuis” zal dragen binnen de “Oranje Gezondheidsdienst”.