Familie:

Buckwheat family (Polygonaceae)

Andere namen:

Origin and Distribution:

Red sorrel werd geïntroduceerd vanuit Europa en is genaturaliseerd in de gehele V.S.In Ohio komt zuring veel voor, vooral in het onvergletserde oostelijke deel van de staat en op oude meerstranden ten zuiden van Lake Erie. Rode zuring verdraagt plaatsen met weinig vruchtbaarheid of slechte drainage, maar gedijt goed op voedselrijke grond waar weinig concurrentie is van andere planten. Het is zelden een probleem in akkerland, maar kan lastig zijn in weilanden, grasland, aardbeien en grasvelden. Hij komt veel voor in braakliggende terreinen en bermen, vooral op zand- of kiezelachtige bodems waar hij moeilijk uit te roeien is.

Plantbeschrijving:

Rode zuring is een kruidachtige overblijvende plant die zich voortplant door zaden en uitgebreide ondiepe horizontale wortels. Het onderscheidt zich door zijn pijlvormige bladeren, geringe hoogte, slanke pezige stengel met omhulde knopen, en rode tot roestbruine kleur. Uit de kruipende horizontale wortels ontspruiten bovengrondse scheuten die vaak dichte groepjes vormen.

  • Wortelgestel:

    Zuringzaailingen hebben een vezelig wortelgestel, maar produceren uiteindelijk ondiepe horizontale wortels met witachtige knoppen waaruit nieuwe scheuten ontspruiten. Met uitzondering van de fijne eindwortels is het hele wortelstelsel in staat om knoppen te produceren. Een wortelfragment zo klein als een halve duim kan een nieuwe scheut doen ontstaan.

  • Zaadplanten en scheuten:

    Cotyledonen zijn langwerpig en dofgroen. Zaailingen lijken op een rozet, bestaande uit vele bladeren waarvan de vorm met de leeftijd verandert van ei- tot spade-, tot pijlvormig. De basis van de bladstelen is vaak rood of bruin.

  • Stengels:

    Bloeiende stengels zijn slank en rechtopstaand en bereiken hoogtes van 6 tot 18 inches. Een enkele kroon produceert meerdere taaie en pezige stengels die aan de top vertakt zijn. Op elk knooppunt van de stengel zit net onder de bladsteel een dunne, groengele of zilverachtige vliezige schede (ochrea). De schede omsluit de stengel als een kraag totdat deze bruin wordt en bij het ouder worden versplintert.

  • Bladeren:

    Bladeren groeien om en om langs de stengel, één blad per bladknoop. De onderste bladeren zijn lang en spadevormig zonder lobben. Middelste bladeren zijn kort en hebben bijna altijd aan beide zijden een zijlob bij de bladvoet. De bovenste bladeren zijn klein en hebben geen lobben of stengels.

  • Bloemen:

    Bloemen zijn klein en gegroepeerd langs eind- en okseltakken aan de toppen van de stengels. Rode zuring is meestal tweehuizig, wat betekent dat vrouwelijke en mannelijke bloemen op afzonderlijke planten voorkomen; aan dezelfde plant kunnen echter mannelijke, vrouwelijke en biseksuele bloemen voorkomen. De vrouwelijke bloemen zijn groenachtig, terwijl de mannelijke bloemen geel tot rood zijn. De bloei begint in mei en kan het hele groeiseizoen doorgaan.

  • Vruchten en zaden:

    Zaden zijn minder dan 1/16de duim lang, driehoekig of driezijdig, glad, glanzend, en roodachtig bruin of goudbruin. De ruwe, roestbruine schil kleeft vaak aan het zaad.

Gelijkende soorten:

Rode zuring is moeilijk te verwarren met andere soorten door zijn unieke pijlvormige, zuur smakende bladeren.

Biologie:

Rode zuring is een zeer variabele plant in bladvorm, kleur, en reactie op zowel de temperatuur als de daglengte. De plant kent waarschijnlijk twee kiemperioden, een in de lente en een in de vroege herfst. De kieming wordt bevorderd door licht, wisselende temperatuur en nitraat. Sommige populaties bloeien en zetten zaden in één enkel jaar, terwijl andere in reactie op korte dagen onvoorziene wortels produceren en dan in de volgende jaren bloeien. Een individuele kroon blijft ongeveer 18 maanden staan, gedurende welke periode zich secundaire kronen ontwikkelen langs kruipende wortelstokken. Het vermogen om klonen te vormen maakt vegetatieve voortplanting voor onbeperkte duur mogelijk; een kloon kan dus tientallen jaren oud zijn. Vers gerijpte zaden kunnen in 3 tot 4 weken ontkiemen, terwijl begraven zaden 10 tot 20 jaar levensvatbaar kunnen blijven. De kleine zaden waren vroeger vaak een verontreiniging van luzerne- en klaverzaad, wat de verspreiding ervan bevorderde overal waar deze gewassen werden geplant. Zuring is zeer goed bestand tegen zure grond, maar er zijn ook gemeenschappen gevonden op kalkhoudende substraten en er zijn berichten dat de plant het best ontkiemt op alkalische grond. De rode zuring verdraagt geen schaduw en is niet erg concurrerend, behalve op zure en voedselarme bodems, die zij beter verdraagt dan vele andere soorten. Door bemesting, kalkbemesting en een betere drainage kunnen andere soorten beter concurreren en zuring verdringen.

Toxiciteit:

Zuring wordt niet als giftig voor de mens beschouwd, en wordt vaak als potkruid of groen gegeten. Zeer zelden kan contact met de bladeren een dermatitis veroorzaken bij daarvoor gevoelige personen. Zij produceert grote hoeveelheden licht stuifmeel dat gemakkelijk door de wind wordt verspreid en hooikoorts kan veroorzaken. Rode zuring bevat oxaalzuur, dat vee kan vergiftigen als het in voldoende hoeveelheden wordt geconsumeerd; de zaden zouden giftig zijn voor paarden en schapen.

Facten en folklore:

  • Medicinaal gebruik voor verse rode zuring is onder meer het gebruik van sap voor de behandeling van urineweg- en nierziekten.

  • Rode zuring wordt beschouwd als een indicator van zure bodemomstandigheden; de plant gedijt echter ook op neutrale of licht alkalische bodems, met name die met een laag nitraatgehalte.De geslachtsnaam, Acetosella, betekent licht zuur. Het woord “zuring” is afgeleid van het Franse “sur”, dat zuur betekent.

  • Voor sommigen hebben de bladeren een citroensmaak. Als ze in heet water worden geweekt en uitlekken, lijkt de gesuikerde vloeistof op limonade.

  • Rode zuring is medicinaal gebruikt voor de behandeling van steenpuisten en huidaandoeningen, maar ook voor keelpijn. Inheemse Amerikanen gebruikten het als een tegengif voor gif.

  • Rode zuring heeft vele huishoudelijke toepassingen gehad, waaronder het glanzen van meubels en het verwijderen van inktvlekken.