Wanneer we aan Kerstmis denken, komen er veel tradities in ons op zoals hulstkransen, kerstbomen, cadeautjes en de kerstman die op bezoek komt.
Een van de misschien meer ongebruikelijke tradities die veel mensen met Kerstmis beoefenen, is het ophangen van een bos maretak in hun huis.
Het idee is dat als je er iemand onder tegenkomt, je hem een kus moet geven!
Maar waar komt deze traditie vandaan?
Wat is maretak?
Mistletoe is een plant waarover al vele honderden jaren in verhalen en mythen wordt geschreven.
Het is een zogenaamde parasitaire plant, wat betekent dat hij op andere bomen moet groeien om te krijgen wat hij nodig heeft om te leven.
Het is niet mogelijk om hem alleen in een pot of in de grond te laten groeien.
De meest voorkomende bomen waaraan hij in het Verenigd Koninkrijk groeit, zijn appelbomen, maar hij kan ook op andere groeien.
Er zijn wereldwijd wel 1500 soorten maretakken, maar de Europese maretak die wij kennen, is een soort die Viscum album wordt genoemd.
Terwijl we in het Verenigd Koninkrijk mistletoe associëren met Kerstmis, linken andere landen hem meer aan Nieuwjaar.
In Frankrijk bijvoorbeeld wordt maretak beschouwd als geluksbrenger en Fransen geven hem vaak aan vrienden als nieuwjaarsgeschenk om hen geluk te wensen in de komende 12 maanden.
Waarom kussen we eronder?
Het korte antwoord op deze vraag is dat er geen eenvoudige reden is!
De Britse traditie van kussen onder de maretak zou zijn begonnen in de jaren 1700, maar het werd veel populairder in de jaren 1800.
Vooral de Victorianen werden grote fans van het kussen onder de plant – en het is sindsdien blijven hangen!
De reden dat er niet één duidelijke verklaring is waarom we onder maretak kussen, is dat de plant al honderden jaren met veel verhalen en tradities verbonden is, en verschillende mensen zien het op verschillende manieren.
Een van de meer gangbare betekenissen is dat maretak wordt gezien als een symbool van vruchtbaarheid en leven – en dat dit de reden zou kunnen zijn waarom we eronder kussen.
In de winter, als alle bomen kaal zijn en veel planten zijn afgestorven, blijft maretak groen en kun je hem nog steeds heel gelukkig rond boomtakken zien groeien.
Hij gedijt ook goed omdat niet veel vogels maretakbessen eten omdat ze niet donker van kleur zijn. Ook niet veel andere dieren eten ze, omdat ze in grote hoeveelheden giftig kunnen zijn.
Maar dat is niet de enige mogelijke verklaring! Er zijn ook andere verhalen waarom mensen onder de maretak zijn gaan zoenen.
Oeroude Noorse en Scandinavische verhalen zijn het erover eens dat maretak betekenissen heeft van liefde en vriendschap. Er wordt gezegd dat de witte bessen van de maretak tranen zijn die de liefdesgodin Frigg huilde om haar zoon Baldr, en dat zij aankondigde dat maretak een liefdesplant moest zijn.
“Andere tradities, waaronder Griekse en Romeinse verslagen, beelden maretak af als een plant van vrede en vriendschap,” voegde hij eraan toe.
Met zoveel connecties in verschillende culturen met liefde en vriendschap, en het creëren van nieuw leven, is het duidelijk hoe een traditie van het delen van een kus eronder zich heeft ontwikkeld.
Geef een antwoord