- Jaar: 1989
- Regisseur: Dominique Othenin-Girard
- Starring: Donald Pleasence, Danielle Harris, Ellie Cornell
Na het schokkende wendingseinde van het verder weinig opzienbarende Halloween 4, vroeg iedereen zich af waar het volgende vervolg heen zou gaan nu Jamie Lloyd (Danielle Harris) een moordenaar was. Zou zij samen met haar oom Michael Myers gaan moorden? Was hij voorgoed dood en zou zij de eenzame moordenaar zijn? Nou, nee, niets van dat alles is gebeurd. Producent Moustapha Akkad besloot dat een kind geen moordenaar kon zijn, ook omdat hij dacht dat fans boos zouden worden om nog een Halloweenfilm zonder Michael Myers, dus het idee werd geschrapt.
Dat gezegd hebbende, deze film negeert die laatste scène niet helemaal. Het blijkt dat Jamie alleen haar pleegmoeder heeft aangevallen en verwond, maar haar niet heeft vermoord. Aangezien we de moord nooit echt gezien hebben, denk ik dat ik dit moet laten gaan. Jamie zit sindsdien in een psychiatrisch kinderziekenhuis, waar ze wordt behandeld voor de aanval op haar pleegmoeder en voor haar voortdurende nachtmerries over Michael Myers.
De psychische link die ze eerder met haar oom zou hebben, wordt hier flink uitgespeeld, en er wordt eigenlijk mooi op voortgeborduurd. Danielle Harris levert opnieuw een van de beste prestaties in de film als de getraumatiseerde Jamie. De eerste helft van de film is ze doofstom, maar geleidelijk aan komt ze daar overheen, en ze heeft een hechte band met haar pleegzus Rachel (Ellie Cornell) en zelfs met Rachels huisgenoten Tina en Samantha (Wendy Kaplan, Tamara Gylnn). Dr. Loomis (Donald Pleasence) controleert haar ook, omdat hij zelf bang is dat Michael Myers (Don Shanks) zal terugkeren.
Tussen moet de film retconen hoe Michael Myers het overleefde dat hij aan het eind van de vorige film door meerdere mensen werd weggeblazen. Ja, hij heeft de ontploffing op de een of andere manier overleefd en is weggekropen om zich in veiligheid te brengen, hoewel in deze film te zien is dat de politie ook dynamiet in het gebied heeft gestoken (iets waarvoor is gefilmd, maar wat niet te zien is in Halloween 4). Myers vindt veiligheid in de hut van een zwerver die hem opneemt en hem weer gezond maakt… om de een of andere reden.
Deze zwerver heeft blijkbaar ook een papegaai, want natuurlijk heeft hij die. Heeft hij op een dag zijn bescheiden, eenzame onderkomen verlaten en is hij een dierenwinkel binnengelopen? Blijft hij naar deze dierenwinkel gaan om vogelzaad te kopen? Hij is niet eens zo’n goede zwerver als hij zo dicht bij een buitenwijk woont.
Een eerdere versie van deze scène was blijkbaar opgenomen met een soort occulte ondertoon en een man die Myers uit de dood opwekte, maar dat werd op de lange baan geschoven. Ik bedoel, het zou geforceerde bovennatuurlijke thema’s hebben toegevoegd aan een film die gaat over een menselijke moordenaar (Ja, we komen bij de 6e film), maar het zou op zijn minst zinvol zijn geweest.
Hoe dan ook, op Halloweenavond doodt Michael de zwerver, want deze man is niet bepaald Kato Kaelin als het gaat om een fatsoenlijke huisgast te zijn, en hij maakt zijn terugkeer naar Haddonfield. Jamie kan, door haar psychische link met haar oom, zien hoe hij de zwerver vermoordt. Haar verpleegster (Betty Carvalho) probeert haar te helpen met haar problemen, maar helaas staat haar slechtste optreden in de film haar in de weg.
Haar acteerwerk is gewoon zo over-the-top, ze schreeuwt elk woord alsof het een soap is. Ik weet dat het een onbeduidend optreden is, maar het is gewoon vreselijk.
Het wordt niet expliciet gezegd of Rachel, Tina en Samantha studentenzussen zijn of zelfs op de universiteit zitten, maar hoe dan ook, ze wonen allemaal samen in een behoorlijk leuk huis. Rachel komt thuis, en Jamie begint zich zorgen te maken dat Michael Myers in de buurt van het huis is. De opbouw hier is echt spannend, met Michael Myers die zijn slachtoffers stalkt op een griezelige manier die hij sinds de originele film niet meer heeft gedaan.
Rachel rent uiteindelijk het huis uit en slaagt erin de politie te bellen, wat laat zien dat de film niet bang is om zijn tijd te nemen. Het helpt dat de extra muziek van Alan Howarth goed aansluit bij het bestaande Halloween-thema van John Carpenter.
Als de politie arriveert, zijn het de twee meest stereotype stuntelende agenten die je je kunt voorstellen. Er is zelfs tekenfilmmuziek en geluidseffecten die hen begeleiden! WAT? Was de redacteur zich er plotseling van bewust hoe idioot deze personages waren dat hij dit erin gooide? De gespannen scène waarin Rachel bang is vermoord te worden, volgen we op met iets uit een Mel Brooks-film. Het is vreemd.
Nadat de jongens van Lethally Stupid Weapon weg zijn, gaat Rachel terug het huis in en wordt vermoord. OK, dat is de snelle versie, want nogmaals, er zit een goede opbouw in, en we weten echt niet of het gaat gebeuren of niet. Nogmaals, dit soort spanning en verrassing is er niet meer geweest sinds de eerste film. Ik ben het met de meeste kijkers eens dat het geen goede beslissing is om een van de meest sympathieke personages uit de vorige film te vermoorden en haar irritante vriendinnen Tina en Samantha achter te laten, maar het is nog steeds een effectieve scène, zelfs (of vooral) op klaarlichte dag.
Er wordt eigenlijk maar weinig getoond van haar schaar-tegen-de-korst dood, waardoor er veel aan de verbeelding wordt overgelaten. In plaats daarvan zien we Jamie heftige stuiptrekkingen maken, omdat ze weet dat het gebeurt.
Beau Starr keert terug als sheriff Ben Meeker, die deze keer veel meer op zijn hoede is, maar dat is begrijpelijk. Zijn dochter werd gedood tijdens de laatste moordpartij, en Meeker zelf leek Michael Myers in de vergetelheid te hebben gestort. Opnieuw, na verloop van tijd, slaat hij acht op de waarschuwingen van Dr. Loomis.
Meeker’s eerste scène met Loomis geeft ons een van de beste Loomis citaten van de hele serie, “I prayed that would burn in Hell, but in my heart, I knew that Hell would not have him.” Het is verbazingwekkend dat Loomis in elke film ongeveer hetzelfde doet, en toch wordt het nooit oud of voelt het repetitief aan. Dat is het briljante acteerwerk van Donald Pleasence. Dat gezegd hebbende, Loomis is hier, net als in Halloween II, meer losgeslagen, maar als je dacht dat een moordenaar twee keer vermoord was, zou je dat niet zijn?
Helaas, met een van de meest sympathieke personages dood en ons kind hoofdpersoon nog steeds vast in het ziekenhuis, ontspoort de film een beetje. We moeten veel te veel tijd doorbrengen met Samantha en Tina en hun vriendjes Spitz (dat is de enige naam die hij heeft gekregen) en… deze kerel.
Bowzer uit Sha Na Na zou klagen dat deze kerel te over de top is! Het is alsof er twee scenarioschrijvers waren, waarvan de ene een echte film schreef en de andere een brede parodie. Waren er echt zoveel jaren ’50 Greasers in Illinois eind jaren ’80? Is deze stad zo klein dat ze de jaren ’50 pas in de jaren ’80 leerden kennen? Krijgen we in de volgende film Vietnam-protestanten? Wat ziet Tina eigenlijk in die vent? Hij lijkt zich alleen seksueel aangetrokken te voelen tot zijn eigen auto. Hij is er zo mee bezig dat het lijkt alsof de jongens van “Greased Lightning” alleen maar verliefd zijn. In een latere scène geeft Tina een vreselijke speech aan Jamie over hoe Mikey (zo heet hij echt) haar laat voelen, ook al is hij niets dan een vreselijk persoon voor haar in de hele tijd dat hij in beeld is.
Hoe dan ook, Bowzer wordt snel daarna gedood door een zeis in het gezicht, (hoewel ik persoonlijk liever had gezien dat ze hem gewoon hadden gedwongen om een waardeloze Hollywood Squares reboot te hosten) en Michael Myers steelt zijn Halloween kostuum en rijdt om Tina op te pikken voor een feestje. In een scène die een eeuwigheid duurt, realiseert Tina zich niet dat het Michael Myers is achter het masker (snap je? Het is grappig omdat ze hem Michael noemt.).
Wanneer ze stoppen bij een benzinestation voor sigaretten, leidt dit tot een van de meest beruchte momenten van de film. Door haar paranormale verbinding kan Jamie zien dat Tina in de problemen zit en ze slaagt erin een paar woorden te zeggen, zoals “winkel” en “grote vrouw”, waarmee ze een grote advertentie beschrijft van een vrouw met koekjes die haar borsten bedekt. Dan schreeuwt ze “koekjesvrouw”, wat Donald Pleasence in verwarring doet herhalen. Hoe dan ook, het leidt de politie wel naar Tina, maar iemand had deze scène moeten herschrijven.
De scènes op het Halloween-feest zijn nogal flauw en voorspelbaar. Samantha en Spitz hebben seks. Denk je dat ze vermoord worden door Michael Myers? Natuurlijk worden ze dat. Is het eng? Natuurlijk niet. Halen kinderen een grap uit met de politie en doen ze alsof ze Michael Myers zijn? Ja, natuurlijk. Is het grappig? Natuurlijk is het dat niet. Gaat het veel te lang door? Natuurlijk wel.
Jamie gaat met haar vriend Billy naar het feest, bang dat iedereen in gevaar is, en Myers begint haar en Billy in een auto te achtervolgen.
Tina offert zich op zodat Jamie en Billy in veiligheid kunnen komen, waardoor geen van de belangrijkste tienerpersonages nog in leven is.
Dr. Loomis heeft een plan om Michael Myers voorgoed uit te schakelen (in ieder geval tot de volgende film), en Jamie Lloyd stemt toe om te helpen. Loomis gebruikt Jamie als aas om Michael naar zijn oude familiehuis te lokken. Wacht eens even. Dit was het huis van de Myers in de oorspronkelijke film.
Dit is het huis van de Myers in Halloween 5: The Revenge of Michael Myers.
Deze plotselinge en complete wissel is een gewoonte die nog stamt uit de begintijd van het theater en “Not Giving a Damn” wordt genoemd. Als je hier echter overheen kunt stappen, zijn de scènes in het huis van de Myers ijzingwekkend. Net als in de eerste akte zijn we terug bij die minimalistische horrorstijl van de eerste film.
Als Loomis eenmaal gewond is, weet Jamie zich te verstoppen in een wasgoot, en de film neemt zijn tijd in de jacht. Het donkere huis is ideaal voor Michael om zich in de schaduw te verstoppen, in plaats van er gewoon te staan zoals in Halloween II of Halloween 4, en de regisseur doet echt zijn best om ons in Jamie’s schoenen te laten staan.
De terreur is hier echt. In tegenstelling tot de Myers-sequels die eraan voorafgingen, is de schurk een echte bedreiging voor onze held.
Eindelijk vindt Jamie haar weg naar de zolder van het huis, waar ze de lijken van Rachel en Bowzer aantreft.
Hmm… een vakantie, een huis vol meisjes, lijken op de zolder. Het lijkt erop dat iemand Zwarte Kerst heeft gezien. Het is een vrij duidelijke verwijzing, maar de film lijkt in meer op Black Christmas dan alleen deze ene verwijzing. Het is griezelig en verontrustend, waarbij de schrik in de laatste akte een stuk subtieler is dan in de andere Halloween-sequels, wat betekent dat de verwijzing verdiend is.
Wanneer Michael Jamie eindelijk gevangen heeft en klaar is om haar te vermoorden, zegt ze (letterlijk) “Uncle”, wat hem even stopt. Ze krijgt hem zover dat hij zijn masker afdoet, en hij laat één traan, wat haar de tijd geeft om weg te rennen.
Het was controversieel om Michael ook maar een greintje menselijkheid toe te kennen, en ik snap dat het een beetje hokey is, maar het is niet zo dat hij twee seconden later niet meteen weer begint te steken.
Jamie loopt Dr. Loomis tegen het lijf die haar weer als lokaas gebruikt om Michael in een val te lokken. Een net valt op hem, en Loomis schiet hem met een verdovingspijltje en slaat hem met een plank zo vaak dat de politie hem kan arresteren. Sheriff Meeker vertelt Jamie dat Michael Myers zal worden opgesloten tot hij sterft, maar Jamie zegt: “Hij zal nooit sterven.”
Het zou een spookachtige plek zijn om te eindigen, maar in plaats daarvan moet de film een cliffhanger forceren. Een raadselachtige Man in Black heeft Michael op verschillende momenten in de film gevolgd…
Ook helaas niet.
Ook helaas niet.
De enige manier waarop we weten dat deze mysterieuze man verbonden is met Myers, is dat ze allebei een runetatoeage op hun arm hebben. In deze slotscène breekt deze man in het politiebureau in, schiet en doodt elke agent en bevrijdt Myers. Het einde.
Waarom hebben we dit einde nodig? Het voelt meer aan als de openingsscène van de volgende film. Blijkbaar hadden de schrijvers en producers nog niet eens besloten wie die mysterieuze man was! Het was zo’n goedkope cliffhanger. Er waren geruchten dat het de tweelingbroer of vader van Michael Myers zou zijn, maar over de waarheid werd pas in de volgende film beslist.
Halloween 5 is meestal het eerste vervolg in de reeks waarover men het eens is dat het gewoon niet goed is. De tweede, derde en vierde film hebben allemaal fans die ze verdedigen als de beste sequel, maar fans van deze film zijn schaars. Hoewel ik begrijp dat deze film een aantal domme dingen bevat, moet ik toch de sterke punten prijzen, want er zijn er veel. Eerlijk gezegd, hoewel Halloween 2 Jamie Lee Curtis had en Halloween 4 een sympathieke cast van personages had, waren ze niet eng. Halloween 5 heeft momenten die echt eng zijn. Dat is een beetje wat een effectieve horrorfilm maakt.
Verhaal (13/25 Punten)
Het probeert een aantal dingen die niet werken (de slotscène, het clichématige feest), maar het slaagt er in om de uitgeklede thriller stijl van het origineel veel meer te imiteren dan Return ooit deed.
Characters (12/25 Points)
Ik veracht Tina niet zoals sommige fans, maar ze is niet zo geweldig, en haar vrienden Samantha, Spitz en Bowzer (of hoe ze hem ook noemen) zijn echt vreselijk. Twee van de meest sympathieke personages van Return, Rachel en Ben Meeker, worden ofwel vroegtijdig gedood ofwel uit beeld gebracht (en gedood op het einde), maar het is nog steeds leuk om hen te zien. Bovendien zijn de minder belangrijke personages, zoals de verpleegster en de idiote agenten, echt verschrikkelijk. Dat gezegd hebbende, ik heb veel liever de Michael van deze film dan de Michael van Halloween II of Halloween 4, en Jamie Lloyd en Dr. Loomis zijn net zo geweldig als voorheen.
Beleving (19/25 Punten)
De eerste en derde akte leunen zwaar op sfeer, en die zijn effectief. De nieuwe score is prachtig, en het klassieke Halloween-thema wordt mooi gebruikt zonder overdreven te zijn.
Originaliteit (13/25 punten)
Die middelste akte is ongelooflijk cliché, maar regisseur Dominique Othenin-Girard probeert hier duidelijk niet de zoveelste slasher te maken.
FINAL SCORE: 58%
Als ze meer van de sympathieke personages uit Halloween 4 hadden kunnen verwerken en die hadden kunnen mixen met de sfeer van Halloween 5, dan was er misschien één geweldige film geweest. Hoe dan ook, het gespannen en griezelige Halloween 5 is nog steeds de beste van de Michael Myers sequels tot nu toe.
Volgende week zullen we eindelijk die cliffhanger van het einde van deze film oplossen en zien waar het heen gaat. De week daarna, doen we hetzelfde. Dat klopt… er zijn twee verschillende versies van Halloween: The Curse of Michael Myers.
MATCH-UP HOME
HOME
Geef een antwoord