Mijn zeer ondramatische maand zonder vlees

Ik opende vandaag de koelkast en zag nog wat restjes kip liggen. Ik had honger. Dus ik keek op de kalender en ik had net 30 dagen geen vlees gegeten. De kip smaakte naar, nou… zout, knoflook en oregano. Het was niet beter dan de proteïne-verpakt zwarte bonen veggie burgers die ik heb gemaakt uit het niets voor oh, misschien een dollar of twee per stuk, en genieten heel veel.

Mijn maand zonder vlees, een eenvoudige verplichting gemaakt aan mezelf en aangekondigd aan Facebook vrienden, was volstrekt niet dramatisch. Ik ben niet afgevallen. Mijn bloeddruk veranderde niet. Ik voel me niet beter. Ik voel me niet slechter. En ik kan nog steeds mijn leeftijd in push-ups.

Anecdotes als deze bewijzen niets, natuurlijk. Voor zover ik weet, is mijn hemoglobinegehalte in de war en vallen mijn vingernagels er volgende week af. Of ik kan morgen sterven aan het vleesonttrekkingssyndroom.

Maar hier is een groot vet feit dat uit het experiment kwam: Ik heb het vlees niet gemist.

Ik ben geen vegetariër. Ik heb mijn hele leven dagelijks vis, kip of rundvlees gegeten. Ik hou van een goede gebarbecuede biefstuk. Ik zal er waarschijnlijk binnenkort nog een nemen. Maar ik ga me nu niet haasten om vlees in te slaan, want ik heb gemerkt dat het niet zo’n groot probleem is. Het is gewoon wat ik gewend was.

Hier is nog een feit: Voor de prijs van één goede biefstuk in de supermarkt, kan ik een plantaardige, bevredigende, vullende, voedzame maaltijd voor vier maken.

En hier is waarom dit allemaal echt belangrijk is: Veel minder land en water werd gebruikt om het voedsel te maken dat ik at tijdens mijn vleesloze maand – voornamelijk fruit, groenten, noten, bonen en volle granen, samen met een paar eieren, een beetje kaas, en wat late-night brown-suiker toast. Niemand is perfect. (Verdere bekentenis: Ik heb een avond sushi gegeten als onderdeel van een heerlijke familiemaaltijd, maar dat was het enige dierlijke vlees dat ik die maand heb gegeten.)

Over de hele wereld wordt ongeveer driekwart van het landbouwareaal gebruikt voor de productie van dierlijk voedsel, inclusief gewassen die worden geteeld om de dieren te voeden, volgens het World Resources Institute. Toch leveren deze dierlijke producten slechts ongeveer 37% van de eiwitten die mensen consumeren.

Deze grafiek toont de hoeveelheid land en water die wordt gebruikt om verschillende voedingsmiddelen te verbouwen, samen met de broeikasgassen die door elk worden uitgestoten:

Naarmate de wereldbevolking toeneemt, dreigen voedsel- en watertekorten. Op basis van berekeningen met betrekking tot het huidige water- en landgebruik, de productiecapaciteit en de beschikbare hulpbronnen die nog kunnen worden geëxploiteerd, zal de mensheid zichzelf binnen enkele decennia niet meer kunnen voeden, tenzij we onze eetgewoonten veranderen. Deze week heeft het Intergovernmental Panel on Climate Change een rapport uitgebracht waarin wordt geconcludeerd dat een verschuiving naar een meer plantaardig dieet een manier is om niet alleen de dreigende voedselcrisis aan te pakken, maar ook om de opwarming van de aarde te helpen beteugelen.

“We willen mensen niet vertellen wat ze moeten eten,” zei Hans-Otto Pörtner, van het IPCC. “Maar het zou inderdaad goed zijn, zowel voor het klimaat als voor de menselijke gezondheid, als de mensen in veel rijke landen minder vlees zouden eten.”

Maar wacht, zegt u, vlees levert eiwitten, en dat is essentieel voor een gezond dieet. In feite krijgen de meeste Amerikanen veel meer eiwitten binnen dan ze nodig hebben. De gemiddelde Amerikaanse man tussen de 20 en 49 jaar eet meer dan 100 gram eiwit per dag. De USDA suggereert dat een actieve 40-jarige man van 1 meter 80 en 160 kilo ongeveer 58 gram eiwit per dag zou moeten eten, volgens de USDA calculator. Een actieve vrouw van 40 jaar die 1,80 m lang en 130 kilo weegt, zou ongeveer 47 gram eiwit per dag moeten eten. Als je in dit land woont en ook maar in de buurt komt van een normaal dieet, en je traint niet voor de World’s Strongest Man competitie, hoef je je geen zorgen te maken over eiwitten.

Als je je nog steeds zorgen maakt over eiwitten, probeer dan insecten. Insecten bevatten veel eiwitten en worden aangeprezen als een andere manier om de wereld op duurzamere wijze te voeden, schreef ik onlangs.

The beef with beef

Rundvlees, zoals het meestal wordt geteeld in de Verenigde Staten, is de ergste milieuvervuiler onder de dierlijke producten, waarbij 28 keer zoveel land, 11 keer zoveel water en 6 keer meer kunstmest wordt gebruikt dan bij de productie van zuivel, pluimvee, varkensvlees en eieren (die allemaal vrij dicht bij elkaar liggen in de hulpbronnen die ze nodig hebben), volgens een 2014-analyse in de Proceedings of the National Academy of Sciences.

Aangezien rood vlees komt met bekende gezondheidsrisico’s, is het inruilen van een veggieburger voor een rundvleesburger een beetje als het inruilen van een Hummer voor een Schwinn, maar zonder een beetje te worden afgeremd.

Je hebt misschien ook gehoord dat je zult verdorren en sterven zonder rood vlees, dat wel hoge hoeveelheden belangrijke voedingsstoffen zoals vitamine B12 en zink bevat. Een van de meest kritische voedingsstoffen is heemijzer van hoge kwaliteit, dat het lichaam beter opneemt dan het ijzer dat in planten of zuivelproducten zit. Andere donkere vleessoorten kunnen helpen het ijzer te vervangen, net als kalkoen of schelpdieren, maar deskundigen zeggen dat het vervangen van heemijzer een uitdaging kan zijn voor vegetariërs. Hier zijn voedingsmiddelen die kunnen worden gekozen en vermeden om hierbij te helpen.

Toch sterven vegetariërs niet in drommen. Integendeel, uit studies blijkt dat ze ongeveer even lang, misschien langer, leven als niet-vegetariërs.

Tussen lijken de voordelen van het zogenaamde mediterrane dieet aanzienlijk te zijn. Dit is niet echt een dieet, maar een manier van eten die volgens onderzoek het risico op kanker, hartziekten en dementie kan verlagen. Het is gebaseerd op, je raadt het al, fruit, groenten, volle granen, noten, zaden en bonen, samen met olijfolie, vis, gevogelte en eieren, en kleine hoeveelheden kaas en yoghurt. Rood vlees is niet verboden, maar zeldzaam.

Ik denk dat ik jerky mis. Maar pecannoten zijn geweldig. En ik heb de onvergelijkbare zoete smaak van perziken herontdekt, de verrukking van een knapperige appel, de kaakschokkende vreugde van wortelen, en … Het is niet langer een reflex voor mij om dierlijke producten te verkiezen boven voedsel dat uit de grond komt. En als ik een paar dagen, een week, een maand geen vlees eet, ben ik er vrij zeker van dat er niets ergs zal gebeuren, en ik weet dat er goede dingen zullen gebeuren.