Pharao mier (Monomorium pharaonic).

Zogenaamd “suikermieren” of “pismieren” behoren tot de kleinste mieren, ongeveer 1/12 – 1/16-inch lang, met een licht geelbruin tot roodachtig lichaam. Dit zijn de meest voorkomende binnenmieren in Texas. Ze steken niet en bijten meestal niet. Het zijn omnivoren die zich voeden met zoetigheden (gelei, suiker, honing, enz.) en vettig voedsel (pastei, boter, lever en spek). Nesten worden zelden gevonden. Kolonies vermenigvuldigen zich door “knopvorming”, waarbij een groot deel van een bestaande kolonie met broedsel naar een nestplaats trekt.

Timmermieren (Camponotus sp.)
Veertien soorten komen in Texas voor. De grootste is de zwarte timmermier, die meestal in beboste gebieden buitenshuis wordt aangetroffen. De gewone binnensoort – Camponotus rasilis – heeft werksters met een dofrood lichaam en zwart achterlijf. De werksters variëren in grootte van ¼ tot ½ inch. Hoewel deze mieren kunnen bijten, steken ze niet. Hun pogingen om nesten te bouwen in hout kan structuren verzwakken. Ze nestelen meestal in dood hout – buiten in dode bomen/stronken of binnen (tussen houten dakspanen, in gevelbekleding, balken, dwarsbalken, boeiboorden, enz. Mierenkolonies bevinden zich vaak in scheuren en spleten tussen constructiehout, maar kunnen ook tunnels maken in constructiehout – hoewel dit in Texas zeldzaam is. Ze hebben vaak een voorkeur voor vochtig, rottend hout, hout met droogrot of oude termietengalerijen. Nesten kunnen worden gelokaliseerd door te zoeken naar hoopjes zaagsel – zoals houtschraapsel onder uitvlieggaten. Volwassen kolonies bevatten gevleugelde mannelijke en vrouwelijke vormen. De aanwezigheid van gevleugelde vormen van ¾ inch lang in huis is dan ook een aanwijzing dat er structurele schade kan optreden.

Crazy ant: Paratrechina longicornis

Dit zijn kleine, donkergrijze tot zwarte mieren die gemakkelijk te herkennen zijn aan hun extreem lange poten en antennes. Ze ontlenen hun naam aan hun gewoonte om onregelmatig rond te rennen zonder duidelijk richtingsgevoel. Hun kolonies zijn meestal te vinden in de grond onder boomstammen, stenen, landschapshout, hout, puin en onder bovengrondse zwembaden. Ze voeden zich met een grote verscheidenheid aan voedsel, waaronder andere insecten, vet en zoetigheid. Er is waargenomen dat ze vuurmieren koninginnen meenamen direct na een zwerm. Hoewel ze vooral buiten nestelen, foerageren ze ook in huizen. Het zijn omnivoren, maar ze zijn moeilijk te lokken met mierenlokaas.

Acrobatmieren: Crematogaster spp.

Dit zijn kleine mieren. De werksters zijn 1/16″ tot 1/8″ lang en normaal bruin tot zwart van kleur. Er zijn verschillende soorten die overal in de VS voorkomen. Ze hebben hun naam te danken aan hun neiging om hun buik in de lucht te steken als ze gestoord worden. Ze nestelen vaak in vochtige mulchgebieden, onder stenen, in boomstronken en onder met aarde gevulde portieken. Ze geven de voorkeur aan honingdauw die uitgescheiden wordt door bladluizen en andere kleine insecten. Ze voeden zich ook vaak met snoepjes in huizen. Deze mieren bijten onder de juiste omstandigheden, maar staan meestal niet bekend als stekende insecten.

Vuurmieren (Solenopsis spp):

Vuurmieren komen vooral voor in de zuidelijke helft van de V.S. Hun beten/stekels kunnen zeer pijnlijk en zelfs dodelijk zijn. Ze grijpen de huid stevig vast met hun kaken, en steken dan en injecteren gif. Vuurmieren draaien aan de kop en steken meer in een cirkelvormig patroon. Ze zijn polymorf, wat betekent dat de werksters niet allemaal even groot zijn. Deze mieren bouwen meestal hopen, maar kunnen ook worden gevonden in uitgegraven ruimtes onder platen, holtes in gebouwen in de buurt van de grond, elektriciteitsmeters, kabeldozen en er is zelfs bekend dat ze nesten bouwen in airconditioningunits, wat uiteindelijk tot vernieling van de unit leidt. De werksters foerageren in sporen en geven de voorkeur aan proteïnen, hoewel ze zich ook voeden met zoetigheden en vegetatie. Ze zijn bijzonder gevaarlijk voor kinderen en kleine dieren. Ze vormen een bedreiging voor pasgeboren vee en veel veeboeren plannen de geboorte van hun vee voor de winter, wanneer de vuurmieren minder actief zijn op de velden. Lokaas en vloeibare residuele toepassingen zijn doeltreffend bij de bestrijding van deze mieren. Een eenmalige toepassing op een woonstructuur werkt ook goed.

Leuke weetjes:

  • Vuurmieren veroorzaken jaarlijks voor meer dan $2 miljard aan schade. Dit zijn zowel dierenartskosten en medische kosten als schade aan landbouwgewassen.
  • De mier is een van de sterkste wezens ter wereld in verhouding tot zijn grootte. Een enkele mier kan 50 keer zijn eigen lichaamsgewicht dragen en ze zullen samenwerken om grotere objecten te verplaatsen als een groep.
  • Vuurmieren werden per ongeluk geïntroduceerd in de VS uit Brazilië in de jaren 1930 (in de lading van een schip) en ze nu teisteren 13 zuidelijke en westelijke staten.

Hoe komen we van deze bugs af?

Bij Texas Bugs werken we met veel huiseigenaren die worstelen met mieren. Bel ons op 281-954-BUGS (2847) en wij zorgen voor de juiste uitroeiing en adviseren u over de beste preventiemaatregelen.