Todd Bridgman en Stephen Cummings, beiden managementprofessoren aan de Victoria University of Wellington, waren zich van één ding bewust: de gepopulariseerde piramide kwam niet voor in Maslows bekendste werken. Zij zochten gepensioneerde professor John Ballard op, die voordien lesgaf aan de Mount St. Joseph University. Collectief waren zij van mening dat de theorie van Maslow verkeerd werd voorgesteld, hoewel management studies de piramide nog steeds aanhalen voor de laatste twee decennia.

Zij bekritiseerden de piramide: het was een onjuiste voorstelling van menselijke behoeften. Men hoeft niet 100% bevredigd te zijn op een lager niveau voordat men naar het volgende gaat. Toch houdt de piramide dit idee in stand, dat verbonden is met de pionier achter Theorie X en Theorie Y: Douglas McGregor.

Een management professor aan de MIT Sloan School of Management, Douglas McGregor was een sleutelfiguur in de zaken- en managementwereld. Toen Maslow zijn behoeftehiërarchie publiceerde, zag McGregor de kans om deze in de managementwereld toe te passen.

Hoewel McGregor geen piramide creëerde, verzuimde hij rekening te houden met vele nuances en kwalificaties die Maslow in zijn paper uit 1943 beschreef. Dit bleef zo toen Keith Davis, die in 1957 een managementboek schreef, de theorie illustreerde als een rechthoekige driehoek die naar een piek leidt.

De visuele voorstelling van Davis sloeg echter niet aan.

In 1960 publiceerde Charles McDermid, een adviserend psycholoog bij Humber, een essay dat de piramide die we vandaag kennen van de grond zag komen. In zijn artikel, “How money motivates men”, betoogde hij dat de piramide kan worden gebruikt om maximale motivatie te genereren tegen de laagste kosten.

Sindsdien schoot de populariteit van de piramide omhoog.

Onderzoek wees uit dat er geen piramides bestonden in enig werk van Maslow, waaronder zijn memo’s, brieven, papieren, persoonlijke dagboeken en leerboeken van vóór 1960 waarin Maslow wordt besproken.

Toch wordt de piramide altijd geassocieerd met Maslow, “Maslow’s Pyramid” genoemd.

De Maslow’s Pyramid baart de drie auteurs zorgen: mensen functioneren niet op die manier. In plaats van een piramide, bevelen de auteurs een ladder aan. Op een ladder staan onze handen en benen op verschillende sporten, wat kan beschrijven dat we tegelijkertijd worden beïnvloed door verschillende behoeften.

Verder onderzoek wees ook uit dat het populaire hiërarchiemodel van behoeften dat we zien onnauwkeurig is.