Velen gebruiken decriminalisering en legalisering synoniem en door elkaar, en dat is niet correct.

Decriminalisering betekent in wezen dat een bepaalde activiteit niet langer als strafbaar gedrag wordt beschouwd en alleen als een civiele overtreding kan worden behandeld, maar die activiteit is niet gereguleerd. Legalisatie betekent uiteindelijk de mogelijkheid om een bepaalde activiteit wettelijk te reguleren, alsmede het feit dat die activiteit niet langer wordt beschouwd als crimineel gedrag. Een goed artikel dat de duizelingwekkende verschillen tussen decriminalisering en legalisering belicht is van The Economist, getiteld “A half-smoked joint: Decriminalisering van drugs laat de boeven met het geld zitten. Legaliseer drugs in plaats daarvan.”

Waarom is het verschil tussen de twee zo belangrijk?

Decriminalisatie is NIET genoeg als het gaat om marihuana. Zoals The Economist opmerkt, moet decriminalisering slechts een stap zijn in de richting van legalisering en regulering. Maar marihuana gewoon decriminaliseren (zonder meer) helpt om het bestaande gevaarlijke criminele monopolie erop in stand te houden. Zoals The Economist het eenvoudig stelt:

Decriminalisatie is slechts de helft van het antwoord. Zolang het leveren van drugs illegaal blijft, zal de handel een crimineel monopolie blijven. Jamaica’s gangsters zullen de volledige controle over de ganja-markt blijven houden. Zij zullen doorgaan met het corrumperen van de politie, het vermoorden van hun rivalen en het pushen van hun producten aan kinderen. Wie in Portugal cocaïne koopt, ondervindt geen strafrechtelijke gevolgen, maar met zijn euro betaalt hij wel de lonen van de misdadigers die in Latijns-Amerika koppen afzagen. Voor de drugsproducerende landen is het de slechtste van alle werelden om de druggebruikers te ontzien en er tegelijkertijd op aan te dringen dat het produkt illegaal blijft.

Daarom heeft decriminalisatie alleen zin als een stap naar legalisatie. Jamaica en andere landen die gefrustreerd zijn over het huidige regime zouden het beleid moeten overnemen dat is gepionierd door het moedige Uruguay, Colorado en de staat Washington, de enige plaatsen in de wereld die criminelen uit de markt hebben gezet. Door cannabis te legaliseren, van de teelt tot de detailhandel, hebben deze landen de industrie weggekaapt van misdadigers en in handen gegeven van gezagsgetrouwe ondernemers. In tegenstelling tot de maffia betalen zij belasting en houden zij zich aan de regels over waar, wanneer en aan wie ze hun producten mogen verkopen. Geld dat wordt bespaard op de politie kan worden besteed aan de jacht op echte criminelen, of aan de behandeling van verslaafden.

Voor een groot deel geeft het decriminaliseren van cannabis ammunitie aan tegenstanders van legalisatie. Als marihuana ongereguleerd blijft, zullen bendes en drugskartels immers nog steeds een grote rol spelen in de cannabisindustrie en is de kans groter dat kinderen toegang krijgen tot cannabis. Tegenstanders van marihuana kunnen deze twee zaken dan gebruiken om cannabis in grote lijnen met een kwaad penseel af te schilderen. Om deze argumenten weg te nemen (of op zijn minst te verzachten) is legalisatie nodig.

Dus, als je het hebt over decriminalisatie versus legalisatie, wees er dan zeker van het verschil tussen de twee te herkennen en realiseer je dat decriminalisatie slechts een halve stap is op weg naar legalisatie.

Heb je het begrepen?