Voor sommige mensen kan het leven in hun hoofd, verloren in hun gedachten, een voortdurende afleiding zijn die ons leven een wankele wending geeft. De meeste mensen die veel tijd doorbrengen met dagdromen en fantaseren, hebben vaak weinig aandacht voor de wereld buiten hun hoofd. Helaas realiseren de meeste mensen die in hun hoofd leven zich niet eens hoe vaak ze gedachtenreizen maken, totdat het onder hun aandacht wordt gebracht. Als we jong zijn en in gedachten verzonken raken, worden we meestal bestempeld als dagdromers of een ander woord dat een bewuste keuze suggereert om ons emotioneel van de buitenwereld te verwijderen. Velen van ons, die het grootste deel van hun leven in hun hoofd leven, kiezen er echter niet voor om innerlijk in beslag genomen te worden. Naar binnen vluchten is eerder een copingmechanisme geworden om dingen, gebeurtenissen of mensen aan te pakken die we onaangenaam of verontrustend vinden. Het is niet ongewoon dat mensen die in hun hoofd leven, zich afgesneden voelen van hun fysieke wereld, toekijkend hoe die zonder hen doorgaat zonder zich er volledig mee bezig te houden.

Verleden trauma en angst kunnen dienen als positieve correlaten voor individuen die worstelen met vermijdingsproblemen. We gaan allemaal verschillend om met problemen en uitdagingen, d.w.z. sommigen van ons kiezen ervoor de confrontatie aan te gaan, sommigen reageren impulsief, sommigen geven anderen de schuld van onze problemen, anderen worden zo negatief beïnvloed door de uitdagingen dat ze zich innerlijk terugtrekken. Ons sociaal ongemakkelijk voelen, verlegenheid, en dingen vermijden die we als uiterst onaangenaam ervaren, kunnen ons op een pad van vermijding brengen. Door een interne wereld te creëren en in stand te houden, krijgen we de kans om ons aan te passen en dingen en mensen die we onaangenaam vinden, te verwijderen. Deze interne omgeving stelt ons in staat voortdurend controle te hebben over alles en iedereen in onze wereld, een controle die zich gewoonlijk niet uitstrekt tot onze fysieke omgeving.

6 Gevolgen van in je hoofd leven zijn onder meer:

  • Verlies van tijdsbesef
  • Beperking of verhindering van je vermogen om echt contact te maken met iemand anders
  • Interne retraites die kunnen optreden op momenten dat je mentaal aanwezig moet zijn
  • Het opbouwen en onderhouden van romantische relaties kan uiterst moeilijk zijn
  • We kunnen een air uitstralen van zelfingenomenheid
  • We kunnen een air uitstralen van zelfabsorptie of zelfbetrokkenheid zonder rekening te houden met anderen
  • Door veel tijd in ons hoofd door te brengen, kunnen dingen en mensen om ons heen onwerkelijk lijken

In ons hoofd leven is het equivalent van naar een film op een groot scherm kijken. Leven in ons hoofd stelt ons in staat een rol als toeschouwer aan te nemen. Deze rol stelt ons in staat toe te kijken hoe anderen zich engageren en veranderd worden door levenservaringen en uitdagingen, terwijl wij nooit echt betrokken raken. Door te kijken in plaats van betrokken te raken, verkleinen we de kans dat we worden blootgesteld aan dingen die we verontrustend of onaangenaam vinden. We beperken ook de kans dat we onze kwetsbaarheden aan anderen tonen, waardoor we de kans dat we gekwetst worden, naar we aannemen, beperken. In een poging om zowel met anderen als met de wereld om ons heen om te gaan, moet je leren hoe je aanwezig kunt worden.

6 nuttige tips die onze kans om aanwezig te worden en te blijven kunnen vergroten:

  • Neem een diepe, zuiverende adem
  • Start met je bewust te worden van tijden, mensen en gebeurtenissen die leiden tot interne terugtrekking.
  • Maak aantekeningen over hoe vaak en hoe lang u de neiging hebt te fantaseren.
  • Hanteer gedachtenstop of gedachtenomleiding
  • Stel vast wat u voelt en waarom u zich zo voelt, d.w.z., wat u probeert te ontvluchten
  • Benoem extra opties om om te gaan met datgene waaraan u probeert te ontsnappen in plaats van het volledig te vermijden