Old San Antonio Road Map
Tijdens de Spaanse koloniale periode in Amerika, legden de Spanjaarden verschillende koninklijke wegen aan, die verafgelegen gebieden met Mexico Stad verbonden. Een daarvan was El Camino Real de Los Tejas, ook wel de Koninklijke Weg genoemd, de Koningsweg, de Oude San Antonio Weg, en de San Antonio-Nacogdoches Weg. Het steeds veranderende pad van 1000 mijl vormde de enige primaire route over land van Mexico Stad, over de Río Grande rivier naar Los Adaes, de eerste hoofdstad van de provincie Texas, in het huidige noordwesten van Louisiana. Andere Caminos Reales werden ook opgericht door de Spanjaarden, met inbegrip van de missiepad langs de kust van Californië en de weg van El Paso, Texas naar Santa Fe en Taos, New Mexico, bekend als de El Camino Real de Tierra Adentro.
Niet elke route die door de Spanjaarden werd gebruikt tijdens hun verkenning en vestiging van Nieuw-Spanje voldeed aan de vereisten om als Camino real te worden aangemerkt. Caminos Reales verbonden economisch belangrijke Spaanse steden, hoofdsteden van provincies, en mijnen die charters bezaten die koninklijke privileges verleenden.
Volgend gevestigde Indiaanse paden en handelsroutes, werd het voor het eerst gebaand door verschillende Spaanse expedities in de late 17e eeuw om een reeks van Spaanse missies en posten te verbinden. De weg werd ook ontwikkeld om Franse en Engelse indringers in het noordoostelijke grensgebied van de Spaanse grensgebieden tegen te gaan. De nederzettingen die zich langs de weg vormden, behoorden tot de eerste steden en gemeenschappen van de staat.
Spaanse Conquistador
De aanleg van het pad was het resultaat van drie expedities. In 1690 leidde Alonso De León zijn vierde expeditie naar Texas, met als doel de oprichting van de kortstondige missie San Francisco de Los Tejas in het huidige Houston County. Het jaar daarop stak Domingo Terán de Los Ríos, de eerste provinciale gouverneur van Texas, de Rio Grande over met extra missionarissen voor de missies in Oost-Texas. Terán volgde grotendeels dezelfde route als De León, maar verlegde zijn route om een groep naar Matagorda Bay te sturen om daar bevoorradingsschepen te ontmoeten. In 1693 ging Gregorio de Salinas Varona rechtstreeks van de Rio Grande naar de missies in Oost-Texas, waarmee de route verder werd gedefinieerd als een directe route.
Hoewel soms gedacht wordt aan één enkele weg, is het nauwkeuriger om de El Camino Real de Los Tejas te beschrijven als een netwerk van paden, met verschillende routes die op verschillende momenten werden gebruikt. Talrijke toevoerwegen vertakten de hoofdweg. Andere segmenten verschenen pas veel later, waarbij de paden samenkwamen in San Antonio en Nacogdoches, de enige twee bevolkingscentra in die vroege dagen. Het pad varieerde ook door overstromingen en indiaanse bedreigingen.
De route tussen de Rio Grande en San Antonio verplaatste zich in de loop der tijd geleidelijk in zuidoostelijke richting door de bedreigingen van de Apache en Comanche stammen. In het begin werd de route bijna uitsluitend gebruikt door Spanjaarden die noordoostwaarts trokken en dienden als reddingslijn voor de missies, als handelsroute en als veepad. Tegen de jaren 1820 begonnen echter talrijke Anglo-immigranten het pad te gebruiken van Nacogdoches naar nieuwe nederzettingen verder naar het westen. Moses Austin doorkruiste het pad op weg naar San Antonio om in 1820 bij de Spaanse regering een emperiumsubsidie aan te vragen. Veel Anglo-Amerikaanse kolonisten kwamen Texas binnen bij Gaines Ferry aan de Sabine River en arriveerden in Nacogdoches en het binnenland van Texas. Delen van deze wegen werden niet alleen gebruikt om te reizen; ze vormden ook enkele van de vroegste politieke grenzen, zoals het scheiden van landsubsidies, en werden later districtsgrenzen.
De El Camino Real de Los Tejas verschafte toegang tot mobiele legers, waaronder Spaanse, Franse, Mexicaanse, Republiek Texas, en Amerikaanse, en hielp bij het bepalen van de zuidelijke en westelijke grenzen van de Verenigde Staten en Mexico. Duizenden Amerikaanse immigranten kwamen Texas binnen via een gedeelte van de Camino Real dat bekend staat als de San Antonio Road. Hun aanwezigheid en activiteiten leidden tot de opstand tegen Mexico en tot de onafhankelijkheid van Texas en de uiteindelijke staat.
Missie San Fransisco de la Espada, de meest zuidelijke van de missies in San Antonio, Kathy Weiser-Alexander.
De route vormde meer dan 150 jaar lang de enige primaire route over land van de Rio Grande naar de vallei van de Rode Rivier en diende als kanaal voor verkenning, handel, migratie, vestiging en als middel tot verandering. Door culturele en taalkundige groepen met elkaar te verbinden, bevorderde het pad een mix van Spaanse en Mexicaanse tradities, wetten en culturen met die van Anglo-Amerikanen, wat resulteerde in een rijke erfenis die wordt weerspiegeld in de mensen, plaatsen, muziek en kunst van Texas en Louisiana vandaag.
Na de onafhankelijkheid van Texas raakte de weg in onbruik omdat de nadruk meer op noord-zuidroutes kwam te liggen. De route werd verlegd om ruimte te bieden aan nieuwe nederzettingen en nieuwe markten en toegang te bieden tot de kusthandel. Kort na de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog kreeg de Old San Antonio Road weer wat van zijn vroegere belang toen potentiële goudzoekers massaal westwaarts trokken tijdens de California Gold Rush.
Later, tijdens de Burgeroorlog, diende de weg als een belangrijke route voor het transport van troepen en voorraden. Na de oorlog werden grote delen van de route verlaten ten gunste van nieuwere, kortere wegen die de groeiende steden van Texas met elkaar verbonden. In het laatste deel van de negentiende eeuw, toen de spoorwegen door Texas raasden, werden bijna alle wegen verlaten, behalve voor lokaal vervoer. Latere snelwegen zouden echter soortgelijke paden volgen, waaronder I-20, U.S. Highway 59, en Texas Highway 21.
In 1915 trok de Texaanse wetgevende macht $5.000 uit om een overzicht te maken van de Oude San Antonio Weg door Texas, en de Dochters van de Amerikaanse Revolutie richtten al snel roze granieten markeringen op langs het oude pad. Bij de 300e verjaardag van de oude weg, in 1991, werd de Old San Antonio Road Preservation Commission opgericht om de historische en archeologische bewijzen langs de oude route te bestuderen.
In 2004 slaagde de Texaanse senator Kay Bailey Hutchison erin het Congres ervan te overtuigen El Camino Real de Los Tejas in Texas en Louisiana als een nationale historische corridor aan te wijzen. Het pad loopt van de Missie San Juan Bautista Guerrero, Coahuila, Mexico naar Fort St. Jean Baptiste Nachitoches Parish in Natchitoches, Louisiana. Tegenwoordig beheert de National Park Service El Camino Real de Los Tejas in samenwerking met andere federale, staats- en lokale instanties, non-profitorganisaties en particuliere landeigenaren.
Meer informatie:
El Camino Real de los Tejas
PO Box 728
Santa Fe, New Mexico 87504-0728
505-988-6098
Old Stone Fort, Nacogdoches, 1885
Geef een antwoord