Toen ik opgroeide in Noord-Minneapolis, dachten collega-lutheranen dat rooms-katholieken een kruisbeeld droegen en protestanten een leeg kruis. In werkelijkheid worden in lutherse en rooms-katholieke kerkgebouwen beide soorten kruisen getoond. Geen van beide kruizen is goed of fout.
Lutheranen vermijden niet op rooms-katholieken te lijken. Wij beschouwen onszelf als de oorspronkelijke katholieken. Omdat de kerk van Rome afdwaalde van Gods waarheid, namen Luther en de kerk van de Reformatie een standpunt in. Het fundament van ons standpunt is de Heilige Schrift van het Oude en Nieuwe Testament.
De eerste christenen gebruikten een kruis als christelijk symbool. Hoewel er geen bijbels gebod is, namen de eerste christenen al snel de gewoonte aan om het kruisteken op hun lichaam te maken. Een kruis werd gevonden in een christelijke ontmoetingsplaats in Herulaneum, een stad in de buurt van Pompeii die werd verwoest door de uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus.
Kruisen symboliseren het lijden en de dood van onze Verlosser, de Heer Jezus. God zond Zijn Zoon naar deze wereld om geboren te worden uit de maagd Maria en om te lijden en te sterven voor de zonden van de wereld. In zijn evangelie heeft Matteüs op drie plaatsen de voorspellingen van Jezus over zijn lijden, dood en verrijzenis opgetekend (Matteüs 16:21, 17:22, 20:17-20). Hij troostte de Emmaüsgangers na Zijn verrijzenis: Toen zei Hij tot hen: “O dwazen, en traag van hart om te geloven in alles wat de profeten gesproken hebben! Had de Christus deze dingen niet moeten lijden en in Zijn heerlijkheid moeten ingaan?” En beginnende bij Mozes en al de profeten, legde Hij hun in al de Schriften de dingen uit, die op Hemzelf betrekking hebben (Lukas 24: 25-27).
God moest in Zijn rechtvaardigheid alle zonde straffen, ook onze zonde. God heeft Jezus gemaakt om onze zonde te zijn, zodat Hij ons niet zou hoeven straffen (2 Korintiërs 5:21). Dit is de boodschap van de Kerk, zoals de H. Paulus heeft verklaard: Want de Joden vragen om een teken en de Grieken zoeken wijsheid; maar wij prediken de gekruisigde Christus, voor de Joden een struikelblok en voor de Grieken dwaasheid (I Korintiërs 1:22-23). Want ik heb mij voorgenomen onder u niets te kennen dan Jezus Christus en Hem gekruisigd (I Korintiërs 2:2). Een kruis of crucifix boven het altaar, om onze nek of aan onze muren herinnert ons eraan dat Jezus zoveel van ieder van ons hield dat Hij bereid was in onze plaats de hel te ondergaan, zodat de Heilige Drievuldigheid ons onschuldig kon verklaren aan al onze zonden.
Een crucifix symboliseert op een meer grafische manier Jezus’ lijden, maar het lege kruis verkondigt ook Zijn dood. Beide zijn symbolen. Lutheranen zijn noch geboden noch verboden om de een boven de ander te gebruiken. Het zijn slechts herinneringen.
Jezus heeft het gelovigen ook opgedragen: Toen zeide Jezus tot Zijn discipelen: Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf, neme zijn kruis op en volge Mij. Want wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest om Mijnentwil, zal het vinden. Want wat baat het een mens, als hij de gehele wereld wint, en zijn eigen ziel verliest? Of wat zal een mens geven in ruil voor zijn ziel?” (Matteüs 16:24-26).
Jezus heeft voor ons aan een kruis geleden. Wij leven ook onder een kruis. Wij verwachten dat de wereld ons haat. Wij zullen lijden, net als onze Heer. Ons kruis zal van ons worden weggenomen op de grote dag van de opstanding van het lichaam. Tot die tijd hangt het om onze nek.
Treurig genoeg kwam één kruis dat Luther te verduren kreeg tijdens de Reformatie van de kant van de Zwitserse theologen. Zij vonden dat hij niet ver genoeg ging. Als onderdeel van hun reformatie werden alle afbeeldingen, inclusief het kruisbeeld, uit hun kerken verwijderd. Zij geloofden dat zulke beelden afgoderij waren. Het lege kruis kreeg de voorkeur. Sommige gereformeerde voorgangers leren dat het lege kruis Jezus’ opstanding symboliseert. Dit is niet juist. De lege graftombe bewijst de opstanding. Het kruis is een symbool van lijden.
Tot Jezus wederkomt, leven wij onder het kruis. We zullen lijden. We zullen in Jezus sterven in de zekere en zekere hoop op eeuwig leven. Tot die tijd herinneren het kruisbeeld en het lege kruis ons eraan dat Jezus ons heeft liefgehad tot in de dood. Zelfs in ons lijden behoren wij Hem toe.
Reverend Charles Keeler
Resurrection Lutheran Church
Winter Haven, FL