Laryngitis

Wat is laryngitis?

Laryngitis beschrijft ontsteking van de stembanden, ongeacht de oorzaak. Bijgevolg is het wat artsen noemen een niet-specifieke term, of een enigszins generieke diagnose. In het geval van heesheid die gepaard gaat met keelpijn, hoest en koorts, en die slechts enkele dagen duurt, is keelontsteking waarschijnlijk een adequate diagnose, aangezien de meeste van dergelijke gevallen van virale oorsprong zijn en zullen oplossen met rust, hydratatie en andere routinematige maatregelen. Onder bepaalde omstandigheden kunnen antibiotica aangewezen zijn, zoals bepaald door uw arts.

Als de stemverandering niet oplost zoals verwacht samen met de andere symptomen van een verkoudheid of griep, moet een oorzaak voor de heesheid worden vastgesteld. Meer dan waarschijnlijk is het geen infectie, aangezien het immuunsysteem van het lichaam is toegerust om op dit soort infectieuze organismen te reageren. De voornaamste oorzaken van chronische irritatie van de stembanden zijn zure reflux, allergieën en sigarettenrook (ook passief). Het is ook mogelijk dat er een kleine onregelmatigheid van de stemband bestaat – zoals een poliep of een cyste – en dat die niet merkbaar is zonder bijkomende ontsteking. Dit is soms het geval bij de persoon die opmerkt dat een verkoudheid “altijd naar mijn stembanden gaat”.

“Laryngitis” wordt soms gebruikt om aanhoudende heesheid te verklaren. Dit is misleidend, niet alleen vanwege de waarschijnlijke onnauwkeurigheid, maar ook omdat heesheid een vroeg teken kan zijn van een ernstiger probleem. Als er een stemverandering optreedt die langer dan twee tot drie weken niet verbetert, moeten de stemplooien zelf worden onderzocht door een daarvoor opgeleide arts. Hij of zij moet in staat zijn een meer specifieke reden voor de verandering aan te geven en een behandeling kunnen aanbevelen.

Laryngitis is niet hetzelfde als heesheid. Als de heesheid langer dan twee weken aanhoudt, vooral zonder koorts of andere tekenen van ziekte, is een eenvoudige laryngitis geen geschikte diagnose.

Wat zijn de symptomen van laryngitis?

Laryngitis geeft over het algemeen heesheid die erger wordt bij stemgebruik. Als de oorzaak van de keelontsteking besmettelijk is, kan er ook koorts en keelpijn zijn, en misschien hoest.

Hoe ziet keelontsteking eruit?

De stemplooien hebben kleine bloedvaten die groter worden bij irritatie of infectie, waardoor ze er bloeddoorlopen uitzien. Ze zijn vaak gezwollen, met een dof, ruw uiterlijk dat hun typische satijnen glans vervangt. Met een endoscoop met lagere resolutie, zoals een flexibel fiberoptisch instrument, is dit misschien niet zichtbaar en zien de plooien er gewoon roze uit in plaats van hun gebruikelijke witte kleur.

Deze stemplooien vertonen tekenen van een vroege virale laryngitis, bloeddoorlopen van uiterlijk met een overmaat aan slijm.

Voor (links) en na (rechts) de behandeling van een geval van bacteriële laryngitis. Aanvankelijk zijn de stemplooien gezwollen, met roodheid en korstvorming. Pus is zichtbaar aan de onderkant van de foto. Na een antibioticakuur blijft er enige ontsteking, maar de infectie is grotendeels verdwenen.

Hoe wordt laryngitis behandeld?

Initiële maatregelen om een keelontsteking te behandelen zijn grotendeels een kwestie van gezond verstand – laat de stem rusten en blijf goed gehydrateerd. In de meeste gevallen zal dit voldoende zijn om een virale infectie af te schudden. Als de hoest geel of groen gekleurd sputum produceert, of een laagje achter in de keel, kan er sprake zijn van een bacteriële infectie die antibiotica rechtvaardigt. Keelontsteking die zich langzaam ontwikkelt, zonder koorts, keelpijn of andere tekenen van infectie, kan een irritatie van andere oorsprong zijn.

De meeste gevallen van keelontsteking zijn behandelbaar met medicijnen, en keelontsteking op zichzelf is geen reden voor een operatie.

Het kan niet genoeg benadrukt worden dat “keelontsteking” geen adequate diagnose is voor heesheid die langer dan twee weken aanhoudt. In een dergelijk geval moeten de stembanden worden onderzocht om een andere diagnose uit te sluiten. Dit geldt vooral voor rokers, die een hoog risico op larynxkanker hebben.