Hoe je het ook noemt – liefdeshandschoen, salamislinger, of Casanova’s koosnaampje, “English riding coat” – er gaat niets boven het moderne latex condoom voor het kosteneffectief blokkeren van conceptie en seksueel overdraagbare infecties. Bij correct en consequent gebruik kun je erop rekenen dat een door de FDA goedgekeurde Jimmy hat of Johnny bag het risico op postcoïtale chaos zo goed als uitsluit, van vaderschapskwesties en HIV na het vrijen, tot peniswratten en het gevoel dat je urinestraal in brandende kerosine is veranderd. (Dat laatste scenario – mijn overleden oom Phil’s beschrijving van de oorlogsklap die hij opliep na onbeschermde seks met een Italiaanse prostituee – geeft mijn piemel nog steeds de kriebels.)
Met zoveel problemen die zo gemakkelijk te omzeilen zijn, waarom zien de meeste mannen de rubberen dwangbuis als het equivalent van de passie van kruisbloemige groenten en flosdraad? Een voor de hand liggende reden: Condooms zijn ook zeer effectief in het blokkeren van plezier, spontaniteit en emotionele intimiteit.
“Misschien wel de meest universele waarheid gedeeld door mannen over de hele planeet is dat ze een hekel hebben aan het dragen van condooms,” zegt Danny Resnic, een L.A. ondernemer die zijn eigen condoomontwerpen ontwikkelt. “Het basisontwerp voor het moderne condoom werd een paar jaar voor de eerste succesvolle vlucht van de gebroeders Wright ontwikkeld. Sindsdien hebben vorderingen in de luchtvaart sondes naar Mars gestuurd, maar afgezien van de introductie van latex, is het condoom bijna identiek aan hoe het was.”
Of, om de situatie in een nog deprimerender licht te plaatsen, we zijn in feite een stapsgewijs verbeterde versie aan het uitrollen van de barrière contraptie die voor het eerst werd afgebeeld in Franse grotschilderingen circa 10.000 v. Chr.
WANNEER HET OP Lichamelijke GEVOEL AANkomt, is seks met een condoom misschien niet zo erg als dineren met een boterhamzakje op je tong, maar de analogie is niet zo ver gezocht. Hoe dun latex ook uitrekt, het blokkeert nog steeds een kardinaal kenmerk van seks: het heerlijk glibberige gevoel van huid op huid.
Getwijfeld, dit kan enigszins worden gesimuleerd door glijmiddelen aan de binnen- en buitenkant van het condoom toe te voegen. In een recente online advertentie voor zijn Performax Intense condoom, bijvoorbeeld, pocht Durex dat zijn nieuwe product “ontworpen is om haar te versnellen en hem te vertragen” – dit laatste dankzij een speciaal glijmiddel aan de binnenkant van het condoom dat gemaakt is om het hoogtepunt van de man te vertragen. Trojan beweert dat het “ultrazachte” glijmiddel in zijn Pure Ecstasy condooms zowel mannelijke als vrouwelijke gebruikers in staat stelt om “het plezier te voelen, niet het condoom!”
Toch is latex liefde voor veel mannen niet helemaal hetzelfde.
Vrouwen zijn er ook niet zo blij mee, zegt Jenny Higgins, Ph.D., een assistent-professor in gender- en vrouwenstudies aan de Universiteit van Wisconsin in Madison. Toen Higgins 3.210 vrouwen ondervroeg, viel het haar op dat velen de nadelen van condoomseks op vrijwel dezelfde manier beschreven als mannen deden.
“Ik denk dat we gewoon hebben aangenomen dat het er voor vrouwen niet zo veel toe doet,” zegt ze. “Maar veel vrouwen klaagden over dezelfde dingen die mannen doen: verminderde sensatie, verminderde opwinding, gewoon niet van het gevoel houden. In mijn werk gebruik ik de term ‘seksuele esthetiek’: de geur, smaak en aanraking van de ervaring. Zoals een vrouw het formuleerde: “Ik haat het hoe condooms aanvoelen. Ik haat de manier waarop ze smaken. Ik haat de manier waarop ze ruiken.””
Mannen hebben natuurlijk een extra last: We hebben te kampen met het ongemak van het daadwerkelijk dragen van de dingen. Een veelgehoorde klacht hier is dat het uitgerolde uiteinde van het condoom te strak zit, zoals een opgeblazen bloeddrukmanchet.
Voor zowel mannen als vrouwen is een ander negatief punt dat de man een pauze moet nemen van de actie om zich om te kleden. In het onderzoek van Higgins, gepubliceerd in het tijdschrift Perspectives on Sexual and Reproductive Health, meldde bijna 30 procent van de vrouwen dat hun opwinding verdampt tijdens dit intermezzo. En bij mannen komt het probleem vaak genoeg voor om een nieuwe diagnose te stellen: CAEP, of condoom-geassocieerde erectieproblemen.
Onderzoek heeft aangetoond dat maar liefst 28 procent van de mannen zijn erectie verliest tijdens het omdoen van een condoom – en als het eenmaal om is, heeft tot 20 procent problemen met het behouden van een erectie tijdens de geslachtsgemeenschap zelf.
“CAEP is zeker in opkomst als een nieuwe zorg,” zegt Richard A. Crosby, Ph.D., voorzitter van de afdeling gezondheidsgedrag aan de Universiteit van Kentucky, die eraan toevoegt dat zelfs jonge, gezonde mannen die geen onderliggende risicofactoren voor erectiestoornissen hebben, vaak aan de aandoening lijden. Om redenen die niet volledig worden begrepen, helpen medicijnen zoals Viagra ook niet altijd. In een studie uit 2013 suggereren Crosby en zijn coauteurs dat CAEP een “herhalende cyclus” van prestatieangst en afleiding kan worden, waardoor getroffen mannen veel minder geneigd zijn om veilige seks te hebben.
Er is ook het feit dat zelfs in ons vermoedelijk verlichte tijdperk, condoomgebruik nog steeds bagage met zich meebrengt. “Toen we ons bedrijf in 1987 begonnen,” zegt Davin Wedel, oprichter en president van Global Protection Corp, “was alleen al het woord ‘condoom’ hardop zeggen hetzelfde als ‘dildo’ zeggen – de hoofden van mensen draaiden. Er was een gevoel dat condooms iets waren om met prostituees te gebruiken, niet om in beleefd gezelschap te bespreken. Sociale marketing heeft sindsdien veel gedaan om de identiteit van condooms te helpen veranderen van iets smerigs in iets veel acceptabels.”
Toch, zegt Higgins, zolang condooms in de eerste plaats blijven worden gezien als een venerisch pantser, kunnen ze niet anders dan de aard van een rendez-vous veranderen. “In onze cultuur,” legt ze uit, “draag je nog steeds condooms vooral met mensen die je niet kent of die je niet vertrouwt. Alleen als je met de persoon bent van wie je houdt en die je vertrouwt, draag je ze niet. Het is duidelijk dat condooms van cruciaal belang zijn voor de volksgezondheid. Maar het is belangrijk om te erkennen dat het niet alleen de fysieke sensatie is die ze beïnvloeden. Voor veel mensen zijn ze ook een belemmering voor emotionele intimiteit.”
Geen wonder dat het condoom zo moeilijk te verkopen blijft. Hoewel het condoomgebruik onder seksueel actieve Amerikanen in de jaren tachtig en negentig toenam, is het sindsdien afgenomen. Na een piek van 20,4 procent in 1995, is het sindsdien gedaald tot 16,4 procent, volgens een vorig jaar gepubliceerd National Health Statistics Report. Een groeiend aantal onderzoekers gelooft nu dat de enige hoop voor het omkeren van deze trend een volledige heruitvinding van het rubber is.
ARMCHAIR INVENTION IS, I CONCEDE, EEN ODD hobby voor mensen zoals ik, gezien mijn bijna totale gebrek aan mechanische bekwaamheid. Toch heb ik op verschillende momenten in mijn volwassen leven, met plezier nieuwe revolutionaire producten bedacht. Een goed voorbeeld is mijn Peppermint Drip™ neus zetpil concept, niet ontworpen om een verkoudheid te genezen, maar om het makkelijker te verdragen te maken.
Gezien de antipathie tegen condooms, is het waarschijnlijk geen verrassing dat ik veel tijd heb geïnvesteerd (mijn vrouw geeft de voorkeur aan “verspild”) in het bedenken van manieren om deze ook makkelijker te verdragen te maken. Wie weet? Misschien kan een van mijn “out-of-the-box” ideeën voor een ultiem “in-the-box” product ooit veel geld opleveren.
Ik schenk mezelf een biertje in en typ “condoom” in de zoekbalk van Google Patent, me verwonderend over het gemak van het moderne leven. Die euforie blijkt van korte duur. Vrijwel onmiddellijk overspoelen duizenden condoompatenten mijn computerscherm. Het duurt niet lang voor de waarheid tot me doordringt: Zo’n beetje alles wat ik heb bedacht is al tientallen jaren, zo niet eeuwen, geleden bedacht en wettelijk gepatenteerd.
Neem, bijvoorbeeld, mijn idee van een letterlijke Jimmy hoed-een miniatuur penis fedora, zo je wilt, die alleen de kop van de penis bedekt. Met de juiste lijm – ik denk aan een mix van Post-it en Gorilla lijm – zou deze bedekking effectief sperma en ziektedragend sperma tegenhouden, maar niet de sensatie. Toegegeven, mijn Jimmy hoed zou geen bescherming bieden tegen alle ongewenste gevolgen van recreatieve seks. Maar de twee grootste buzzkills van een speler – microbiële plunderaars en/of door de rechtbank opgelegde kinderbijslag – zouden worden weggenomen, waardoor zijn schacht glorieus onbelast zou blijven.
Alas, het kost me minder dan een minuut om WO 1999053873 AI te ontdekken, een “mini-condoom” dat door de uitvinder wordt omschreven als een “apparaat dat alleen de eikel beschermt zonder het hele penislichaam te bedekken, waardoor een natuurlijk en direct contact tussen de penis en de vagina mogelijk wordt.”
Een voor een vallen mijn andere geniale streken in het niet bij de rest. Zalf condooms die in staat zijn cooties en bevruchting te kappen zoals zonneschermen UV straling blokkeren? Deze vermeende sperma-‘n-kiemdodende “vloeibare condooms” zijn getest in klinische proeven en zijn gezakt.
Zelfs mijn “kleren maken de man” idee is overgenomen. Met dit concept zouden condooms kunnen worden bedrukt met alles van Brooks Brothers tot een Ed Hardy-logo tot een tijgerhaai of een flatterende “niet op schaal” liniaal die de 5,6 inch van de man kan opblazen.6 inch (de gemiddelde Amerikaanse man erecte gestalte, volgens een 2013 onderzoek onder 1.661 mannen gepubliceerd in het Journal of Sexual Medicine) in iets meer aspirationeel.
Maar zoals Davin Wedel later onthult, “Terug toen de FDA de verkoop van novelty condooms toestond, verkochten we een ‘Peter Meter’ met een liniaal op het. Als je het een centimeter uitrolde, stond er ‘Teeny Weenie’. Dan een beetje verder kwam je bij ‘Average Joe,’ dan ‘Stud,’ dan ‘Hero,’ en ten slotte ‘Farm Animal.'”
Bij meer dan een ontmoedigende gelegenheid, heb ik de angst gevoeld van een mid-tryst condoom break – iets dat, helaas, kan ik niet toeschrijven aan het bezitten van een lid van paarden proporties.
Theoretisch, breuk zou niet mogen gebeuren, behalve in zeldzame omstandigheden. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft geschat dat condooms bij perfect gebruik 98 procent effectief zijn in het voorkomen van zowel zwangerschap als de verspreiding van ziekten – een succespercentage dat zelden wordt geëvenaard door enige andere preventieve interventie.
Maar “perfect gebruik” staat ver af van de manier waarop echte mannen en echte vrouwen, in het heetst van echte passie, condooms gebruiken, als ze ze al gebruiken. Condooms kunnen scheuren door tanden of vingernagels, niet bestand zijn tegen de wrijving van heftige geslachtsgemeenschap, en/of afglijden op heterdaad. Bovendien, voor zo’n schijnbaar eenvoudig product, zijn condooms ook moeilijk idiotproof te maken.
Een helaas voorspelbaar aantal gebruikers zal bijvoorbeeld onvermijdelijk proberen ze achterstevoren om te doen, glijmiddelen op oliebasis gebruiken die de latex aantasten, te lang wachten met omdoen, ze voortijdig afdoen, hetzelfde exemplaar steeds opnieuw gebruiken, enzovoort. Voel je niet zelfvoldaan superieur aan zulke domkoppen: Seks heeft een manier om de idioot in zelfs de slimste man te onthullen.
“Er zijn veel redenen waarom condooms niet noodzakelijk zo goed beschermen als ze theoretisch zouden moeten,” zegt Stephanie Sanders, Ph.D., associate director van het Kinsey Institute. Er is meer onderzoek nodig, zegt ze, om te begrijpen waar het rubber de penis raakt. Het helpt niet dat wanneer velen van ons naar een condoom grijpen, we vaak in het donker aan het klungelen zijn, heel misschien dronken, extreem opgewonden, en onder intense druk om te presteren.
Dankzij dergelijke factoren is de effectiviteit van condooms bij “normaal gebruik” eerder 85 procent. Voor mensen in Afrika ten zuiden van de Sahara en andere hongersnoodgebieden kan een mislukkingspercentage van 15 procent een doodvonnis zijn, met AIDS als de meest voorkomende beul. Maar zelfs in welvarende landen, waar een geavanceerd medisch vangnet ons kan redden van veel van onze seksuele misstappen, kan een kapot condoom een aanzienlijke prijs hebben.
Volgens een Italiaanse studie uit 2012 nemen seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) wereldwijd toe, grotendeels gevoed door veranderende seksuele mores – meer partners, gelijktijdige relaties en eerder verlies van maagdelijkheid – tegen een achtergrond van steeds inconsistenter condoomgebruik met nieuwe partners. Sommige infecties die vroeger gemakkelijk te genezen waren, zoals de gonorroe die mijn oom zo kwelde, hebben antibioticaresistentie ontwikkeld en zijn duivels moeilijk te behandelen. Veel andere soa’s blijven ongeneeslijk. In de Verenigde Staten treft één zo’n ziekte, genitale herpes, nu meer dan een kwart van de Amerikaanse vrouwen.
Het beoefenen van veilige seks onder zulke omstandigheden lijkt misschien vanzelfsprekend. Helaas, wanneer de keuze wordt gegeven tussen het maximaliseren van plezier in het moment versus het vermijden van aanzienlijke ellende in de toekomst, is het libidineuze brein verre van een perfect instrument voor kosten-batenanalyse.
“Het condoom blijft nog steeds een medisch hulpmiddel dat wordt gebruikt tijdens seks,” zegt Crosby. “Dit is altijd een mismatch geweest. Mensen denken niet aan ziektes als ze seks hebben. Ze hebben seks om te genieten. Als we willen dat mensen condooms meer dan alleen tolereren, moeten we ze helemaal niet als medische hulpmiddelen gaan zien, maar eerder als een manier om het plezier te vergroten – een soort seksspeeltje dat de sensatie optimaliseert.”
EERLIJK LAATSTE ZOMER, EEN ONDERNEMER IN Noord-Californië genaamd Suzie Heumann nam een favoriete siliconen dildo en gebruikte naai-spelden om haar nieuwste geesteskind te bevestigen – het gepatenteerde “Condoom met Frenulum, Corona, en G-Spot Stimulation Device.”
Toen deed ze wat natuurlijk kwam. “Ik begon ermee te spelen,” herinnert ze zich, en, oh God, het was fantastisch. Ik weet dat vrouwen het lekker zullen vinden.”
Heumann is ervan overtuigd dat mannen het ook lekker zullen vinden. Maar totdat ze een betere bevestigingsmethode voor de penis kan vinden dan stalen pinnen, begrijpt ze de terughoudendheid van haar man om het prototype te proberen. “We kijken naar speciale lijmen,” zegt ze.
Het concept is eenvoudig genoeg: een klassiek condoom dat een bevestigde zachte, rubberachtige ring bevat die net onder de corona van de man wordt geplaatst. Geplaatst in een hoek van 33 tot 35 graden ten opzichte van zijn schacht, is de ring licht vernauwend, maar vrij om lichtjes heen en weer te schuiven bij elke stoot en uittrekbeweging. Dit, zegt Heumann, geeft zowel een gevoel van strakkere pasvorm in de vagina van zijn partner als zeer plezierige extra stimulatie van zijn peniskop. Tegelijkertijd maakt de beweging van de ring stimulatie van de G-spot zo goed als onmogelijk.
Een andere hoopvolle profylactische pionier is Danny Resnic. Zijn bedrijf, Origami Condoms uit Marina del Rey, Californië, heeft octrooien op een reeks condooms, waarvan een paar momenteel in door NIH gesponsorde klinische tests zitten.
“De penis is ontworpen om te bewegen in een vloeibare omgeving,” zegt Resnic. “Wanneer je een traditioneel latex condoom omdoet, elimineer je onmiddellijk die dynamiek omdat het condoom aan de huid geklemd blijft.” Zijn innovaties bieden daarentegen genoeg ruimte voor de penis om zich vrij te bewegen in een goed gesmeerde omgeving. Dankzij een cool ontwerp dat eruit ziet als een blaasbalg uit de ruimtevaart, creëert het in en uit elkaar duwen een “heen en weer gaande beweging” met het condoom, wat volgens Resnic opmerkelijk aanvoelt als natuurlijke geslachtsgemeenschap.
Het uiteindelijke succes van de G-spot genotstimulator of de Origami accordeon – net als zoveel andere ideeën die in de loop van de decennia zijn uitgebroed – valt nog te bezien. Gelukkig zijn dit niet de enige hoop waarop we ons plezier kunnen vastpinnen.
En nu een onwaarschijnlijke kampioen om het condoom raadsel op te lossen: Bill Gates, een man die weinigen associëren met hete sex. Hij heeft 100.000 dollar uitgeloofd voor iedereen die met een betaalbaar condoom kan komen dat even goed of beter aanvoelt dan helemaal geen condoom te dragen. Zijn motivatie: vooral om te helpen de verspreiding van soa’s en ongewenste zwangerschappen te beperken in ontwikkelingslanden, waar mannen condooms niet zullen aanraken met een 10-voet-paal-of hun 6-inchers.
“We weten dat we miljoenen mensenlevens kunnen redden met beter condoomgebruik,” zegt Papa Salif Sow, M.D., een arts uit Senegal die nu fungeert als senior program officer in het HIV-team bij de Bill & Melinda Gates Foundation. “Daarom is de Gates Foundation zo geïnteresseerd in inspirerende nieuwe condoomconcepten.”
“Ik denk dat het een geweldig idee is,” zegt Crosby, die ervan overtuigd is dat zo’n condoom een spelwisselaar zou zijn in de wereldgezondheid. Tegen de indieningstermijn had de Bill & Melinda Gates Foundation meer dan 500 voorstellen van over de hele wereld ontvangen. Deze voorstellen, zegt de adjunct-directeur van de stichting, Stephen Becker, M.D., zijn sindsdien getriageerd en doorgestuurd voor evaluatie door onafhankelijke deskundigen, die niets te horen krijgen over de uitvinders wier werk ze beoordelen. “Het plan is om elk idee alleen op zijn verdienste te beoordelen, onbevooroordeeld op basis van de vraag of het uit een academisch centrum van de Ivy League komt of uit de garage van een weekenduitvinder,” zegt Dr. Becker. “We verwachten dat we aan het eind van dit proces ongeveer 10 voorstellen zullen hebben die financiering zullen ontvangen.”
Zal dus een van deze ideeën ons dichter bij het perfecte profylacticum brengen? Dr. Becker blijft hoopvol maar realistisch. “Zelfs als er niets vreselijk innovatiefs uit de bus komt, kunnen we nog steeds een aantal veelbelovende algemene ideeën krijgen, deze verfijnen, en dan een tweede oproep doen voor verdere inzendingen.”
Ik kan niet anders dan bewondering hebben voor Dr. Becker’s “probeer, probeer opnieuw” geest. En toch is het misschien overmoed om te denken dat het toevoegen van een contraptie aan copulatie ooit iets anders zal doen dan de ervaring te verslechteren. “Misschien heeft de natuur de perfecte ervaring geschapen,” geeft Dr. Sanders van het Kinsey Instituut toe, “en zijn we dwaas om te denken dat we er mee kunnen knoeien.” Zij pauzeert enkel een tel alvorens verder te gaan. “Maar ik heb een vraag voor u. Waarom zijn vibrators dan zo populair?”
Dat is alles wat ik wilde horen. Ik ga naar de computer om mijn nieuwste idee te toetsen met Google Patent.
Geef een antwoord