Koning Leopold II Voor Congo: Manipulatie
Geboren in Brussel, de hoofdstad van België, op 04/09/1835, was Leopold II de tweede zoon van Koning Leopold I. Vooraleer hij de plaats van zijn vader zou innemen, was hij reeds in de politiek actief aangezien hij voortkwam uit een familie met connecties met beroemde monarchen in Groot-Brittannië (de eerste neef was Koningin Victoria) en Frankrijk (moeder was de dochter van Koning Louis Philippe). Op 9-jarige leeftijd was hij al een hertog en was hij luitenant voordat hij kort daarna koning werd. Hij trouwde op 18-jarige leeftijd met een neef van een keizer, Franz Joseph van Oostenrijk, en kreeg vier kinderen, had vele minnaressen en zijn enige zoon stierf aan longontsteking toen hij 9 was. Hij had wel een neef aan zijn zijde die hem zou opvolgen als hij stierf, omdat hij geen zoon had om het over te nemen. Hij was iemand die sterke banden onderhield en daarop voortbouwde om de monarchie in stand te houden.
Leopold de tweede werd Koning van België op 12/17/1865 en bleef tot zijn dood op 12/17/1909, toevallig op dezelfde dag dat hij 44 jaar eerder tot Koning werd benoemd. Het zou nog 20 jaar duren voor hij over de Congolezen zou regeren, maar hij deed in België heel wat dingen die een voorbode waren van de manier waarop hij, en eerlijk gezegd heel wat Europese leiders, dachten in de tweede helft van de jaren 1800. Ik zeg dit omdat tijdens zijn tijd, de “Scramble for Africa” een manier was voor vele Europese naties om natuurlijke rijkdommen te verwerven door middel van invasieve methodes zoals militaire kracht om hun economie te vergroten en vele andere dingen.
Koning Leopold, voordat hij een van de eerste bekende heersers van een gekoloniseerd land was, stond bekend als pro-militair. Hij stelde de regel verplicht dat een zoon van elke familie het leger moest dienen om sociale neutraliteit te bereiken wanneer er onrust zou ontstaan. Dit verving de oude regel waar mensen zich vrijwillig naar eigen goeddunken konden aanmelden. Ik weet dat dit onbeduidend klinkt, maar als ik zie hoe iemand zo’n regel verandert, dan is dat veelzeggend voor mij en het laat zien dat hij een strenge houding had die zich kon lenen voor een aanpak waarbij geen uitzonderingen op de regel worden gemaakt. Een voorbode van wat hij het Congolese volk liet doormaken.
Een andere reden waarom ik de Scramble to Africa noemde, was omdat slechts 10% van Europa in Afrika was, zoals Italië tijdens de Krimoorlog. In de jaren 1870 kwam het er heftig aan toe, toen landen als Duitsland (leuk weetje, ik ben Kameroener en het land heette Kameroen in die tijd, toen Duitsland het koloniseerde) het noodzakelijk maakten dat de andere landen snel handelden, anders zouden ze het bezit van hun land verliezen. Koning Leopold II maakte er dus een missie van om een land te vinden waar hij hun rijkdommen kon gebruiken om België zo sterk mogelijk te maken. De belangrijkste dingen die hij wilde waren ivoor, juwelen, rubber, en zelfs valse tanden. In wezen wilde hij dingen hebben die een bloeiende markt vormden om de economie te doen groeien, waardoor andere weefsels van het land, zoals bijvoorbeeld het leger, versterkt zouden worden. Triest feit: Van 1884 tot 1916 werd 90% van Afrika gekoloniseerd door Europa.
Onder het mom van een project, in 1876 op het evenement van de Internationale Afrikaanse Vereniging, verkende hij samen met ontdekkingsreiziger Henry Morton Stanley Congo ( Congo Vrijstaat) en richtte het op als een toekomstige kolonie voor Leopold voor de volgende jaren die leidden tot de Conferentie van Berlijn van 1884-1885, de regulering van de Europese kolonisatie en handel in Afrika. Leopold gebruikte de International Congo Society als dekmantel om zich van een humanitaire kant te laten zien (hij vertelde de ontdekkingsreiziger dat hij het continent beschaafde door dit te doen smh) voor zijn redenen om in Congo te zijn en investeerders af te betalen zodat hij de belangrijkste persoon van de groep kon zijn. Op de conferentie vergaarde hij genoeg vertrouwen zodat de 14 naties en de VS zijn claim op het bezit van Congo goedkeurden, en nu keerde hij niet meer terug.
Leopold II en Henry logen over hun intenties om Congo te helpen door mensen te betalen om het echte plan niet te lekken, eigendom over te nemen dat niet van hem was, gewoon om de burgers van het land te kunnen laten doen wat hij wilde.
Geef een antwoord