redcalvarysquare Preek Video orangecalvarysquare Wekelijkse Schrift greencalvarysquare Preek Volledige Tekst bluecalvarysquare Preek PDF

We keren veranderd en misschien zelfs getransformeerd terug van onze zendingsreis. Vandaag bieden we verhalen van de reis, reflecties op onze medereizigers, dankbaarheid voor de terugkeer naar huis. We hebben speciale muziek en zelfs een andere versie van het Onze Vader die hopelijk veel weergeeft van wat we zullen ervaren terwijl we weg zijn.

Preekvideo

De preek van deze week is ontleend aan de volgende Schrifttekst

Luke 11:1-13

Hij was op een zekere plaats aan het bidden, en toen hij geëindigd was, zeide een van zijn discipelen tot hem: “Heer, leer ons bidden, gelijk Johannes zijn discipelen geleerd heeft.” 2 Hij zeide tot hen: Wanneer gij bidt, zegt:

Vader, uw naam worde geheiligd.
Uw koninkrijk kome.
3Geef ons elke dag ons dagelijks brood.
4 En vergeef ons onze zonden,
want zelf vergeven wij allen die ons iets schuldig zijn.
En breng ons niet in de tijd van beproeving.”

Vermaning in het gebed

5 En hij zeide tot hen: Veronderstel, dat een uwer een vriend heeft, en gij gaat te middernacht naar hem toe en zegt tot hem: Vriend, leen mij drie broden; 6 want er is een vriend van mij aangekomen, en ik heb niets om hem voor te zetten.’ 7 En hij antwoordt van binnen: “Doe mij geen moeite, de deur is al op slot, en mijn kinderen liggen bij mij in bed; ik kan niet opstaan om u iets te geven. 8 Ik zeg jullie, ook al zal hij niet opstaan en hem niets geven omdat hij zijn vriend is, hij zal in ieder geval vanwege zijn volharding opstaan en hem geven wat hij nodig heeft.

9 “Daarom zeg ik jullie: Vraag, en het zal je gegeven worden; zoek, en je zult vinden; klop, en de deur zal voor je worden opengedaan. 10 Want ieder die vraagt, ontvangt, en ieder die zoekt, vindt, en voor ieder die klopt, zal de deur worden opengedaan. 11 Is er iemand onder u die, als uw kind om een vis vraagt, in plaats van een vis een slang zal geven? 12 Of als het kind om een ei vraagt, een schorpioen zal geven? 13 Indien gij dan, die slecht zijt, goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal de hemelse Vader de Heilige Geest geven aan hen die Hem vragen!”

Beschikbaar als PDF!

Een PDF van de preek zoals die op Calvary is uitgedeeld, is beschikbaar om te downloaden en uit te printen.

Terug naar boven

Volledige tekst van preek

“Daarom zeg ik u: Vraag, en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en de deur zal voor u opengedaan worden. Want ieder, die vraagt, ontvangt, en ieder, die zoekt, vindt, en voor ieder, die klopt, zal de deur geopend worden.”

En zo hebben we de drie fundamentele stukken van de zending. Vraag, zoek en klop. Het eerste is gemakkelijk, het tweede is in een wereld met Google ook minder ingewikkeld dan het vroeger was, maar het kloppen? Dat is waar het moeilijke deel zich aandient. Wij voelen ons niet zo op ons gemak met kloppen. We hebben zo onze redenen, denk ik. We kennen die mensen niet of soms voelen we ons niet op ons gemak in die buurt, in die stad, op die plaats. Maar kloppen is inderdaad wat we moeten doen.

Dit jaar bevonden we ons in het centrum van de staat Washington in de stad Spokane of, beter gezegd, in Wellpinit. We verbleven op stammenland in een prachtig complex dat Powwow-terrein werd genoemd. Het gebied om ons heen was niet erg dichtbevolkt, maar het was een plaats van onvoorstelbare schoonheid. Berglandschappen en valleien, ruwe vlaktes die door de beweging van tektonische platen uit de aarde waren gesneden, grote stukken ijs, een grootsheid die de verbeelding te boven ging.

Wij waren met 23 leden van Calvary Presbyterian Church, St. John’s Presbyterian Church en Temple Sherith Israel, samen met een kerk uit Zuid-Californië en een andere kerk uit Tacoma, Washington. Onze dagen waren gestructureerd rond werk, spirituele ontwikkeling en gebed.

Ja, gebed. Onze ochtenden begonnen met geestelijk ontwaken en na een van die sessies vroeg een van de jonge mannen me waarom ik mijn ogen sloot als ik bad als God overal was en daar denk ik nog steeds over na. En het was niet alleen bidden maar een houding van gebed hebben. Die zin werd deze week veel gebruikt en ik geloof dat het de perfecte manier is om met jongeren te praten over wat het betekent om te bidden. We verliezen ons zo in de woorden die we willen gebruiken, dat we soms vergeten waarom we het doen.

De werkdag was veeleisend, het weer uitdagend; zoveel dingen die je zouden kunnen afmatten, maar elke keer als ik dacht dat ik uitgeput was, kreeg ik genade in de vorm van een glimlach, een knuffel, een bemoedigend woord of zelfs een middelbare schoolgrap. Als je niet weet wat ik daarmee bedoel, zoek me dan op en ik zal je meer uitleggen. Het punt is dat als we het gemakkelijke werk doen van vragen en zoeken, het harde werk van kloppen, God je door de rest zal leiden. We zijn oneindig bekwaam als we weigeren onze beperkingen te aanvaarden. En geloof me niet alleen op mijn woord.

Je hebt me er al eerder over horen praten en je zult me er weer over horen praten, maar we zijn gezegend met buitengewone jonge mensen. Ze zijn genade gevers en ontvangers en spreken over deze dingen in woorden van wijsheid die mij nederig maken. Laten we daarom twee van hen aan het woord laten over hun ervaringen van de afgelopen week. Laat me Indira Herrera voorstellen, die gevolgd zal worden door Will Parker.

Schrijver en theoloog Frederick Buechner heeft het volgende te zeggen over gebed:

“Bid tot hem, dat is wat ik zeg. In welke woorden je maar hebt. En als het stemmetje dat in ons allen zit als erfenis van generaties van ontrouw, als dit stemmetje van binnen zegt: ‘Maar ik geloof niet. Ik geloof niet,’ maak je dan niet te veel zorgen. Ga toch gewoon door. Heer, ik geloof, help mijn ongeloof’ is het beste wat iemand van ons kan doen, maar God zij dank is het genoeg. “

Onze week was er een van doorgaan. Tegenover guur weer, moeilijk werk, eentonig werk en veel te veel te doen, hielden we vol. En we waren daartoe in staat omdat we gezegend waren met een overvloed aan het soort genade dat alleen van God komt.

Haast u vandaag alstublieft niet van Calvary, maar zoek in plaats daarvan een van onze jongeren op die op de zendingsreis was en vraag hen over hun week. Wat het voor hen betekende, hoe het voelde om bij hen te zijn en misschien zelfs hoe het voelt om thuis te zijn. Zij zijn ons heden en onze toekomst en als deze week een indicatie was, dan is er hoop te vinden voor allen.