Amerikanen die zich zorgen maken over hun gezondheid, lezen over mogelijk gevaarlijke bijwerkingen van langdurig gebruik van protonpompremmers (PPI’s), zoals een verband tussen Prilosec en maagkanker of Nexium en chronische nieraandoeningen. Als gevolg hiervan stoppen veel patiënten met de medicijnen zonder met hun arts te overleggen, wat ook gevaarlijk kan zijn.
PPI’s zijn een klasse van geneesmiddelen die zijn ontworpen om overtollig maagzuur onder controle te houden. Patiënten die lijden aan frequent brandend maagzuur, zure reflux en gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) kunnen verlichting van de symptomen ervaren na het nemen van een kuur van PPI-behandeling. PPI-medicijnen zijn verkrijgbaar in vrij verkrijgbare en voorgeschreven doseringen.
De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) beveelt aan om PPI’s volgens voorschrift gedurende 14 dagen in te nemen om frequent brandend maagzuur te behandelen. Niet meer dan drie 14-daagse behandelingen binnen een jaar worden aanbevolen. Toch nemen patiënten die risico lopen op bloedende maagzweren vaak vaker PPI’s. Andere patiënten worden afhankelijk van PPI’s in plaats van hun voedingsgewoonten te veranderen, in de overtuiging dat omdat de geneesmiddelen al meer dan drie decennia beschikbaar zijn, ze wel veilig moeten zijn.
Enkele van de medicijnen die onder de klasse van PPI-medicijnen tegen brandend maagzuur vallen, zijn onder meer:
- Nexium, Nexium IV, Nexium 24 HR
- Prilosec, Prilosec OTC
- Prevacid, Prevacid IV, Prevacid 24-Hour
- Protonix
- Zegerid, Zegerid OTC
Dokters schatten dat bijna 70 procent van de mensen die momenteel Nexium, Prilosec en andere PPI’s gebruiken, brandend maagzuur en GERD-symptomen eigenlijk onder controle zouden kunnen houden met een dieet.
Prilosec and Stomach Cancer Risk
Een recente studie heeft een verband aangetoond tussen PPI’s zoals Prilosec en maagkanker, naast andere bijwerkingen en complicaties. Een aantal maagzuurmedicijnen zijn gekoppeld aan maagkankerrisico’s, rapporten waarschuwen nu.
Onderzoekers in de studie meldden dat PPI’s het risico op het ontwikkelen van maagkanker verdubbelen.
Volgens een New York Times-verhaal uit 2017 suggereerde één studie een verband tussen maagzuurmedicijnen, zoals Prilosec en Prevacid, en maagkanker. Hoewel er een verhoogd risico is op het ontwikkelen van maagkanker bij diegenen die de maagbacterie dragen die bekend staat als Helicobacter pylori, zelfs wanneer de bacterie is uitgeroeid door middel van maagzuurmedicijnen, kan maagkanker zich nog steeds ontwikkelen.
Onderzoekers geloven dat de reden hiervoor het langdurige gebruik van PPI maagzuurmedicijnen kan zijn, zoals Nexium, Prilosec en Prevacid.
Volgens de studie werden 63.397 mensen in Hong Kong geëvalueerd voor de behandeling van een H. pylori-infectie. Van die groep werden 3.271 mensen behandeld met PPI-medicijnen tegen brandend maagzuur, en 21.179 werden behandeld met een H2-receptorantagonist, een ander soort maagzuurremmend medicijn dat werkt door de productie van histamines in de maag te blokkeren.
Over een periode van 7,6 jaar hadden 153 mensen maag- of maagkanker ontwikkeld, ontdekten de onderzoekers.
Deze aantallen weerspiegelen meer dan het dubbele van de incidentie van kanker onder degenen die waren behandeld met H2-blokkers. Gecontroleerde factoren voor de studie omvatten controle voor: obesitas, gebruik van statines, hypertensie, alcoholgebruik en roken.
De hoofdauteur van de studie, een professor in de geneeskunde aan de Universiteit van Hong Kong, zei dat “zelfs na de uitroeiing van H. pylori, het risico op kanker blijft bestaan met PPI’s.” Hij waarschuwde dat “het absolute risico niet hoog is, en ik wil mensen niet ontmoedigen om deze medicijnen te gebruiken wanneer dat nodig is. Er zijn mensen die er enorm veel baat bij hebben.”
Nexium/Prilosec bijwerkingen op de nieren
Dit is niet de eerste keer dat PPI maagzuurmedicijnen te maken hebben met kritiek over nadelige bijwerkingen en complicaties. Prilosec en andere maagzuurmedicijnen zijn ook in verband gebracht met nierproblemen en nierfalen, volgens studies.
En nogmaals, studies vergeleken het gebruik van PPI’s met dat van H2-receptorantagonisten, en de resultaten waren niet gunstig voor PPI’s.
Onderzoekers uit de Verenigde Staten en Australië probeerden het eventuele verband tussen protonpompremmers en chronische nierziekten vast te stellen, aldus de Washington Post, en na analyse van de medische dossiers van meer dan 10.000 patiënten die in de gemeenschap werden behandeld, ontdekten de wetenschappers dat degenen die PPI’s hadden gebruikt vaker chronische nierziekten hadden, 20 tot 50 procent hoger in vergelijking met patiënten die geen PPI’s hadden gebruikt.
Onderzoekers vonden ook een soortgelijke incidentie na het analyseren van de dossiers van meer dan 248.000 mensen die werden behandeld in een ziekenhuissysteem in Pennsylvania.
Hoewel PPI-gebruikers vaak andere gezondheidsproblemen hadden, zoals obesitas of diabetes, zeiden de onderzoekers dat de relatie nog steeds verscheen, zelfs na het verrekenen van die problemen.
Ter vergelijking, die studie keek naar de resultaten van de behandeling met H2-receptorantagonisten, die niet dezelfde associatie met nierziekte lieten zien die PPI’s hadden.
Verder onderzoek werd aanbevolen om te bepalen of het beperken van het gebruik van PPI’s de incidentie van chronische nierziekte zou kunnen verminderen.
Verder bewijs van verband tussen PPI en nierziekte
Het Department of Veterans Affairs voerde een studie uit waarin werd vastgesteld dat patiënten die Nexium, Prilosec of andere PPI’s gebruiken, tot 96 procent meer kans hebben om nierfalen te ontwikkelen en 28 procent meer kans hebben om chronische nierziekte te krijgen na vijf jaar gebruik van de medicijnen.
In een andere studie die dit jaar in het Journal of American Medicine werd gepubliceerd, bleken PPI-gebruikers tot 50 procent meer kans te hebben op chronische nierziekte dan degenen die de medicijnen niet gebruikten.
De University of Findlay College of Pharmacy publiceerde in 2014 een studie die waarschuwde voor wijdverbreid overgebruik en misbruik van PPI’s. Bovendien doen veel mensen die PPI’s nemen dit langer dan vier jaar.
Chronische nierziekte is een geleidelijke afbraak van het vermogen van de nieren om afvalstoffen uit het bloed te filteren. Het treft meer dan 13 procent van de Amerikaanse bevolking.
Patiënten met chronische nierziekte lopen het risico dat het uitgroeit tot volledig nierfalen, wat de deur opent naar een hele wereld van complicaties. Het kan leiden tot bloedarmoede, zenuwbeschadiging, afbraak van botweefsel, gevaarlijke verhoging van de zuurgraad van het bloed, en een algemeen verhoogd risico op overlijden.
Sommige patiënten ontwikkelen cardiovasculaire problemen zoals hartfalen of pericarditis. Bij de meeste patiënten blijft chronische nierziekte ondanks behandeling verergeren.
Behandeling van nierziekte kan dialyse of een niertransplantatie vereisen. Onbehandelde nierziekte is dodelijk.
Potentieel verband tussen PPI-gebruik en dementie
Het Duitse Centrum voor Neurodegeneratieve Ziekten in Bonn, Duitsland, publiceerde in februari 2016 een studie die een verband aantoont tussen PPI-gebruik en het ontstaan van dementie.
Onderzoekers weten niet zeker waarom er een verband is, maar men denkt dat PPI’s mogelijk de bloed-hersenbarrière passeren, waardoor de medicatie kan interageren met hersenenzymen.
Er zijn patiënten die deze medicijnen al 20 jaar of langer gebruiken, die lijden onder de gevolgen van de bijwerkingen van maagzuurmedicatie.
Vroege veroudering van vasculaire cellen
De American Heart Association publiceerde een studie in de online editie van zijn tijdschrift Circulation Research van mei 2016. Onderzoekers van de afdeling Cardiovasculaire Wetenschappen van het Houston Methodist Research Institute ontdekten dat langdurig Nexium-gebruik de cellen die de binnenbekleding van bloedvaten vormen voortijdig verouderde, waardoor de bekleding verzwakt.
Onder leiding van John Cooke, M.D., Ph.D., de studie keek naar mogelijke verbanden tussen langdurig gebruik van PPI’s en een verhoogd risico op een hartaanval, nierfalen en dementie.
Gezonde cellen die de binnenbekleding van onze bloedvaten vormen, creëren een glad oppervlak dat voorkomt dat bloed aan de zijkanten van de bloedvaten blijft kleven. Oudere, beschadigde cellen in de bekleding worden ruw en ongelijk, waardoor bloedbestanddelen kunnen blijven plakken en verstoppingen kunnen ontstaan.
“Toen we menselijke endotheelcellen gedurende een bepaalde periode blootstelden aan deze PPI’s, zagen we een versnelde veroudering van de cellen,” zei Cooke. “De PPI’s verminderen ook de zuurgraad in de lysosomen van de endotheelcel. De lysosomen zijn als cellulaire afvalverwijderaars en hebben zuur nodig om goed te kunnen werken. We zagen cellulaire vuilnis zich ophopen in de endotheelcellen, wat het verouderingsproces versnelde.”
Cooke gelooft dat de kunstmatige veroudering van de endotheelcellen de bron zou kunnen zijn van het brede scala aan bijwerkingen die worden waargenomen bij patiënten die langdurig PPI’s nemen, zo meldt sciencedaily.com reports.
Number of PPI Prescriptions Still Rising
Ondanks het zich opstapelende bewijs van mogelijke schade door overmatig gebruik van PPI’s, blijft het aantal voorschriften stijgen. Volgens een rapport van Patrick Meek, PharmD, van het Albany College of Pharmacy and Health Sciences in New York, steeg het aantal recepten dat tijdens polikliniekbezoeken werd uitgeschreven van 1,6 procent in 1998 tot 7,6 procent in 2015. Hij presenteerde zijn gegevens aan het National Center for Health Statistics op de Digestive Disease Week 2019 Conference in San Diego in mei 2019
Chiemeziem Eke, MD, van Baylor College of Medicine in Houston, presenteerde ook op de Digestive Disease Week Conference, en zei dat uit rapporten blijkt dat 77 procent van de te veel voorgeschreven PPI’s afkomstig is uit een interne geneeskunde, resident-run primaire zorg setting.
Eke zei dat hij gelooft dat coassistenten geneigd zijn om een “zeer slecht” begrip van PPI’s te hebben, en hij en zijn collega’s kwamen met een vier weken durende PPI taper order om patiënten effectief van PPI’s af te helpen.
Eke stelde in de taper order voor dat de patiënt de medicatie gedurende twee weken vermindert tot om de dag, gevolgd door het gedurende twee weken om de vier dagen te nemen. Aan het eind van die periode kon het recept worden gestopt, tenzij de patiënt werd behandeld voor bepaalde chronische aandoeningen, zoals Barrett’s oesofagus of een voorgeschiedenis van bloedende maagdarmzweren.
Patiënten die nog steeds af en toe last hadden van maagklachten, werden geacht deze problemen te beheersen door een antacidum, PPI of H2-receptorantagonist op aanvraag in te nemen. Waar nodig werden patiënten geadviseerd om gewicht te verliezen, twee of drie uur voor het slapengaan klaar te zijn met eten, het hoofd van het bed omhoog te zetten en problematisch voedsel en dranken te vermijden.
Een onderzoek naar de taper order vond een daling van 16 procent in PPI-voorschriften, en het aantal dat als ongepast voorgeschreven werd beschouwd, daalde van 77 procent naar 52 procent. Eke zei dat 65 procent van de ongepaste voorschriften voor GERD waren.
Patiënten die maagkanker, nieraandoeningen, dementie of andere ernstige ziekteverschijnselen ontwikkelden na het nemen van Prilosec, Nexium, Prevacid of andere PPI maagzuurmedicijnen kunnen in aanmerking komen om een PPI rechtszaak aan te spannen om compensatie voor medische rekeningen, pijn en lijden, en andere schade na te streven.
Geef een antwoord