Wangerschappen van beroemdheden zijn vaak hot entertainment-nieuws. In december 2015 kregen stuitbaby’s hun 15 minuten van roem toen Kim Kardashian aankondigde dat ze een externe cefalische versie (ECV) had ondergaan om haar baby van een stuitligging naar een hoofd-benedenpositie te draaien.

Maar wat is stuitligging, wat betekent het voor u en uw baby, en wat kunnen u en de artsen eraan doen?

Wat is een baby in stuitligging?

Stuitligging betekent dat de billen of voeten van de baby zich in het onderste deel van de baarmoeder bevinden, boven de baarmoederhals. In een normale bevallingspositie ligt het hoofdje van de baby naar beneden, zodat het als eerste kan worden gehaald. Bijna alle baby’s liggen op een bepaald moment van de zwangerschap in stuitligging, maar bij 37 weken ligt 96 procent van de baby’s van nature met het hoofd naar beneden.

Er zijn drie soorten stuitligging:

  • Frank stuitligging: De baby ligt met de billen naar beneden en de benen liggen voor het gezicht omhoog.
  • Volledige stuitligging: De baby ligt met de billen naar beneden en de benen gekruist gevouwen.
  • Voetstuitligging: De benen van de baby liggen gestrekt onder de billen.

Er zijn meerdere redenen waarom uw baby aan het eind van de zwangerschap in stuitligging kan liggen. Soms is er geen oorzaak; zie het als het eerste moment van koppigheid van uw baby! Dit zijn enkele veel voorkomende redenen:

  • Meerdere baby’s
  • Te veel of te weinig vruchtwater
  • Een abnormaal gevormde baarmoeder
  • Placenta previa, waarbij de placenta de baarmoederhals geheel of gedeeltelijk bedekt

Uitwendige keizersnede om een baby in stuitligging te draaien

Als uw baby tussen 36 en 38 weken nog steeds in stuitligging ligt, kunnen we ECV proberen om de baby in een hoofdligging te draaien. ECV heeft een slagingspercentage van 50 tot 60 procent. Maar zelfs als het lukt, is er nog steeds een kans dat de baby voor de geboorte terugkomt in stuitligging.

ECV wordt gedaan tijdens de bevalling in het ziekenhuis, niet in een kantooromgeving. We doen het daar voor het geval de procedure de weeën stimuleert of de baby tekenen van benauwdheid vertoont en we onmiddellijk moeten bevallen. We houden de hartslag van de baby de hele tijd in de gaten.

Voor de procedure maken we een echo en geven we u misschien een injectie om uw baarmoeder te helpen ontspannen. Een ECV is niet comfortabel, maar het zou niet vreselijk pijnlijk moeten zijn. Uw arts kan u vertellen of een ruggenprik goed voor u is.

Daarna gebruiken we beide handen – een bij het hoofdje van de baby en een op het stuitje – om te proberen de baby in een hoofdligging te duwen en te rollen. Het is een soort voorwaartse salto voor de baby. Het hele proces duurt 45 minuten of minder, en het welzijn van uw baby wordt gedurende de hele procedure in de gaten gehouden.

De risico’s van ECV zijn laag, maar kunnen omvatten:

  • Breken van de vruchtzak en beginnende weeën, waardoor een keizersnede nodig kan zijn
  • Placenta abruptie, waarbij de placenta zich van de baarmoeder scheidt voor de bevalling
  • Het verdraaien of afknellen van de navelstreng, waardoor de baby minder bloed en zuurstof zou krijgen

Het gebruik van chiropractische en acupunctuurmethoden

Terwijl de uitwendige versie van de navelstreng een verloskundige techniek is, zijn er enkele chiropractische en oosterse geneeswijzen die bewezen succesvol zijn om baby’s in stuitligging in de juiste positie te brengen.

Webster techniek: Larry Webster, oprichter van de International Chiropractic Pediatric Association, ontwikkelde deze methode in 1978 om het heiligbeen, het grote driehoekige bot aan de basis van de wervelkolom, aan te passen om de intra-abdominale spierspanning te verlichten en het bekken uit te lijnen zodat de baby op natuurlijke wijze kan draaien. Bij deze techniek manipuleert de chiropractor niet de baby, maar de wervelkolom van de moeder.

Uit een onderzoek van het Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics onder chiropractors in 2002 bleek dat 82 procent van de baby’s uit de stuitligging draaide als de Webster-techniek tussen 32 en 35 weken werd toegepast. Deze methode wordt vrij vroeg toegepast, dus ik denk dat de kans groot is dat deze baby’s zonder deze methode op natuurlijke wijze zouden draaien. Het is echter veilig, dus er is niets mis mee om het te proberen.

Acupunctuur gecombineerd met moxibustie: Deze methode is gebaseerd op de gedachte dat het stimuleren van een acupunctuurpunt aan de buitenkant van de pinkteen de foetale activiteit verhoogt, en daarmee de kans op het draaien van de baby vergroot. Er zijn echter geen gerandomiseerde controletests waarin wordt gekeken of acupunctuur op zichzelf een baby uit stuitligging kan laten draaien.

Moxibustie is het branden van een kruid genaamd moxa (beter bekend als bijvoet) in de buurt van een acupunctuurpunt. Een studie uit 1998 in het Journal of the American Medical Association vergeleek twee groepen vrouwen bij wie de baby’s met 33 weken in stuitligging lagen: De ene groep kreeg geen interventies, terwijl de andere groep acupunctuur kreeg in combinatie met Moxibustion. Met 35 weken lag 75 procent van de baby’s in de Moxibustion-groep niet meer in stuit, tegen 45 procent in de controlegroep.

Kunt u zelf een baby in stuit draaien?

Als u googelt op “Hoe draai ik een baby in stuitligging?”, vindt u allerlei “adviezen” voor ingrepen thuis. Patiënten vragen me vaak naar technieken die ze op internet hebben gelezen. Met 32 tot 34 weken is er genoeg tijd voor baby’s om uit zichzelf te draaien. Op dat punt in de zwangerschap raad ik je aan om gewoon geduld te oefenen. Hoewel er geen gegevens zijn die bewijzen dat deze technieken werken, zijn sommige ervan veilig en is er geen reden waarom je ze niet zou kunnen proberen. Hier zijn er een paar waar mijn patiënten me naar gevraagd hebben:

  • Bekken kantelen: Ga een paar keer per dag op de grond liggen met uw bekken omhoog op kussens. Hoewel dit misschien niet werkt om uw baby in stuitligging te draaien, kan uw rug zich er beter door voelen!
  • Hoofdstand in een zwembad: Dit klinkt misschien gek, maar sommige mensen zijn ervan overtuigd dat het werkt. Zolang u zich op uw gemak voelt in het water en uw adem kunt inhouden, kunt u het gerust eens proberen.
  • Muziek afspelen in de buurt van uw schaambeen: De gedachte is dat als je muziek afspeelt of je partner laat praten in de buurt van het schaambeen, de baby zal reageren op het geluid en zich ernaar toe zal draaien.
  • Koud kompres en verwarmingskussen: Sommige mensen geloven dat het leggen van een cold pack boven op je buik en een verwarmingskussen bij het schaambeen de baby zal aanmoedigen om te draaien. Uw baby zit echter in vloeistof en er is veel voor nodig om een watermassa te verwarmen of af te koelen, dus dit zal waarschijnlijk niets anders doen dan uw huid warm en koud maken.

Een techniek die ik niet aanbeveel, is pepermuntolie op uw buik wrijven. Het voortdurend insmeren van uw buik met de olie kan huidirritatie veroorzaken, een allergische reactie uitlokken of, afhankelijk van de hoeveelheid die wordt opgenomen, de activiteit van enzymen die bepaalde geneesmiddelen metaboliseren, veranderen.

Verlossen van een baby in stuitligging

De meeste zorgverleners zullen een keizersnede aanraden als uw baby in stuitligging ligt wanneer u gaat bevallen. Hoewel het Clements University Hospital een vaginale stuitbevalling toestaat als de patiënt een goede kandidaat is, staan sommige ziekenhuizen geen geplande vaginale stuitbevalling toe. Bij een stuitbevalling komt het hoofdje van de baby als laatste door het geboortekanaal, wat het moeilijker maakt om het hoofdje erdoor te krijgen, waardoor de kans bestaat dat het bekneld raakt. Een ander risico is navelstrengverzakking, waarbij de navelstreng wordt afgekneld terwijl de baby naar het geboortekanaal beweegt, waardoor de baby minder zuurstof en bloed krijgt.

De blog Your Pregnancy Matters publiceert elke dinsdag nieuwe verhalen over zwangerschap, bevalling en kraambed. Meld je aan om een e-mail te ontvangen wanneer er nieuwe verhalen worden gepubliceerd.

C-secties hebben aangetoond betere resultaten te hebben voor baby’s in stuitligging. De Term Breech Trial was een internationale studie waarbij de helft van de vrouwen een geplande keizersnede kreeg en de andere helft een geplande vaginale bevalling. Voor ontwikkelde landen zoals de VS waren de voordelen van een keizersnede redelijk significant, met een risico van 0,4 procent dat de baby overlijdt bij een keizersnede vergeleken met een risico van 5,7 procent bij een vaginale bevalling.

In 2006 schreef het American Congress of Obstetricians and Gynecologists een advies dat een keizersnede in de meeste situaties de voorkeur verdient, wanneer een baby in stuitligging ligt. Ze zeiden ook dat, afhankelijk van de ervaring van de zorgverlener en ziekenhuisprotocollen, een vaginale bevalling kan worden overwogen, maar het is belangrijk om de risicofactoren met de moeder te bespreken.

Als het hebben van een vaginale bevalling belangrijk voor je is, bespreek het dan met je verloskundige of gecertificeerde verpleegkundige vroedvrouw, en luister goed naar wat zij adviseren. Een gezonde baby en een gezonde moeder is uiteindelijk ieders doel.